Interview: Mary Fields

Dit weekend staan de heren van Mary Fields samen met onder andere For I Am King op de Smithsfoodgroup DIY jubileumshows. Om dit grote mijlpaal te vieren hebben we frontman Moss Lieveld en bassist Beau Ringeling even flink aan de tanden gevoeld.

Achter de schermen van DutchScene waren we meteen verkocht nadat we voor het eerst jullie debuut EP hoorden, maar kun je een korte introductie van Mary Fields geven voor de mensen die er nog nooit van gehoord hebben?

Moss: “Chaotische herrie, mooie composities uitgevoerd op harmonieus nagels-over-een-krijtbord niveau, met een energieke en vermakelijke liveshow. Je hoort vooral ook een hoop invloeden terug uit niet hardere muziekstijlen.Wij vinden het erg leuk om al die verschillende elementen te combineren en te kijken hoever we daarin kunnen gaan.”

De chaotische hardcore muziekscene in Nederland is niet erg uitgebreid – naast Mary Fields kan ik eigenlijk maar weinig tot geen namen noemen. Op welke manier proberen jullie toch nog een groot publiek te bereiken?

Moss: “Vooral door gewoon te spelen, niet te zeer toe te spitsen op harde muziekliefhebbers. Door middel van onze energieke liveshow en dus de minder harde jazz-, rock-, en progstukken weten we ook niet-metal/corefans te raken. Daarnaast hebben we tegenwoordig vaak onze vaste cameraguy Jeffrey Plaggenburg van Of Last Productions mee die voor ons een mooie aftermovie bouwt die we online kunnen delen, wat eventueel de interesse wekt van nieuwe fans door de energie van zo’n live show met film over te brengen.”

Jullie stonden pas geleden nog in het voorprogramma van John Coffey tijdens een van hun laatste shows ooit, hoe was dat voor jullie?

Beau: “Je kunt niet ontkennen dat een band zoals zij deuren openen voor bands als wij. We kennen ze ook al jaren en hebben immens veel respect voor die gasten en ik weet ook dat dat wederzijds is. Dat we dan toch nog een keer het podium met ze hebben kunnen delen in het nostalgische Tivoli Oudegracht, waar wij een hoop van onze grote helden hebben kunnen zien, is erg bijzonder en dat hadden we niet willen missen.”

Wat is je mening over de Nederlandse alternatieve muziekscene nadat John Coffey, een van de meest populaire moderne punk bands van hier, het tijdelijk voor gezien houdt?

Moss: “De alternatieve scene is op zich, wat mij betreft, muzikaal best sterk. Er zijn een hoop goeie bands maar er zijn ook überhaupt veel bands. Er zijn alleen minder fans van de hardere genres de afgelopen paar jaar heb ik het idee.”

Beau: “Het zit er echt wel. Nederland heeft veel hart voor harde muziek en ook voor rare muziek. Je moet soms alleen een beetje goed zoeken of eigenlijk vooral weten waar je moet zoeken. Het jammere is alleen dat het niet altijd de aandacht krijgt die het zou moeten verdienen.”

Dit jaar hebben jullie in de studio gewerkt aan jullie nieuwe plaat en hebben jullie afscheid genomen van toetsenist Chris. Hoe kijken jullie tegen dit nieuwe tijdperk aan?

Beau: “Eerlijk gezegd moest ik na het afscheid van Chris wel even wennen, ook omdat we al bezig waren met de nieuwe plaat. Ik mis zijn aanwezigheid ook zeker wel in de band en op het podium, maar het is ook positief. Ik heb zelf het idee dat we weer meer zijn gaan concentreren op het begin en het leuk muziek maken.”

Moss: “Dat en we hebben meer focus en we hebben gehamerd op strakker spelen als geheel, we moeten allemaal iets harder lopen voor de band en dat zorgt ook wel weer voor meer participatie.”

Beau: “En wat betreft de plaat; dat we überhaupt genoeg fans of luisteraars hebben die nog een plaat van ons willen horen is al geweldig genoeg voor ons om nog door te gaan. We leven als band in het moment.”

