Interview All Missing Pieces

All Missing Pieces is een Nederlandse garagerockband uit Den Haag, bestaande uit de broers Camiel, Wrister en Quinten Meiresonne. De band is opgericht in 2005. De band werd halverwege 2005 of opgericht met de aanschaf van drums en gitaar en het lenen van een basgitaar. Het eerste optreden vond plaats op een lokaal straatfeest. Sindsdien zijn ze uitgegroeid tot een landelijk bekende groep, met optredens op onder meer KoninginneNach, Beatstad en de Zwarte Cross. Begin 2008 kwam de eerste cd uit, getiteld Pushthebuttononmybackandturnmeon. Voor de single Busdriver werd een clip opgenomen in Londen, die op de landelijke televisie werd uitgezonden. Datzelfde jaar werd de Haagse band genomineerd voor een 3FM Award in de categorie Beste Nieuwkomer, samen met onder meer Moke en Alain Clark. 20 maart komt hun nieuwe album ‘Virtue.Mine.Honour’uit. Interview met Camiel (zanger).

Jullie album ‘Virtue.Mine.Honour’ komt 20 Maart uit. Wat kunnen we ervan verwachten?
Vooral iets totaal anders dan iedereen verwacht denk ik. We zijn met deze plaat op zoek geweest naar een breedte waarin er geen limieten waren en hebben die ook echt gevonden, we zitten niet meer vast in een dwang om garagerock te schrijven maar zijn op een soort van zoektocht naar de perfecte popsong mét cutting edge geweest. Dit is het principe waaruit The Beatles en The Kinks in mijn idee ook schreven en uiteindelijk voor ons het ultiem haalbare in een song. Het grappige is dat wij alledrie eigenlijk nooit gedacht hadden dat we een plaat als deze zouden schrijven, twee jaar geleden waren alle songs die er voor een eventuele nieuwe plaat lagen heel rauwe garage songs en dat is echt totaal iets anders geworden, het heeft zich eigenlijk ingeruild voor een wat grotere sound.

Wat willen jullie bereiken met jullie nieuwe album?
Er is eigenlijk maak één reden dat wij in een bandje zitten en dat is optreden. Natuurlijk is alles wat er bij hoort heerlijk – nummers schrijven, platen opnemen – dat zijn stuk voor stuk jongensdromen die nu al uitgekomen zijn maar uiteindelijk is er echt niks dat op kan tegen het gevoel dat we hebben als we samen op een podium staan. De connectie die je hebt met iedereen om je heen op zo’n moment is iets heel bijzonders en als dat is wat deze plaat ons kan bieden ben ik de blijste jongen op deze aardbodem. Wat we dus eigenlijk willen bereiken is dat we weer voor al die mensen kunnen staan en proberen hun allemaal een mooie herinnering te bieden.

Jullie bestaan nu zo’n 5 jaar. Is er veel veranderd in jullie bestaan als band?
Ja. Ten eerste is iedereen 5 jaar ouder geworden, ik was toen 12 en ben nu 17, dat toch wel een enorm verschil is in hoe je naar alles om je heen kijkt. In die 5 jaar hebben we verschrikkelijk veel dingen meegemaakt waar we alleen maar van geleerd hebben, ik ben er bijvoorbeeld van overtuigd dat deze plaat niet zo goed was geworden als we niet eerst de EP van een paar jaar geleden hadden opgenomen. In die tijd hebben we van het hele ‘plaat opnemen en die daarna voor duizenden mensen gaan spelen’ echt heel erg veel geleerd waardoor we deze keer rustiger de studio in konden omdat we wisten waar we mee bezig waren. De EP opnames waren af en toe echt muziekles omdat we simpelweg gewoon nog niet heel goed konden spelen maar ondertussen wel goede songs hadden liggen. In deze 5 jaar hebben we eigenlijk alleen maar ervaring opgedaan die de basis heeft gelegd voor deze plaat.

