Album Review: Sleep Token – Even In Arcadia

Na eindeloos touren en de wereld te hebben veroverd met hun doorbraakalbum Take Me Back To Eden, is Sleep Token nu klaar om hun vierde album Even In Arcadia te onthullen. De afgelopen drie jaar heeft de band zichzelf stevig op de kaart gezet in de metal scene, en met hun nieuwste werk verstevigen ze hun plek verder. Met een unieke mix van atmosferische soundscapes, brute riffs en de kenmerkende stem van frontman Vessel, verkent Even In Arcadia opnieuw thema’s van liefde, verlies en mystiek.

De openingstrack Look To Windward neemt je mee op een atmosferische reis door innerlijke conflicten en existentiële wanhoop. Het nummer verweeft thema’s van goddelijke dualiteit, emotionele verduistering en een gebroken identiteit, die eerder in de muziek van de band naar voren kwamen. Deze track vormt de basis voor een album dat verder in gaat op een unieke mix van zelfreflectie, verdriet en de complexiteit van plotselinge bekendheid.

Emergence was de eerste single waarmee kennis maakte in dit nieuwe album cyclus. Het opent met een dromerige piano melodien en zang die de kenmerkende sfeer van de band vastlegt: etherisch en intens. Vessel hint op de complexe spanning van beloftes die je probeert na te komen. Het nummer draait om de onvermijdelijkheid van verandering, waarbij Vessel oproept om de moed te vinden om een nieuwe richting in te gaan. De Xenomorph-achtige woordspeling benadrukt de krachtige emoties die vrijkomen.

In het nummer Past Life reflecteert Vessel op de interne strijd om te accepteren wie hij nu is, terwijl hij terugkijkt op zijn oude zelf. Hij voelt zich als een vat gevuld met de last van ervaringen, emoties en fouten die niet langer passen bij de persoon die hij probeert te zijn. Er is een constante spanning tussen de persoon die hij was en de persoon die hij aan het worden is, terwijl hij geconfronteerd wordt met de pijnlijke realiteit dat verandering onvermijdelijk is. Het refrein, “Are you gonna dance on the line with me?” benadrukt zijn verlangen dat anderen zich bij hem voegen in deze moeilijke maar noodzakelijke transformatie. Vessel worstelt met het loslaten van zijn verleden en wordt achtervolgd door herinneringen en de “demonen” die hij nog niet volledig heeft geconfronteerd.

Dangerous gaat over het verlies van verbinding met het verleden en de interne strijd van persoonlijke verandering. Vessel voelt zich gevangen tussen het verlangen om vast te houden aan zijn oude zelf en de onvermijdelijkheid van vooruitgang. De intense verlangens uit het verleden blijven door zijn gedachten echoën, terwijl hij beseft dat hij zijn verleden niet kan vasthouden. Het herhaalde “Show me how to dance forever” symboliseert de wens om een moment van intense verbinding of vrijheid vast te houden, ondanks dat verandering onvermijdelijk is. Deze quote speelde ook een grote rol in de marketing van het album, wat de thema’s van loslaten en transformatie versterkt.

Caramel is het vijfde nummer van het album en gaat over Vessel’s angst om de connectie met zijn fans te verliezen, terwijl hij hoopt dat ze bij hem blijven. Hij vreest dat alles ooit zal verdwijnen en dat mensen meer van zijn bestaan zullen weten. Het reflecteert de druk van succes en het verlangen om zijn publiek vast te houden, terwijl hij zich tegelijkertijd kwetsbaar voelt. Ook behandelt het de zoektocht naar betekenis en de onzekerheid die beroemd zijn met zich meebrengt. Caramel weerspiegelt de innerlijke strijd van Vessel tussen het verlangen om authentiek te blijven en de druk van succes. Het herhaalde gebruik van “stick to me like caramel” symboliseert de kleverige band die hij hoopt te behouden met zijn fanbase, maar die ook een gevoel van kwetsbaarheid met zich meebrengt. De uiterlijke druk van succes en de innerlijke worsteling om zichzelf te blijven. De onverwachte breakdown roept de vraag op of dit alles genoeg is geweest, of dat er nog meer van de band verwacht gaat worden.

De titel track Even in Arcadia behandelt de zoektocht naar verlossing, het loslaten van het verleden en het verlangen naar een plek van rust. Het nummer reflecteert de onvermijdelijkheid van oordeel en de acceptatie van de bestemming Arcadia. De zin “I am the final dawn, I am the flood” suggereert zowel het einde als een nieuw begin. Arcadia symboliseert een plek van rustieke onschuld, en vertegenwoordigt de ideale bestemming. De zachte piano en geluid van het getrokken zwaard symboliseren het loslaten van zijn ”oude” zelf. Ondanks de onzekerheid blijft er hoop op vrede en begrip, zelfs in een wereld die constant verandert. Het belicht de strijd tussen de wens om vast te houden aan het verleden en de noodzaak om vooruit te gaan. De eerste minuten van dit nummer waren oorsporonkelijk een instrumentale teaser, die te horen was op de 7” Emergence single.

