Smashfest 2015 in CAPSLOC

Het weer is warm, de bands zijn hard en de tosti’s zijn vegan. Alles samen wijst erop dat het tijd is voor een mooi hardcore feestje. Dat feestje heet Smashfest en speelt zich op zondag 27 juni af in de CAPSLOC in het hartje van Capelle aan de IJssel. Oké, misschien is Capelle aan de IJssel landelijk niet de meest bekende plek en zullen de bands die de hele dag op het programma staan bij velen alleen maar vraagtekens oproepen, het gaat om het idee. Een idee dat realiteit geworden is. Het mini-hardcorefestival, georganiseerd door Smithsfoodgroup DIY, mag er zijn.

Bij binnenkomst zijn er twee dingen die meteen opvallen. 1: het podium is leeg, alle bands spelen gewoon op de vloer. 2: erg druk is het nog niet. De Duitse heren van Never Grown Up, die de middag mogen openen spelen voor misschien een man of 30 op de vloer van CAPSLOC. De band is last-minute ingevlogen om de Britse band Venom Prison te vervangen. Echter betekent dat niet dat de band niet zijn best doet. De Duitse jongens gaan zeker hard en lijken er ook nog veel plezier in te hebben. Altijd belangrijk.

Als tweede staan de Nederlanders van Mary Fields op het podium. Of vloer. De Utrechtse boys vielen bij ons een jaartje geleden op na de release van hun debuutalbum Flawless Victory Over Movement en hebben vandaag hun plekje gewonnen door de meeste stemmen op Facebook te krijgen. Gewapend met een gemodificeerde orgel, een trompet, een kazoo, een potje bellenblaas en een hoop zieke gedachten nemen de heren plaats overal op de vloer behalve de daarvoor bestemde plaats. De chaotische heren beklimmen en bespringen alles wat los en vast zit. Gebundeld met de experimentele hardcore die de band flawless uitvoert laten ze je het bijna vergeven dat The Chariot uit elkaar is.

Vervolgens eisen de Britten van Employed To Serve de hele vloer op. De band onder leiding van frontvrouw Justine Jones bracht iets meer dan een maand geleden hun album Greyer Than You Remember uit en staat deze hele tour in het voorprogramma van Rolo Tomassi. De furieuze hardcore met de snoeiharde vocalen die de jongedame eruit schreeuwt doen erg denken aan een combinatie van Rolo Tomassi en hoe je zou willen dat Code Orange klonk. Met wat riffjes die Slayer jaloers maken en sterke gang vocalen krijgt het Britse vijftal de zaal binnen enkele nummers toch gevuld. Employed To Serve is ook zeker een band om in de gaten te blijven houden.

Tijd voor wat lokaal werk. De Rotterdamse ouwe rotten van From The Heart zitten naar eigen zeggen al in de hardcorescene sinds 1995, voordat ze in 2012 hun krachten bundelden. Het viertal maakt dan ook ouderwets stevige hardcore in de sfeer van bands als Sick Of It All en Hatebreed. Straight forward, simpele hardcore met een boodschap. De band werkt hard en de lokale fans en vrienden die voor de band even langs zijn gekomen lijken er zeker van te kunnen genieten. Muzikaal gezien mist er bij From The Heart nog hier en daar een stukje samenspel. De gitaren gaan niet helemaal soepel  en synchroon en het ritme in de drums fluctueert regelmatig, maar het heeft weinig invloed op het sfeertje. Gewoon lekker ouderwets hard raggen.

Na het avondeten (lees: tosti’s en cupcakes) staan onze zuiderburen van Ashes op de vloer. De Belgen stonden al in de CAPSLOC tijdens de 2014 editie van Smashfest en besloten maar weer terug te komen om het Nederlandse volk wat van de Belgische hardcore te laten horen. Muzikaal gezien doen de heren erg denken aan bands als Liferuiner en Expire. Met hun vele metal-geïnspireerde riffs brengt Ashes snelle, agressieve hardcore naar buiten. De stompende set van de Belgen lijkt net iets te kort, want zodra het publiek net gewend is aan de band spelen ze alweer hun laatste nummertjes. Of ze ook nog terugkeren voor Smashfest 2016 lijkt me onzeker, maar ze zijn meer dan welkom terug.

Na de Belgen van Ashes is het weer tijd voor wat Nederlands kabaal. De Zeelandse hardcore band Run Like Hell staat op het programma en de heren zijn niet alleen. Ze hebben ook enkele fans meegebracht. De Zeelandse hardcore-jongens gaan hard tijdens de laatste show van gitarist Jurian, waardoor de show ook een licht emotioneel tintje krijgt. Het vijftal weet wat shredden is en krijgt het aanwezige publiek zeker warm. Regelmatig worden de teksten meegeschreeuwd en terug geschreeuwd. Ruw, hard en groovy, dat is Run Like Hell voor je.

Tenslotte wordt de vloer betreden door de Engelse groep Rolo Tomassi. Binnen het mathcore-genre geen onbekende naam. Met de afwisseling van intensieve, complexe hardcore en de zachte, jazz-achtige momenten heeft Rolo Tomassi een formule gevonden waarmee ze al bijna 10 jaar meedraaien binnen de scene. In alle situaties wordt de band geleid door de charmante Eva Spence, die snel wisselt van intense, brute screams naar engelachtige clean vocalen. In vergelijking tot de andere bands die vandaag de vloer betreden, heeft Rolo Tomassi een minder uitbundige stage performance (of is het vloer performance?). Muzikaal gezien is er echter absoluut niks om op aan te merken, en met een combinatie van oud werk en nummers van het nieuwe album Grievances weet de band een mooie set aan elkaar te rijgen. Fans van Rolo Tomassi krijgen aan het einde van de zomer nog een kans om ze te zien in het voorprogramma van The Fall Of Troy in Dynamo.