The Used is al sinds hun begin een grote inspiratiebron voor een grote hoeveelheid andere bands. Met hun aparte combinatie van post-hardcore, emo, “screamo”, en sterke pop-invloeden wisten ze de alternatieve muziek van hun debuutalbum in de hitlijsten te krijgen. Maar dat was twaalf jaar geleden. Ondertussen zijn we al bij het zesde studioalbum aanbeland, dat de titel Imaginary Enemy gekregen heeft.

De muziek van The Used is en blijft altijd moeilijk te plaatsen. Zelf weigeren ze termen als emo en screamo en noemen ze het “smerige pop-muziek”. Een betere beschrijving zou ik zelf niet kunnen verzinnen. De alternatieve rock en post-hardcore muziek wordt afgewisseld met erg catchy en meezingbare refreintjes.

Het nummer “A Song to Stifle Imperial Progression (A work in progress)” is een perfect voorbeeld van deze stijl. Zanger Bert McCracken zingt zo luid mogelijk wat hij vindt van de Amerikaanse regering, wat leidt tot een heel aparte sound. Het is erg catchy en agressief tegelijk.

Deze combinaties kom je tegenwoordig steeds vaker tegen bij moderne post-hardcore bands. Bands pompen al hun coupletten vol met breakdowns en screams en maken de refreinen zo catchy en clean mogelijk. De eerst single van dit album, “Cry”, laat de breakdowns en screams in de coupletten weg maar het nummer behoudt dezelfde uitstraling. De band voorkomt hiermee alle clichés en laat horen waarom ze na al die jaren nog steeds bovenaan de ladder staan.

Nummers als “Evolution” en de albumsluiter “Overdose” laten bijna alle rock-invloeden droppen en zijn zowat pure alternatieve pop ballads. “Overdose” krijgt een unieke sound door de Nine Inch Nails-achtige beats en programmering, terwijl in de brug van “Evolution” er theatrale geluiden in het nummer gemixt worden die erg lijken op de instrumentatie van “The Bird and The Worm” van Lies For The Liars.

Naast de vele pop-achtige nummers zijn de echte harde rocknummers moeilijk te vinden. Veel meer rock dan albumopener “Revolution”, “El-Oh-Vee-Eeh” en de voorgenoemde tracks staat niet op het album. De band heeft een deel van hun harde geluid vervangen door andere geluiden, zoals geprogrammeerde drums en synthesizers. Alle andere nummers zijn vooral redelijk middelmatige pop rock nummers, die niet echt eruit springen. De echte post-hardcore of screamo momenten zoals op voorgaande albums stonden zijn zeldzaam.

Beoordeling: 7,5

Als het bij The Used raak is, dan is het ook echt goed raak. Op dit album zijn er veel momenten waarbij The Used goed hun eigen sound naar de voorgrond brengt, maar er zijn nog enkele nummers die gemakkelijk geschrapt hadden kunnen worden. De band richt zich steeds minder op hun roots en lijkt meer zich te focussen om het plekje in de hitlijsten terug te krijgen. Zolang ze hun oude geluid niet helemaal vergeten, weet ik zeker dat The Used altijd wel iets uit kan brengen waarmee ze laten horen hoe uniek ze al jaren zijn.

Releasedatum: 1 april 2014
Label: GAS Union
Verkrijgbaar via: bol.com