Enter Shikari brengt hun eigen wereld naar de Afas Live

Op vrijdag 23 november stonden de experimentele rockers van Enter Shikari in de Amsterdamse Afas live, hun grootste zaal én hun grootste productie tot dusver.

De avond werd geopend door de energieke Duitsers in Blackout Problems die vanaf de eerste seconde lieten merken dat zij al opgewarmd waren en het publiek snel moest volgen. De band was constant in beweging op het podium en vergat het contant met het publiek geen seconde. Een groepje fans die vooraan stonden kregen meermaals een lach en een wijzende vinger van de band. Dit groepje waren zeker niet de enige in het publiek die enthousiast waren en leuk meededen en toen de zanger halverwege de set naar de barricade kwam, bleek dat een goed deel van de zaal opgewarmd was en zin had in de show. De zanger van Enter Shikari, Rou Reynolds, vergezeld de band tijdens GLOFS en het publiek geeft op hun eigen luide wijze aan dat ze enthousiast zijn. Hun set eindigde met de zanger die over de barricade klom, door het publiek werd gedragen en uitkijkend over de zaal de rest van het laatste nummer zong. De spieren van de eerste rijen waren hierna in ieder geval opgewarmd.

De volgende band die het podium betreed is FEVER 333. Deze band verspilde geen seconde en hun muziek knalde met hun opkomst gelijk uit de speakers. Halverwege de set was het tijd voor een speech over de situatie in en rondom Gaza en werd er solidariteit geuit voor de Palestijnse bevolking. De speech wordt ontvangen door instemmend geschreeuw en wellicht is het publiek niet onbekend met politieke uitingen gezien de teksten van de headliner. FEVER 333 hervat hun set met dezelfde energie als voor de speech en de zanger, Jason Aaron Butler, vindt zijn weg van het podium naar het publiek en besluit een deel te zingen in zijn eigen bijna privé pit. Crowdsurfend kwam hij weer terug het podium op en eenmaal terug daar bedankte hij het publiek en was het tijd voor de tweede speech van de avond. Deze ging over vrouwen, in het bijzonder niet witte vrouwen. Wederom werd de speech ontvangen door instemmend geschreeuw en een bijna nog energieker optreden volgt. Nog snel voor het laatste nummer besluit Jason drie monitors op te stapelen, schiet een deel van de crew bij om ze vast te houden terwijl hij erop klimt en een deel van het nummer zingt om er vervolgens af te springen en door te gaan alsof het voor hem de normaalste zaak van de wereld is. Kort hierna is het tijd voor FEVER 333 om het podium te verlaten onder enthousiast en opgewarmd geklap en gejuich.

Dan is het eindelijk tijd voor de headliner van de avond: Enter Shikari. Rou Reynolds opent de set in zijn eentje onder een schijnwerper en spreekt de zaal toe met een spoken word variant van het nummer “System…” en geeft met de schakeling naar het volgende nummer “…Meltdown” het startsein voor een avond gevuld met indrukwekkende audiovisuele prikkels. De zaal is meteen los en de eerste moshpits breken uit. Niet alleen de zaal, maar ook de band beweegt mee op de muziek en wisselende visuals op de schermen.

De avond is gevuld met visuals die aansluiten op de nummers die leunen op de albumcovers en bijpassende thema’s. Zo wordt de albumcover gebruikt voor de kleuren tijdens “Anaesthetist” en worden er letterlijk tralies geprojecteerd door slim gebruik te maken van lichten tijdens “Jailbreak”. Wanneer Reynolds nadat hij met de gehele zaal “JAILBREAK JAILBREAK” de tralies letterlijk doorbreekt en de lichten uit gaan wanneer hij zijn arm door de metaforische tralies steekt, zet hij zowel het nummer als de visuals extra kracht bij.

Nadat Rou de band én de zaal heeft bevrijd van hun eigen gedachten over henzelf, is het tijd voor hem om op één van de torens van hun set te klimmen. De toren maakt gebruikt van een slim uitgewerkte visuals op een groot LED scherm waardoor het lijkt alsof de zanger het water test om er vervolgens ‘in te vallen’ wat vervolgens het startsein geeft voor “Bloodshot”. De zaal is zodanig enthousiast dat zelfs het intro door menig bezoeker mee wordt gezongen.

“Bloodshot” wordt gevolgd door visuals duidelijk geïnspireerd op de Snake game waarmee “Sssnakepit” wordt aangekondigd en er direct een grote circle pit wordt gestart. Reynolds moedigt het publiek aan om de pit nog groter te maken terwijl hij voor de visuals danst en het nummer begint te zingen. Hierna worden de schermen slim ingezet om een eigen variant van een vissenkom weer te geven en met de projectie van een goudvis die neerkijkt op de band en het publiek wordt er luidkeels meegezongen tijdens “goldfish~”.

Even later komt de zanger van FEVER 333 het podium op om zijn deel van de recente single “Losing My Grip” te zingen. Mocht het publiek de tekst nog niet helemaal lekker kennen, is dat geen enkel probleem zolang ze de schermen waarop de tekst voorbij vliegt maar kunnen zien. Een mooie visuele toevoeging die aan de zaal te horen vooral visueel is en niet per definitie nodig was. De zaal kent de tekst en het enthousiasme is nog steeds even hoog als aan het begin van de set.

Hierna is het tijd voor Rou om met zijn gitaar op de toren rechts van het podium te klimmen en een moment van rust te introduceren aan de zaal. De zaal kan op adem komen terwijl hij met zijn gitaar rustige versies speelt van “the pressure’s on”, “Juggernauts” en “Gap in the fence” om vervolgens het publiek in te springen en daar samen met de zaal de energie weer omhoog brengt.

De band speelt nog een aantal oude nummers voordat het tijd is voor het afsluitende trio van “It Hurts”, Satellites* *” en “{ The Dreamer’s Hotel }” waarna het tijd is voor een bedankje voor het verblijf in het “Dreamer’s Hotel” op eigen audiovisuele wijze. Het publiek wordt opgeroepen om “fuck yes” te roepen als ze langer in het metaforische hotel willen verblijven. Uiteraard snapte het publiek de opdracht en luidde deze de encore in en werd overgenomen door de stem van Rou Reynolds die “(pls) set me on fire” door de zaal liet galmen. Het publiek greep zijn kans om nog een laatste keer los te gaan tijdens “Sorry You’re Not a Winner” en “A Kiss for the Whole World x” en het was een feest van springen, crowdsurfen en moshen tot de laatste seconde.

Fotogalerij Enter Shikari in Afas live. Fotograaf: Liza van der Ven.