Welk optreden is jullie het meest bijgebleven en waarom?
Voor mij zijn dat er twee denk ik, Appelpop en de Haagse Koninginne Nach. Dit waren allebei heel bijzondere optreden om heel andere redenen. Konginne Nach was het eerste echt grote optreden dat we deden nadat onze eerste single was uitgekomen en we waren op dat moment (vooral in Den Haag) echt een enorme hype. Er hingen posters met onze koppen er op door de hele stad. En om dan in het centrum van je eigen stadje voor een afgeladen Grote Markt te spelen was een heel bijzonder gevoel.
Appelpop was simpelweg een heel sicke show, alles klopte ofzo die avond. We speelde goed, er was vanaf het eerste nummer een enorme connectie met het publiek en het ging overal waar je heen keek los.

Wat kunnen we van All Missing Pieces verwachten in de toekomst?
Geen idee, misschien houden we wel op over een jaar, misschien blijven we voor altijd bij elkaar. All Missing Pieces is voor mij altijd een open boek geweest, er is nog nooit besloten wat voor muziek we zouden gaan maken, er word gewoon muziek gemaakt en daar komt iets uit wat onze personen reflecteert.

Wie schrijft de liedjes en hoe kom je meestal aan je inspiratie?
Deze plaat is in de basis voor het grootste deel door mij geschreven. Wel zit ik altijd erg veel met Quinten aan ideeën voor songs en uiteindelijk is het een ding dat pas bij elkaar komt als we er met z’n drieën aan gaan zitten. Tof is dat daar nu wel veranderingen in aan het komen is als je kijkt naar wat we nu al hebben liggen aan nummers voor alweer een volgende cd, er liggen nu drie echt goede ideeën en daarvan is er één van mij, één van Quinten en een één van Thomas, onze nieuwe live-toetsenist (die ook voor deze plaat een nummer schreef) . Dat is dus plotseling van één naar drie songwriters, erg fijn!
Inspiratie trek ik uit de lucht ofzo, I don’t know. Ik denk dat dat een vraag is die je aan iedere artiest kan vragen maar waar je nooit echt een antwoord op gaat krijgen. De ene keer dat ik met een gitaar ga zitten heb ik iets briljants en de andere keer ben ik gewoon aan het pingelen, heel willekeurig allemaal. Qua teksten is dat wel wat makkelijker te zeggen en waren het voor deze cd wel dingen die echt dicht bij mij stonden waardoor het ook best wel autobiografisch is geworden. In de tijd dat we aan het schrijven waren heb ik van alles meegemaakt dat mij als persoon best wel veranderd heeft.

Bestaat touren nou alleen maar uit sex, drugs and rock’n’roll, of hebben jullie ook levenslessen geleerd? Zo ja, welke?
Touren is voor een deel sex, drugs en rock ’n roll, maar aangezien Wrister en Quinten nog jong zijn hebben de eerste twee woorden ook zo hun beperkingen. Maar Wrister kan mij bijvoorbeeld echt niet wijsmaken dat hij nog nooit geblowd heeft. Touren is vooral een enorme explosie van adrenaline en gezelligheid.

Wat vinden jullie van het illegaal downloaden van muziek? Zien jullie het als een bedreiging voor de muziekindustrie, of als handige publiciteit?
Het is aan de ene kant iets heel moois omdat je de kans krijgt om meer muziek dan ooit te horen maar aan de andere kant is het verschrikkelijk jammer dat er ook mensen de dupe van zijn. Ik had bijvoorbeeld voor het artwork van de plaat allemaal mooie ideeën die uiteindelijk niet doorgaan omdat het te veel geld kost, met de vorige cd kon dat nog allemaal wel. Jammer want ik hou er van als cd’s naast een cd ook nog een klein kunstwerkje zijn.

Welk advies kunnen jullie aan beginnende bands meegeven?
Klinkt heel cheesy maar doe alsjeblieft gewoon waar je zin in hebt. Als je jezelf in je muziek kan leggen ben je er eigenlijk al.

Willen jullie verder nog iets kwijt aan jullie fans en nog niet fans?
20 Maart staan we in het Paard van Troje om te vieren dat ons album Virtue.Mine.Honour uitkomt, dus beter ben je daar. Joepie!