Tegenwoordig zijn de heren uit Brighton onder de naam Architects niet meer weg te denken uit de metalcore-scene. Al meerdere malen hebben we de band beschreven als één van ’s werelds hardst werkende metalbands, en die reputatie houden ze in stand met de release van hun nieuwste album All Our Gods Have Abandoned Us, de zevende plaat al in het repertoire van de band. De plaat komt iets meer dan twee jaar na de voorgaande plaat Lost Forever // Lost Together uit, wat voor de band de meeste tijd tussen twee opeenvolgende albums is.

De band heeft ons niet op niks laten wachten. Meteen vanaf de eerste tel van albumopener “Nihilist” laat de band horen waar ze voor staan. Harde muziek, direct in je gezicht. Iets wat meteen in de eerste track, maar ook al in de eerder uitgebrachte single “Gone With The Wind” te horen was, is de opmerkelijke vocale stijl van frontman Sam Carter. De zanger gebruikt op dit album naast zijn gebruikelijke agressieve screams een opmerkelijke techniek waarbij hij enorm veel melodie in zijn screams verwerkt. Hierdoor klinkt het alsof hij al schreeuwend zingt. Muzikaal gezien zit het album vol met zware gitaarriffs, veel technische breakdowns, enkele synthesizers en vioolpartijen, en vooral heel veel woede. Nummers als “Phantom Fear” en “A Match Made In Heaven” zijn hier excellente voorbeelden van, met de enorm heavy gitaarpartijen, vergezeld door snelle drums, en een kersje erbovenop bestaande uit de “catchy” refreinen van Sam Carter.

Aan de titels en de teksten van de nummers valt al af te lezen dat de heren van Architects niet bepaald tevreden zijn met de manier hoe de wereld in elkaar zit. Met teksten als “no love, no empathy” (“Phantom Fear”) beschrijft de band in het album thema’s als wereldwijde problemen zoals oorlog en dood, met een duidelijke politieke boodschap. De band gebruikt het nummer “Gravity” als een letterlijke wake-up call voor mensen om zich meer bewust te zijn van hun manier van leven.

De laatste twee tracks op het album, “From The Wilderness” en de maar liefst acht minuten durende track “Memento Mori” zijn misschien wel de meest opmerkelijke nummers op het album. “From The Wilderness” is muzikaal gezien een soort samenvatting van alles wat de band heeft gedaan en waar de band voor staat. Enorm heavy maar toch is er een lichte melodische twist in de zang en de instrumenten te vinden, waardoor het geen dertien-in-een-dozijn metalcore wordt. “Memento Mori” is structureel een erg apart en experimenteel nummer, beginnend met lagen vol synthesizers en noise, gevuld met gesampelde quotes en vocale effecten. De post-rock invloeden van de band zijn terug te horen in het refrein van het nummer, met wederom veel verschillende muzikale lagen. En op het moment dat je denkt dat het album is afgelopen, geeft Architects je drie tellen rust voordat de hele band met heftige blastbeats als een bom terug inslaat.

Beoordeling:  9  10

Het hele album geeft ons een beeld van waar Architects voor staat. Welverdiend een van de populairste heftige bands die we hier kennen. Iedere band kan wel zware nummers met breakdowns schrijven, maar Architects neemt het met All Our Gods Have Abandoned Us een stapje verder door innovatief te zijn met hun teksten, hun muzikale structuren, hun gebruikte technieken en vooral de samenhang tussen alles. De luisteraar en de muziekscene worden uitgedaagd om op verschillende vlakken verder te denken. Zitten er ook minpunten aan het album? Misschien. Wellicht is het album af en toe een tikkeltje tè heftig, door bijna non-stop een opeenvolging te zijn van riffs en breakdowns. Voorgaande albums kenden nog pure clean vocalen en rustige muzikale intermezzo’s, die hier wat minder aanwezig zijn. Hoe dan ook, All Our Gods Have Abandoned Us is zeker een naam die in de muziekcollectie van elke metalfan zou moeten horen.

Releasedatum: 27 mei 2016
Label: Epitaph Records
Verkrijgbaar via: bol.com, Impericon, iTunes