Stel je voor je komt uit Australië en je zit in een pop-punk band die ondertussen bekend is over de hele wereld. Dan vlieg je, terwijl het winter is waar je woont, even naar het noordelijke halfrond en dan krijg je de Nederlandse zomer. Gelukkig voor de heren en dame van Tonight Alive zijn ze niet helemaal hierheen gekomen voor alleen het weer. Na een show in de Melkweg speelt de band vandaag, 17 augustus, nog een Nederlandse show in de Dynamo van Eindhoven. Het is de tweede keer binnen een jaar tijd dat de Australiërs dit podium betreden, na de show van afgelopen september.

De piepjonge band onder leiding van de zeer charmante frontvrouw Jenna McDougall  heeft het de afgelopen jaren al ver geschopt. Na enkele EP’s en het debuutalbum What Are You So Scared Of? brachten ze vorig jaar The Other Side uit, een grote mijlpaal voor de band waarmee ze zich onderscheiden van de andere bands in hetzelfde genre. Ook in Nederland worden ze steeds bekender. Hoewel de show niet uitverkocht is, staan de eersten al vanaf ’s morgensvroeg in de wachtrij om uiteindelijk een mooi plekje in de zaal te krijgen.

Voordat Tonight Alive het podium betreedt, komen de Britse jongens van Mallory Knox het publiek opwarmen. De rock band heeft in hun thuisland al vele shows gespeeld als support van bands als Canterbury, Don Broco en A Day To Remember, maar shows in de rest van de wereld zijn voor hen nog nieuw. Hoewel dat niemand tegenhoudt. De band geeft een enorm strakke performance en de fans lijken in grote getalen over de zaal verspreid te zijn. Vooral de singles als “Wake Up” en “Lighthouse” werden door het publiek goed ontvangen. De band speelt zowel materiaal van hun debuutalbum Signals als nieuwe nummers van het album Asymmetry, dat over enkele maanden in de winkels zal liggen. De stem van zanger Mikey Chapman klinkt gedurende de hele set absoluut fenomenaal en samen met de rest van de band weet de zanger een memorabele show neer te zetten.

Na een korte pauze wordt het opgewarmde publiek voorgesteld aan het pop-punk geluid uit Sydney. Tonight Alive betreedt het podium en knallen meteen met hun nieuwste nummer, “The Edge”, hun set in. Vanaf de eerste tel klinkt de band perfect, hoewel het nog tot de tweede track “The Ocean” duurt voordat alle voeten de grond niet meer aanraken. Zangeres Jenna McDougall heeft er absoluut geen problemen mee om iedereen in de zaal mee te krijgen. Haar uitgebreide performance, met veel interactie met het publiek, gaat geen seconde ten koste van haar krachtige stem. Ook de rest van de band houdt nauwelijks de voeten op de grond.

De eerste helft van de set bestaat vooral uit nummers van het laatste album. Na een tijdje speelt de band “Wasting Away”, hun allereerste single ooit, die Jenna vandaag opdraagt aan alle hardcore fans die de band al eens eerder live gezien hebben. De zangeres hoeft slechts een halve zin te zingen voordat het publiek luidkeels de rest van het eerste couplet voor zijn rekening neemt. Tegen het einde van het nummer aan, weten twee fans het podium te beklimmen en samen voeren ze het laatste refrein uit. Hoewel het ietwat aan de minder zuivere kant was, is het altijd erg leuk om te zien hoeveel een band voor zijn fans kan betekenen – en de bandleden zelf lijken zich er ook wel mee te kunnen vermaken.

Vervolgens geeft de band een spetterende en energieke performance van de titeltrack van What Are You So Scared Of? voordat de vier heren uit het stel het podium verlaten. De achtergebleven zangeres krijgt een akoestische gitaar op haar schouder en voert een erg emotionele, akoestische versie van “Amelia” uit. Niet iedereen weet het droog te houden tijdens deze mooie tranentrekker. Om de schade te beperken, keert de rest van de band snel terug om vervolgens de titeltrack van The Other Side te spelen.

Ook tussen alle nummers door weet de band het publiek te boeien. Regelmatig zijn er momenten waarin de frontvrouw de verhalen achter de nummers vertelt, het hele publiek beschuldigt van illegaal downloaden of het hele publiek “here we fucking go” laat schreeuwen. Momenten als deze zijn de punten die elk concert uniek maken. Het feit dat de band weinig oud materiaal speelt lijkt ermee wel gecompenseerd. Met nummers als “Complexes” en de energieke “The Fire” zal oud materiaal ook niet vaak meer nodig zijn, want de discografie van Tonight Alive heeft er met de laatste plaat een waardige uitbreiding voor hun live set erbij. Ook tegen het einde van de set aan weet de band nog even strak en energiek te spelen.

Om de set af te sluiten speelt de band nog hun single “Lonely Girl”. De moshpit die zich al een tijdje achterin de zaal afspeelt wordt groter en nog een laatste keer geeft de band alles wat ze in zich hebben. De band keert niet meer terug voor een toegift, maar door de intensiviteit van de band – de stage performance, de interactie met het publiek, de vele meezing- en headbangmomenten, de kwalitatief sterke muziek en de strakke uitvoering – heeft de band meer dan genoeg gedaan om er een perfecte show van te maken. Ze hebben het weer geflikt.