Na de grote muzieksteden van Nederland zoals Eindhoven en Amsterdam maakt het Zuid-Limburgse stadje Sittard ruimte voor een avondje vol metal. Laten we eerlijk zijn, Sittard staat niet bepaald bekend voor haar bloeiende muziekscene. Deze zomer heeft Poppodium Volt echter voor opschudding gezorgd door onder andere Funeral For A Friend, Thy Art is Murder en nu, op zondag 16 augustus, de Britse metalcore band Architects te boeken. De hardwerkende Britten lijken van Nederland te houden, aangezien dit al de vierde show op Nederlandse bodem is sinds de release van het laatste album Lost Together // Lost Forever in maart 2014.

Een van de dingen waar Architects low-key bekend om staat zijn hun zieke tour line-ups. Maar zelfs als ze Europa rondreizen zonder vaste support bands, weten ze nog flinke namen voor het voorprogramma te strikken. De avond wordt geopend door de lokale helden van The Royal, mogelijk een van de beste metal bands van zuidelijk Nederland. De band blaast de set in met “Hymn” en “Spirit Walker” van hun debuutalbum Dreamcatchers. Tijdens de eerste paar nummertjes van de set staat het geluid nog niet optimaal afgesteld waardoor sommige instrumenten en de zang van frontman Sem Pisarahu overstemd worden door de drums. Niet veel later is er nog maar weinig van te merken en horen we de shreddende en groovende metalriffs die gepaard gaan met de While She Sleeps-achtige in koor geschreeuwde refreinen. Het publiek reageert in het begin nog moeizaam op de band, maar zodra de band het nummer “Mad Deuce” erin gooit, begint de circlepit te razen. Met de titeltrack “Dreamcatchers” als afsluiter laat de band een warm publiek achter voor de volgende band.

De volgende band die het podium dan mag betreden zijn de jonge Britten van Blood Youth. De band, die bestaat uit ex-Climates leden met de nieuwe frontman Kaya Tarsus, speelt vanavond de eerste show buiten het Verenigd Koninkrijk ooit. Onder begeleiding van het nummer “We Like To Party” van de Vengaboys die over de speakers gedraaid wordt, betreedt het vijftal het podium – dat bedekt is met opblaaspalmbomen, voordat ze hun metal-geïnfecteerde hardcore met het nummer “Dead Space” aan het Nederlandse publiek tonen. In het publiek zijn ook zeker enkele Blood Youth fans te bekennen, wat opmerkelijk is voor een band die slechts één EP uitgebracht heeft. Naast alle tracks van de Inside My Head EP speelt de band in hun set ook een nieuwe track. Tijdens de hele set zien we de band energiek heen en weer bewegen, met een gitarist die van de versterkers afspringt, en horen we de stompende hardcore riffs in combinatie met Kaya Tarsus’s luide screams en passievolle cleans. De band maakt ook tijd vrij voor interactie met het publiek. Midden in het nummer “Big Smoke” legt de band kort alles stil zodat er ruimte kan worden gemaakt voor een wall of death. Bij de setafsluiter, “Failure”, klimt de frontman voor de intro de pit in zodat iedereen die de teksten kent het mee kan schreeuwen. Deze eerste Blood Youth show op Nederlandse bodem zal zeker niet de laatste zijn.

Een band die altijd op tour lijkt te zijn, is de headliner van vanavond. De heren van Architects zijn geen onbekenden voor het publiek. Hoewel de zaal, die niet eens zo heel groot is, niet helemaal uitverkocht is – mogelijk vanwege de locatie en de vakantieperiode, heeft de band toch een flinke hoeveelheid fans en metalliefhebbers aangetrokken. Na de eerste zin van setopener “Broken Cross” staat de hele zaal te springen op de grote hoeveelheid stevige breakdowns. Het werk van de nieuwste plaat Lost Together // Lost Forever is helemaal geïntegreerd bij de band en het vijftal speelt de nummers foutloos en naadloos na elkaar door. Van de snelle complexe polyritmes in de drums tot de technische en scheurende gitaarriffs. De wilde vocalen van Sam Carter klinken beter dan ooit tevoren en alles past mooi in het plaatje. Veel nieuw materiaal komt voorbij, maar de band maakt ook ruimte voor oud materiaal, bijvoorbeeld het nummer “Early Grave”, afkomstig van Hollow Crown. De moshpits gaan bij deze heftigere nummers hard en zijn aanwezig in de zaal. Hier en daar zien en voelen we crowdsurfers of stagedivers voorbij komen, maar het aantal valt nog mee. (Flashback naar de Architects show in Amsterdam eerder dit jaar.)

De aanwezige fans laten van zich horen zodra de band nummers als “Naysayer”, “Alpha Omega”, “Colony Collapse” en “C.A.N.C.E.R” speelt. Het nieuwe album lijkt eindelijk bij alle fans in de zaal vastgegroeid te zijn want zelfs de band is onder de indruk van het publiek. Tijdens de show geeft de band aan dat ze geen idee hadden wat ze van de show moesten verwachten, aangezien het hun eerste show in het Limburgse stadje is. De heren lijken er in ieder geval veel plezier in te hebben. Vlak voordat ze het nummer “Castles In The Air” spelen, geeft Sam Carter een korte speech over de betekenis van het nummer, dat gaat over depressie en angsten overwinnen en je dromen volgen. Jammer dat niet alles van de speech te horen was, omdat de gitaartonen en feedback de woorden van Sam overschaduwden.

Tegen het einde van de set krijgen we nog het nummer “Day In Day Out”, afkomstig van het album The Here And Now te horen, een album dat zeker niet vergeten mag worden. Als de band vervolgens hun set afsluit met hun signature nummer “These Colours Don’t Run” gaat de zaal uit hun dak en worden alle woorden stuk voor stuk meegeschreeuwd. De laatste breakdown zorgt nog voor een grote, zweterige mosh pit. Als toegift komt de band nog heel eventjes terug om het nummer “Gravedigger” eruit te knallen, bij vele mensen de favoriet van het nieuwe album. Nederland houdt van Architects en Architects houdt van Nederland. De band sluit de set af met een glimlach en Sam Carter gaat op het einde nog even op de rand van het podium staan om met zijn handen een hartje te gebaren. Fans van Architects weten ondertussen dat ze nooit lang hoeven te wachten op een nieuwe show, want de band is bevestigd als support act van Parkway Drive in 013 komende februari. Mocht je deze show gemist hebben, dan krijg je nog een tweede kans.