Het is een koude novemberavond in Eindhoven wanneer we de heren van Holding Absence weer terug mogen verwelkomen in ons land. Het belooft een bijzondere avond vol primeurs te worden, aangezien hier de eerste Europese headline-tour van start zal gaan. Met het derde album ‘The Noble Art Of Self Destruction’ op zak is de band uit Wales gewapend om de strijd aan te gaan.

Gezien: Holding Absence, Thornhill en Floya in Dynamo, Eindhoven op 3 november 2023

Voordat Holding Absence het podium mag betreden geeft de Duitse band Floya het startschot. Met hun EDM-beïnvloedde rock doen ze een sterke poging om de voetjes aan het dansen te krijgen. De nummers zijn smooth en up-beat, maar het zijn vooral de visuals van de band die de aandacht grijpen. De eerste stappen om het publiek op te warmen zijn gezet, maar het verzoek van de band om de woorden van hun laatste single “Stay” mee te zingen is toch iets teveel gevraagd.

De heren van Thornhill uit Australië staan ondertussen al te popelen om het stokje over te nemen. Vol groove en glamour bezetten ze de hele zaal. Tijdens de release van het laatste album ‘Heroine’ hadden enkele fans wat vraagtekens na de vernieuwde sound van de band, maar live laten de heren horen dat ze nog steeds even hard kunnen gaan. Nummers als “Hollywood” en de nieuwste single “Viper Room” krijgen zeker de verdiende aandacht, maar het is niet tot de band een aantal oude nummers speelt voordat het publiek echt losgaat. Vooral “Where We Go When We Die” wordt warm ontvangen en luid meegezongen, maar ook de set afsluiter “Casanova” van het laatste album krijgt de moshpits in gang.

Het publiek is meer dan klaar voor Holding Absence. De alternatieve rock band uit Wales wilde in 2020 al een bezoekje brengen aan Dynamo ter support van hun vorige album, maar die performance hebben ze helaas tot aan deze avond moeten uitstellen. Vol overtuiging komt de band het podium op, terwijl de albumopener “Head Prison Blues” in gang wordt gezet. De kraakheldere stem van zanger Lucas Woodland galmt door de zaal en het publiek zingt de tekst woord voor woord terug. De set bestaat uit een mix van nieuwe nummers en publieksfavorieten, zoals de singles “Gravity” en het nummer “Aching Longing”, dat ze oorspronkelijk samen met de Australische metalcore band Alpha Wolf uitbrachten. Het hoge energiegehalte van de nummers zorgt ervoor dat de moshpits direct in gang worden gezet. Tijdens “Aching Longing” laat gitarist Scott Carey op verrassende wijze horen dat hij de vocalen van Alpha Wolf-zanger Lochie Keogh met gemak over kan nemen.

Na nog een aantal stevige nummers kondigt de band aan iets nieuws te willen proberen. Voor wat variatie, zowel voor het publiek als de band zelf, spelen ze hun populairste nummer “Like A Shadow” akoestisch. Als een groot koor overdondert het publiek de bandleden, die alleen maar kunnen genieten van het warme ontvangst van hun geslaagde experiment. De performance van “Honey Moon” die volgt bevat ook een primeur – zanger Lucas vertelt namelijk dat dit de eerste keer is dat hij in een show gitaar speelt, terwijl hij de akoestische gitaar overneemt. Na “Wilt” verlaat de band tijdelijk het podium, om vervolgens voor een grote toegift weer terug te komen. De zanger heeft niet veel woorden nodig om het publiek voor een laatste keer helemaal los te krijgen voordat de band losbarst met “Afterlife”. Om het concert daadwerkelijk af te sluiten is er geen betere optie dan “The Angel In The Marble”, het slotnummer van het nieuwe album. Met een uitgebreide set van meer dan een uur bijt Holding Absence op een spectaculaire manier het spits af voor de rest van de tour.