Op een schaal van Metallica tot Bless The Martyr And Kiss The Child, hoe hard wordt ‘ie?

Moss: “Als je het mij vraagt: mooier, kleiner, zachter en negatiever dan Metallica maar vooral veel strakker. Harder maar helderder en lelijker dan Bless The Martyr. Ons kennende weet je dat we nooit maar op 1 plek in een spectrum zitten, we zijn overal en nergens tegelijk.”

Beau: “Ik denk het gehele spectrum van Mary Fields tot Mary Fields zoals mensen van ons gewend zijn. Het is wel anders dan onze eerste plaat Flawless Victory Over Movement, maar het is wel Mary Fields op en top. Een nieuw niveau denk ik. Elke band zegt over hun nieuwe plaat: “Deze is volwassener dan de vorige”,  maar dit is voor mij wel pas de eerste waarvan ik denk, oké, ik ga echt een plaat schrijven.”

Hebben jullie een bepaald doel of een boodschap die jullie met jullie muziek willen overdragen?

Moss: “Wees jezelf, conformeer niet aan anderen omdat het makkelijker is. Koop aandelen in Tellsell en sluit je aan bij schaakclub Het Dammetje… Nee, wij schrijven onze muziek en teksten wel met een bepaald gevoel en idee maar wij vinden het belangrijk dat iedereen zijn eigen betekenis haalt uit de nummers. Als het persoonlijk wordt gevraagd wil ik best antwoorden, maar ik wil niet zoals sommige artiesten jouw mooie interpretatie aan diggelen door te zeggen “en het volgende liedje heb ik geschreven over mijn overleden kat”.”

Beau: “Ondervind zelf wat je ergens van vindt. Niets staat in steen…”

Aanstaande zaterdag en zondag staan jullie op de podia van P60 in Amstelveen en Hall Of Fame in Tilburg voor de birthday party van Smithsfoodgroup. Wat kun je ons vertellen over de andere bands die op de poster staan?

Moss: “Pfff heb je ff?
For I Am King: stelletje bazen! Shreddilicious over de top metal met een vleugje core en een lief kattenvrouwtje!
Let’s Talk Daggers: Heerlijk spastische mathrock uit Engeland, wij zouden eerder dit jaar met ze op tour gaan maar dat kwam er helaas niet van dus we doen het nu toch nog even gedurende 3 dagen.
Artemis: God, deze band is ZO goed! Onwaarschijnlijk toffe guys, we speelden onze eerste show in Londen met hen. Sindsdien nog een keer met ze gespeeld en regelmatig met ze gehangen zowel hier als in Engeland, topgasten! Kurt is een van de beste drummers die ik ken en Brandon is echt een te gekke tattoo artist die je zeker eens moet opzoeken als je in Basingstoke bent!
The Prestige: Deze gasten zag ik jaren geleden voor het eerst spelen met in de Cave, Amsterdam! Insane goede liveband uit Parijs, voor fans van The Chariot en oude Norma Jean. Ze zijn getekend bij Party Smasher Inc. het label van Dillinger Escape Plan, dat zegt wat! Zeker een band die je niet wilt missen!
Secret Handshake Club: Wij hebben al jaren geleden contact met deze buitenaardse gasten! Cheryll is een van onze favoriete drummers en heeft ons echt super vaak uit de brand geholpen, Cheryll komt ook nog een stukje meezingen op onze plaat en ja alle Cherylls maken eigenlijk al zo lang samen muziek ook in eerdere bandjes die een deel van ons heeft geïnspireerd om muziek te maken en te blijven spelen.”

Tenslotte, heb je nog laatste woorden of een interessant feitje dat je kwijt moet?

Moss: “Kom 22 oktober naar de p60, of de 23e naar de Hall of Fame in Tilburg of wij komen pornosnorren op je smoel tekenen als je ligt te slapen en plakken “schop me” briefjes op je rug!”

Voor tickets voor de shows, check de Facebook event pagina’s. (Amstelveen, Tilburg)