Lana Del Rey – Honeymoon

Naast Sam Smith, was Lana Del Rey één van de meest waarschijnlijke artiesten die de nieuwe James Bond intro-song zou verzorgen. Dit gerucht leek waarschijnlijker met elke single, en zo goed als bevestigd nadat de zangeres helikopters opblazend in de clip voor “High By The Beach” verscheen. Uiteindelijk neemt Lizzy Grant (de echte naam van Lana) het openingsnummer van Spectre niet voor haar rekening, maar neemt ze op haar nieuwe album wel de rol aan van een heuse Femme Fatale.

De titeltrack zet de eerste duistere, langzame en orkestrale noot. Deze wordt de hele plaat vastgehouden. De toevoeging van invloeden uit verschillende genres houden het interessant. Jazz in “Terrence Loves You”, hiphop in “High By The Beach” en 80’s lounge in “Art Deco” om een paar voorbeelden te noemen. Het tempo op de plaat ligt niet heel erg hoog, maar hierdoor is het een zeer ontspannen album om naar te luisteren.

Terugluisterend komen we tot de conclusie dat Honeymoon duisterder is dan de voorgangers. “High By the Beach” had weliswaar een festival-/ zomerhitje kunnen zijn, maar het beste zal deze plaat tot haar recht komen op een regenachtige oktobermiddag. Daar komt bij dat ook de melodieën en akkoordenprogressies onheilspellend en sinister kunnen werken. Vooral “Salvatore” bevestigt het Bondgirl meets Bondschurk beeld dat Lana Del Rey in haar muziek opbouwt.

De teksten lopen uitéén van depressies, via liefde, naar de lust. Eigenlijk niets nieuws voor Grant. Wat wel nieuw is, is de manier waarop deze thema’s gebracht worden. Dit verloopt namelijk opmerkelijk subtiel. Daarbij zitten er een flink aantal verwijzingen in naar andere nummers in de teksten. “Hotel California” van The Eagels, David Bowie’s “Space Oddity”, een cover van Nina Simone haar “Don’t Let Me Be Misunderstood” en meer passeren de revue. Stuk voor stuk met wonderbaarlijk harmonieuze, goedverzorgde afwerking, zonder het duistere en filmische los te laten

Beoordeling: 8

Dankzij de orkestrale begeleiding, subtiele uitwerking van de teksten en de manier waarop de lyrics op de instrumentaria zijn afgestemd, is Honeymoon niet alleen het langzaamste en duisterste album van Lana Del Rey, maar ook haar meest artistieke. Of de zangeres daadwerkelijk de femme fatale in de nieuwe Bond-film had kunnen zijn, is niet zeker. Op haar nieuwe album is ze dat in ieder geval wel.

Releasedatum: 18 september 2015
Label: Polydor
Verkrijgbaar via: iTunes en Bol.com

Tracklist: