Jera On Air 2017

Jera On Air 2017

De tweede (of derde) dag van het festival is een flink stuk kouder dan de voorgaande. De tanktops blijven in de tent liggen en de longsleeves en hoodies komen tevoorschijn. Hoewel het kouder is, is het zeker niet minder gezellig. Als eerste band van de dag slaagt Wolves Scream er toch in om voor een redelijk volle tent te spelen. De Wallonische band won in mei de Guts & Glory-wedstrijd en heeft dus hard moeten knokken om het plekje te mogen bemachtigen. In de andere tent speelt het duo van ’68 een fantastische, met humor gevulde set voor een wat kleiner publiek. Frontman Josh Scogin en drummer Michael McClellan zorgen voor een interestante, overtuigende set, – één van de interessantste van het festival – maar helaas zijn er maar weinig ooggetuigen van deze gebeurtenis.

De zaterdag van Jera On Air biedt genoeg verscheidenheid voor iedereen. Je kunt ervoor kiezen om te genieten van wat brute, technische metalcore bij Oceans Ate Alaska, je kunt even een kijkje nemen bij de emo rockers van Moose Blood, je kunt genieten van de pop-punk/easycore van Four Year Strong of je kunt je neus laten breken bij Malevolence. Een band die deze zomer op bijna alle festivals te vinden is, is The Charm The Fury, Nederland’s nieuwste exportproduct op het gebied van metal. De Amsterdammers hebben met hun nieuwe album The Sick, Dumb & Happy gekozen voor minder chaos en meer strakheid in hun set, maar het zijn vooral de oudere tracks waar nog het hardste op losgegaan wordt. Het is in ieder geval zeker dat alle ervaring van de afgelopen jaren terug te zien is. In de tent ernaast staat even later The Devil Wears Prada, een band die al jaren doet waar ze zelf het meeste zin in hebben. Het is metal met genoeg ruimte voor de experimentele drang van de bandleden. Hier en daar nog een verward of verbaasd gezicht in het publiek zodra de band de set instart met “Daughter”, maar The Devil Wears Prada weet over het algemeen toch te overtuigen.

Hoewel de avond pas nèt is begonnen, is het al tijd voor een van de hoogtepunten van de zaterdag. Every Time I Die. Frontman Keith Buckley moest vanwege een medisch noodgeval in de familie de tour eerder verlaten, maar cancellen? Oh nee, dat doet Every Time I Die niet. Sterker nog, de band doet er alles aan om de show extra speciaal te maken, door de hulp in te schakelen van niemand minder dan Four Year Strong’s Alan Day en Dan O’Connor en The Devil Wears Prada’s Mike Hranica en Jeremy DePoyster. Daarnaast is oud-drummer Legs speciaal in komen vallen om drummer Daniel Davison te vervangen. Het podium staat volgeplakt met de songteksten en hier en daar gaat er iets mis met de zang, maar de invalkrachten maken deze show 100% compleet. Van “Underwater Bimbos From Outer Space” via de zeldzame “Cities And Years” tot en met “The New Black”, deze set is een groot feest, dat net als Suicidal Tendencies wordt afgesloten met een party op het podium zelf.

De rest van de avond staat ook nog vol met chaos (en regen), met onder andere de grindcore band Napalm Death (inclusief de 2-seconde track “You Suffer”) en The Dillinger Escape Plan. De band, onder leiding van Greg Puciato, wordt ook een dagje ouder, dus besloot de band nog één album uit te brengen en nog een allerlaatste keertje de wereld rond te gaan. Qua stageperformance is de band ook wat kalmer – of tenminste, voor wat we normaal van Dillinger gewend zijn. De complexiteit en absurditeit van de muziek is er, en zal er ook altijd blijven. Iets wat ook onlosmakelijk met elkaar verbonden is, is Deez Nuts en feest. Voor het tweede jaar op rij brengen de Australiërs de party naar Ysselsteyn, dit keer met een nieuw album Binge & Purgatory op zak. Anthems als “Shot After Shot”, “Band Of Brothers”, “Face This On My Own”, en nog vele, vele andere worden luidkeels door de hele tent meegezongen. Keer op keer zorgt de band ervoor dat overal waar ze komen het dak eraf gaat. De onofficiële sub-headliner van de zaterdag in de grote tent is Of Mice & Men. In oktober zou de band al naar Nederland komen, maar vanwege gezondheidsproblemen bij zanger Austin Carlile werd de tour gecanceld. Nu staat ze voor het eerst op Nederlands terrein, en staan ze er met z’n vieren. In eerste instantie werd er veel getwijfeld aan de capaciteiten van de band, hoe moet Aaron Pauley bijvoorbeeld alles in zijn eentje voor elkaar krijgen? Hoe hij het doet, blijft nog de vraag, maar het is in ieder geval zeker dat hij het kan. De set, die vooral bestaat uit tracks van het album Restoring Force en natuurlijk de nieuwe track “Unbreakable” staat als een huis en Of Mice & Men laat horen nog lang niet klaar te zijn. Tenslotte, is het de headliner of is het al de afterparty? Met Me First and The Gimme Gimmes is het tijd voor old-school nummers meezingen. De supergroep, bestaande uit leden van bijvoorbeeld Lagwagon en NOFX, speelt exclusief covertjes van oude nummers. Radio 2-muziek, om het zo te noemen. Gepaard met de regen en het tijdstip staat de tent niet meer bomvol, maar een glamoureuze afsluiter is het wel.

Fotogalerij (zaterdag)

Verstuur met WhatsApp

Blijf op de hoogte van het laatste nieuws over je favoriete bands!

Volg DutchScene op Instagram, X of Facebook!

Sluit inlogvenster
Beveiligde Verbinding Beveiligde verbinding