Lonely The Brave in Melkweg
Op maandagavond 30 mei staat het uit Cambridge afkomstige Lonely The Brave op het podium van een bijna uitverkochte Oude Zaal. Kort hiervoor verscheen het tweede studioalbum van de band, genaamd Things Will Matter in de schappen, en de heren zijn momenteel op tournee door Europa waarbij ze verschillende locaties en festivals aandoen ter promotie van deze nieuwe plaat. Op deze avond is het de beurt aan de Amsterdamse Melkweg.
De avond wordt rond acht uur geopend door het Zuid-Limburgse Storksky. De zanger-gitarist van de eenmansband wordt vergezeld door een drummer en een achtergrondzangeres die een ooievaarsmasker (oftewel ‘stork’ in het Engels) op haar hoofd draagt, maar het is verder niet helemaal duidelijk wat haar functie precies is. Storksky doet zeker moeite om de halfvolle zaal op te warmen, maar het publiek lijkt nog niet erg enthousiast voor de aanstekelijke riffs en sterke drumpartijen van de band, waarbij de zangpartijen af en toe zelfs wat weghebben van Matt Bellamy (Muse). De tracks zitten vol tempo en klinken goed, maar hebben helaas weinig effect op de zaal behalve wat applaus aan het einde van elk nummer.
Tegen het einde van de set van Storksky, die zo’n dertig minuten in beslag nam, wordt er nog even geknald met een drumsolo. Dit zorgt wel voor reactie van het publiek en de solo wordt bekroond met veel applaus en gejoel. Langzamerhand begint de zaal vol te lopen met een zeer verscheiden publiek: mensen van alle leeftijden blijken geïnteresseerd te zijn in de hoofd act van de avond.
Tegen de tijd dat Lonely The Brave het podium betreedt rond negen uur, is de zaal bijna geheel volgelopen. De wat mysterieus klinkende intro wordt verwelkomd met gejoel en applaus en dan begint het vijftal meteen te rocken met de track “Radar”. Het is meteen te merken dat de band er zelf ook zin in heeft: ze komen stuk voor stuk enthousiast en vol energie over, hoewel de introverte zanger David Jakes voornamelijk op de achtergrond blijft tijdens de show en oogcontact met het publiek lijkt te vermijden. Maar met zo’n fantastische stem is het voor David ook eigenlijk niet nodig om nog meer te doen.
De track “Dust And Bones” wordt enthousiast ontvangen door het publiek, dat uit volle borst meezingt. Ook tijdens de volgende track “River River” wordt er volop mee geklapt en mee gezongen. Het publiek lijkt nu echt opgewarmd te zijn en wordt dan ook steeds enthousiaster terwijl de show voortduurt. Dit wordt opgemerkt en in dank afgenomen door gitarist Mark Trotter, die het publiek verschillende keren toespreekt met uitspraken als “Amsterdam, we love you!” of “You’re f*cking amazing!”. Mark neemt meerdere malen het woord tijdens de show, waarbij hij voornamelijk het Amsterdamse publiek met dankwoorden overgiet.
Het wat rustigere nummer “Science” klinkt ook goed door de Oude Zaal en de track “Diamond Days” wordt ontvangen met luid gejoel en geklap. Vooral de track “Trick Of The Light”, afkomstig van het debuutalbum van de band, valt in de smaak bij het publiek dat uit volle borst mee zingt en mee beweegt op de muziek.
Tijdens de encore blijkt dat drummer Gavin Edgeley jarig is, waarop de hele zaal hem luidkeels “Happy Birthday” toezingt. Zelfs zanger David verplaatst zich tijdens de afsluitende track van de avond “The Blue, The Green” naar een wat meer prominente plaats op het podium en bedankt hij het publiek nog even aan het einde van de show. Rond pakweg kwart over tien is het concert afgelopen en heeft Lonely The Brave ongeveer een uur en een kwartier op het podium gestaan. Er zou op zich nog wat langer gespeeld kunnen worden aangezien het nodige materiaal er wel is, maar het publiek lijkt desalniettemin voldaan door de show.
Lonely The Brave komt live nog stukken beter uit de verf dan op de twee studioalbums. De fantastische vocalen van excentrieke zanger David Jakes moet je eigenlijk gewoon een keer live horen. De rest van de band presteert ook uitermate goed deze avond: de gitaar- en baspartijen klinken geweldig en de prestaties van drummer Gavin zijn ook van hoge kwaliteit. Bovendien biedt de setlist genoeg variatie tussen de twee albums, waarbij bekende singles afgewisseld worden met iets minder bekende tracks. De band zet hiermee een prachtige show neer, die vol zit met emotionele songteksten, prachtige zangpartijen en pure rock.
Fotogalerij