Jera On Air 2015

Het Britse ROAM mag de tweede dag van het festival openen op het hoofdpodium. Het vijftal maakt energieke pop punk die je doet denken aan bands als Neck Deep, The Story So Far en Knuckle Puck. Hoewel de heren voor de meeste mensen nog onbekenden zijn, weet de band het publiek aardig te entertainen. Vanaf het eerste nummer, de single ‘’Warning Sign’’, zet de band zich de volle honderd procent in. Ondanks dat het voor festival begrippen nog vroeg is en de tent daardoor bij lange na niet gevuld is, slaat de muziek aardig aan bij het wel aanwezige publiek. De vocalen van zowel leadzanger Alex Costello als gitarist Alex Adam klinken lekker en het vijftal benut het podium optimaal. Een band waar we nog veel van gaan horen.

In alle vroegte is het weer eens tijd voor een lekker potje metal van Nederlandse bodem. De lokale grootheden van The Royal zijn terug op hun vertrouwde plekje bij de Rockhand Stage. Nu hebben ze met hun nieuwe werk Dreamcatchers een stevige fundatie onder hun benen. Niet vreemd dan ook dat het grootste gedeelte van hun set bestaat uit nummers van deze plaat. De band heeft echter pech met het tijdstip, aangezien de tent nog niet zo ver gevuld is. Dat weerhoudt The Royal er niet van om nummers als “Earth Gazer”, “Mad Deuce” en de recente single “Arga” eruit te knallen. Het enige wat The Royal nog mist is een echt hoogtepunt – de band heeft nog geen grote hits waardoor de sfeerbeleving van begin tot eind redelijk eentonig blijft. Daardoor zal de casual hardcore fan misschien wat minder hebben kunnen genieten dan de echte The Royal fans. De laatste groep heeft in ieder geval geen enkele reden om teleurgesteld te zijn door de set van deze alsmaar groeiende band.

Ook de Nederlandse heren van Destine mogen deze dag de main stage betreden. Na een stilte van bijna drie jaar maakte de band begin mei hun terugkeer met het nieuwe album Forevermore. De show op Jera On Air is één van de eerste die het vijftal weer geeft. Veel mensen zijn dan ook een kijkje komen nemen bij misschien wel een klein stukje jeugdsentiment. De band speelt veelal oudere nummers, waaronder het bekende ‘’Stars’’ en afsluiter ‘’In Your Arms’’, maar ook het nieuwe materiaal blijft niet achter. Van de nieuwe plaat worden titeltrack ‘’Forevermore’’, de single ‘’Down And Out’’ en ‘’Demons’’ ten gehore gebracht. De show zit haarfijn in elkaar en het vijftal speelt vol enthousiasme. De mannen van Destine hebben met dit optreden laten zien dat ze het kunstje nog altijd niet verleerd zijn.

Vervolgens staan de Canadezen van Counterparts in de Rockhand tent. De aanhang die de melodische hardcore band meeneemt is enorm, en de fans laten van zich horen als de band nummers als “Outlier” en “Ghost” speelt. Daarnaast speelt de band ook enkele nummers van hun aankomende album Tragedy Will Find Us, waaronder het nummer “Burn” waarmee ze hun set openen. Frontman Brendan Murphy weet met zijn ontroerende teksten en agressieve vocalen het publiek te raken terwijl de rest van de band de aparte ritmes eruit dreunt. Als de band aangekomen is bij de climax van setafsluiter “The Disconnect” klimt de zanger van het podium af en duikt hij recht voor het publiek terwijl hij de fans, die zich in rap tempo bij elkaar verzamelen, de zang van het emotionele einde laat doen.

In Hearts Wake, de Australische post-hardcore/metalcore band maakt op de main stage van Jera On Air hun debuutoptreden op Nederlandse grond. Maar helemaal nieuw is de band nog niet, sterker nog, de band heeft zeer recentelijk hun derde studio-album op de markt gebracht. Van dit nieuwe album Skywalker speelt de band veel nummers, waaronder de showopener “Aether”. Het besnorde vijftal onder leiding van frontman Jake Taylor doet muzikaal gezien erg denken aan een gebalanceerde combinatie van hun landgenoten Northlane, The Amity Affliction en Parkway Drive. Complexe ritmes, en een afwisseling van melodische en bruut geschreeuwde vocalen, alles is aanwezig. De fans in het publiek laten ook van zich horen, zeker bij nummers als “Healer” en andere tracks van Earthwalker. De stevig onderbouwde muziek, samen met elementen als vallende backdrops geven een mooi totaalplaatje. Laten we hopen dat de band snel terugkeert.

Een tijdje later is het de beurt aan de (post-)hardcore band Defeater om de main stage te bespelen. Degenen die nog onbekend zijn met Defeater zullen voor een raadsel staan zodra de band het podium betreedt en hun set inluidt met het akoestische nummer “Brothers” voordat ze overstappen naar de hardcore waar ze bekend voor staan met “Bastards”. Zanger Derek Archambault weet zich in beide situaties perfect uit de voeten te helpen en schreeuwt tijdens de set alles bij elkaar. Hoewel de tent relatief niet erg gevuld is – mogelijk vanwege etenstijd, mogelijk vanwege de DJ-set van Enter Shikari – laten de fans in de zaal toch van zich horen als ze de poëtische, verhalende teksten terugschreeuwen. Naast materiaal van hun albums Letters Home en Empty Days & Sleepless Nights mogen natuurlijk oudere nummers als “The Red, White And Blues” en “A Wound And Scar” niet ontbreken. De oude en recentelijk overtuigde fans van Defeater hoeven niet lang meer wachten op de terugkeer van de band, want in november staan ze in het voorprogramma van The Amity Affliction tijdens de Impericon Never Say Die! Tour.