Provider is een van de rustigere nummers van het album. Vessel onderzoekt zijn verlangen om iemand te beschermen, maar worstelt met de angst om vergeten te worden. Hij voelt schuld omdat hij niet handelde in een belangrijk moment en moeite heeft om zich uit te spreken. Liefde wordt gezien als een riskant spel waarin hij alles zou opgeven, zelfs met de kans op pijn. Er is een onuitgesproken verbinding, maar de communicatie blijft incompleet en onbevredigend. Vessel verlangt naar bevestiging, maar vreest dat zijn intensiteit te veel kan zijn.

De meest recente single Damocles gaat niet alleen over gevoelens van isolatie en wanhoop, maar ook over het contrast tussen het tourleven en het privéleven. Vessel erkent de uiterlijke successen, van het touren en het spelen van muziek, maar voelt zich tegelijkertijd vervreemd van zichzelf en het leven buiten de shows. Er is een constante strijd tussen de publieke persona en de persoonlijke worstelingen die zich achter de schermen afspelen. Vessel vraagt zichzelf ook af: “Wat gebeurt er als iedereen Sleep Token ineens vergeet?” De angst om vergeten te worden zodra het idee van het succes vervaagt, is een centrale zorg in het nummer. Een van de kenmerken die Sleep Token vanaf het begin heeft, is de slogan “Nothing Lasts Forever“. Dit concept komt duidelijk naar voren in de lyrics. De angst voor vergankelijkheid en de onzekerheid over de toekomst spelen een belangrijke rol in de emotionele lading van het nummer. Het legt de kwetsbaarheid van het leven en de onvermijdelijkheid van verandering bloot, zelfs voor degenen die op dat moment aan de top lijken te staan.

In Gethsemane vinden we een rauwe en introspectieve kijk op de complexiteit van liefde, emotionele pijn en zelfontdekking. Het nummer opent met een krachtige verklaring waarin Vessel aangeeft dat hij heeft geleerd zonder de relatie te leven, ondanks de leegte die nog steeds voelbaar is. Er is echter een gevoel van opluchting, niet langer “omgeven” te zijn door de turbulentie die ooit de verbinding definieerde. Gedurende het nummer verkent Vessel de emotionele onbalans in de relatie. Het gevoel van onvolledige liefde wordt verder versterkt door de beeldspraak van een “robot companion” dat wijst op emotionele uitputting en objectificatie in de relatie. Het spreekt ook de eenzaamheid aan die gepaard gaat met het vastzitten in eigen herinneringen. Vessel beseft dat, hoewel de tijd verstrijkt, de emotionele littekens blijven. Toch is er een verschuiving in zijn perspectief, een erkenning van groei en het vermogen om met het verleden te leven zonder dat het de toekomst volledig bepaalt. Een opvallend element in de productie van dit nummer is het fragment van juichende fans dat als achtergrondgeluid is verwerkt. Dit biedt een extra laag aan de emotionele lading van het nummer. Het contrast tussen de persoonlijke, kwetsbare gevoelens en het opzwepende geluid van de fans creëert een interessante dynamiek: het symboliseert zowel de innerlijke strijd van Vessel en, de externe wereld die doorgaat. Het geeft de indruk dat, ondanks de persoonlijke pijn, er altijd een publiek is dat je steunt en je niet alleen laat.

De afsluiter Infinite Baths verkent de emotionele reis van Vessel naar ”emotionele zuivering”, waarbij het water dient als symbool voor reiniging en verlossing. De openingsregels schetsen een beeld van iemand die uit een donkere plek wordt getrokken, maar nog steeds worstelt met gevoelens van verstarring en isolatie. De confrontatie met innerlijke demonen markeert een omslagpunt, waarbij Vessel leert zijn eigen duisternis onder ogen te zien. De “infinite baths” representeren een bevrijdende zuivering. De tweestrijd tussen woede en liefde wordt versterkt door de regel “You’re the method in my madness” waarmee de toxische maar intense relatie wordt benadrukt. Ondanks de emotionele uitputting besluit Vessel vastberaden te blijven en niet terug te keren naar zijn oude zelf. Het slot van het nummer is een overweldigende breakdown die luisteraars letterlijk in een ‘’chokehold’’ zal houden, waarbij Vessel’s screams uitzonderlijk krachtig zijn. Deze climax laat een blijvende indruk achter en zou wel eens een teaser kunnen zijn van een zwaarder en agressiever geluid in het volgende hoofdstuk van Sleep Token.

Even In Arcadia neemt je mee op een diepgaande reis van zelfreflectie, verlies en de zoektocht naar vooruitgang. Het schakelt moeiteloos tussen dromerige, introspectieve momenten, explosieve riffs en trap drum beats. Het belicht de innerlijke strijd tussen persoonlijke verandering en de druk van de buitenwereld. Ondanks de chaos van het leven, blijven thema’s van verlossing en vrede steeds weer opduiken. De tweede helft van het album bouwt op naar een krachtige climax die diep raakt. Deze afsluiting voelt niet alleen als een nieuw hoofdstuk in de Sleep Token wereld, maar hint ook naar een zwaardere, intensere richting voor de band.

Beoordeling; 8/10

Releasedatum: 9 Mei 2025

Label: RCA Records

Even In Arcadia is verkrijgbaar via: Bol.com , Impericon en Large