Bring Me The Horizon – That’s The Spirit

De één zal het met album open armen ontvangen, een ander zal het minder kunnen waarderen dan hun eerdere werk. Ze lieten het al weten, maar Bring Me The Horizon heeft inderdaad een totaal andere stijl aangenomen op That’s The Spirit. Één ding is in ieder geval zeker te zeggen, het album breekt met de stijl waar de band van kennen.

Zodra je het discje opzet, komt het melancholische “Doomed” ter ore. Mocht je niet weten wat je te wachten stond met dit album kan dit nummer best even schrikken zijn. Oli Sykes zingt over een orkest aan elektronische muziek over zijn worsteling met drugs. Een thema wat vaker op dit album terugkeert.

Zo passen “Follow You” en “Oh No” ook in het straatje van “Doomed”. De nummers worden gevormd door Sykes die over vooral elektronische instrumentals zingt en de gitaar slechts wordt gebruikt als muzikale ondersteuning. Was het niet voor Sykes zijn unieke en kernmerkende stemgeluid, zou je bijna vergeten dat je naar Bring Me The Horizon luistert en niet naar een band die al jaren poprock maakt. Het is echter geen standaard poprock wat de Britten maken. Het onderscheidt zich van de mainstream poprock door een heavy geluid te hebben, althans voor het genre. Ook het terugkerende thema is er één die je niet vaak zult zien in een poprock nummer.

Naast het poprock kent het album ook genoeg nummers die dichterbij de roots van de band liggen. Zo kun je het album bijna niet luisteren zonder de vergelijking met Linkin Park te maken. “Throne” en “True Friends” zouden zo geschreven kunnen zijn door het vroege Linkin Park. “True Friends” is wellicht wel het meest ‘metal’ (en die term gebruik ik even losjes) nummer op album. Hierop zijn zelfs enkele unclean vocals te horen en heeft de gitaar veelal de overhand over de elektronica.

Het krachtige “Blasphemy” is een kenmerkend nummer voor That’s The Spirit. De krachtige vocalen zijn bepalend voor het nummer, maar de elektronische elementen zijn prominent aanwezig. Hetzelfde geldt eigenlijk voor “Throne”, de zang blaast de luisteraar als het ware omver.

Beoordeling: 9

De verandering van stijl pakt op That’s The Spirit goed uit. Bring Me The Horizon laat zien over een enorme muzikale diversiteit te beschikken. Op het album is alles te vinden, van een saxofoonsolo op “Oh No” tot het koor op de nieuwe versie van “Drown”. Gaan er mensen teleurgesteld zijn in de band en/of in dit album? Ja, er zullen genoeg zijn die deze plaat niet kunnen waarderen simpelweg om het feit dat ze andere muziek maken. Oli Sykes verwoordde de essentie eigenlijk perfect in een tweet. “This is a record for people who just love music, not subgenres.”

Releasedatum: 11 september 2015
Label: Columbia Records
Verkrijgbaar via: Bol.com en iTunes