K’s Choice in 013

Volgend jaar is het vijfentwintig jaar geleden dat Sarah en Gert Bettens K’s Choice oprichtte. Dat de alternatieve rockers uit Antwerpen het mainstage van 013 uitverkochten, is iets waar zij zelf even verbaasd over lijken te zijn.

Singer/songwriter Christon is meegevraagd op deze tour. Hij treedt pas sinds 2015 onder die naam op, maar hij loopt al veel langer mee. Zo had hij tien jaar terug een nummer-1 hit in Nederland,  Body To Body, met de popgroep XYP en is hij sinds 2008 frontman van de rockband Rigby. Die band heeft nu pauze en die tijd vult hij op met dit project. Zijn muziek is ook echt een project. Om te maken dan. De zanger is omringt door alle instrumenten die je bij een gebruikelijke rockgroep zou verwachten. Die pakt hij een voor een op en hij begint met het bouwen van een nummer. Laag voor laag: eerst de drums, de bas, de gitaar en dan zijn zang. Met zijn voeten zet hij het om in samples. Het creëert daadwerkelijk een voller geluid dan de gebruikelijke genregenoten. Echter haalt het het niet bij een echte band. Door de manier waarop Christon zijn geluid vormgeeft, zijn alle partijen uitzonderlijk simpel en ietwat eentonig. Bovendien levert het de multi-instrumentalist een ander groot nadeel op: hij moet zich op zoveel tegelijk focussen, waardoor hij tijdens het musiceren nauwelijks tijd heeft om contact te leggen met zijn publiek. Wat alles behalve eentonig is, is zijn stem. Tussen de nummers door blikt hij terug naar zijn jeugd: hoe hij K’s Choice grijs draaide op zijn tienerkamer. Hij werpt een blik het publiek in, naar zijn vader: ‘Pa, dit is dus waar jij twintig jaar geleden gek van werd.’

Nu is het dus tijd voor de muziek waar Christons pa gek van werd en waar deze hele zaal gek op is. Er komt wel een hele band op, maar eigenlijk wordt al gauw duidelijk dat het hier om het duo Sarah en Gert gaat. Sarah huppelt bijna het podium over terwijl haar lach je ogen verblinden. Ze speelt solo’s op haar gitaar richting haar broer en bijna als je denkt dat het niet energieker kan, wordt de kruk erbij gepakt voor een akoestisch halfuurtje. In deze show is het toch echt een viering van de klassieker. Die nummers voelen eigenlijk nauwelijks verouderd, wat misschien ook komt door het grote plezier en de kwaliteit waarmee deze band de nummers aan je levert. Zelfs bij de grootste hit, Not An Addict, krijg je niet het idee dat K’s Choice het nummer voor de zoveelste keer opvoert. Het is misschien niet zo vreemd dat de bandleden zo’n goed humeur hebben, het is immers de grootste Nederlandse zaal waar ze in de afgelopen vijftien jaar voor hebben gestaan. Ze bedanken de zaal daar veelvuldig voor en die zaal bedankt de band veelvuldig. Het laatste kwartier is dan ook meer applaus dan muziek. Een terecht applaus. Vijfentwintig jaar later heeft deze band zijn plezier, kwaliteit en publiek niet verloren.