PUP – PUP

Afgelopen oktober heeft PUP zijn self-titled debuutalbum uitgebracht in Canada. De plaat zal pas in april overal ter wereld uitkomen. De uit Toronto afkomstige schoolvrienden zijn in 2011 begonnen onder de naam Topenga, vernoemd naar de knappe dame uit de comedy serie Boy Meets World. Maar net voor de release hebben ze de naam alsnog veranderd naar PUP om eventuele problemen met Disney te voorkomen.  De rechten van de serie zijn aan hun verbonden.

Ondanks dit gegeven is dat niet de reden dat deze band enige aandacht verdiend. Toronto staat bekend om zijn opkomende punkrock acts. Maar wat maakt het nou dat deze heren er boven uit steken? Volgens verschillende berichten in de media heeft dat te maken met een unieke mix van kenmerken. Daarbij valt te denken aan: rauw, punk, energie, big hooks en een hoog mee schreeuw gehalte in de refreinen. Na de release van hun digitale EP hebben ze ook live een aardige reputatie opgebouwd. Overigens was de producer voor het daadwerkelijke debuut niemand minder dan Dave Schiffman. Hij werkte onder andere samen met bands als: Weezer, Rage Against The Machine en Vampire Weekend.

“Factories” is het eerste nummer van het album. De rauwheid spat er gelijk vanaf.  Dit komt mede door de afstemming van de gitaarversterkers, maar vooral door de totale productie. Ook de zang van Stefan Babcock is karakteristiek wat van extra waarde is. Het outro van het nummer is sterk gedaan met een gitaarsolo en een lekker stevig uptempo slot. “Reservoir” start met een echte sixties beat gitaar riff. Verder maken de tempo wisselingen en de solo in het midden van het nummer het geheel goed verteerbaar. “Never Try” kent daarentegen een meer bluesy feel. Dat het niet een recht toe recht aan punk plaat is moge duidelijk zijn. De samenzang met de overige bandleden zorgt voor leuke en afwisselende harmonieën.  De titel “Dark Days” doet een andere soort track vermoeden, maar het is alles behalve duister. Opgewekte zang en gitaarhooks hebben de overhand in dit nummer. Er wordt afgesloten met “Back Against The Wall” waarin nog eenmaal wordt losgegaan en je als luisteraar zeker niet je hoofd kan stil houden. Ook in dit nummer zorgt de band voor veel afwisseling door middel van meerdere tempo’s, solo’s en een hoog meezing gehalte in het refrein. De agressie van punk spat er af, maar de band weet met doordachte pop invloeden een uitstekende balans te vinden.

Beoordeling: 8,5
De rauwheid van deze plaat is geweldig. De heren geven aan dat veel  is opgenomen als complete band en er weinig aan gepoetst is. Daardoor zullen er hier en daar fouten te bespeuren zijn, maar dat is niet erg.  Het zorgt voor de echte punk rock feel op deze manier, waarbij de energie van een live gig en de puurheid echt over komen op de luisteraar en dat horen we tegenwoordig niet vaak meer. Dat zorgt ervoor dat deze plaat er echt uit springt en een zeer waardig debuut is.

Releasedatum: 8 april 2014
Label: SideOneDummy Records
Verkrijgbaar via: Bol.com, iTunes