De vrijdag van Jera On Air 2025: Zwetend, schor en zon!

De vrijdag van Jera On Air trapte af onder een genadeloze zon en met een terrein dat langzaam maar zeker weer tot leven kwam. Tussen lege blikjes, bezwete bandshirts en hier en daar een brakke blik, begon dag twee van Jera On Air zoals je dat alleen op een festival meemaakt: zwetend, uitgedroogd, verbrand en hongerig naar nieuwe shows. Katers werden genegeerd, blauwe plekken weggelachen, en zodra de eerste gitaren over het veld klonken, was iedereen er weer helemaal bij. De toon was gezet voor een dag vol chaos, energie en een line-up die nergens bleek af te remmen!

De Buzzard Stage werd geopend door de heavy hitters van Nederlandse bodem: I’ll Get By. Dat verliep precies zoals verwacht, keihard en met genoeg chaos in het publiek om gelijk wakker te worden. Nog een groep Nederlandse muzikanten, onder de naam Call It Off, was te vinden op de Hawk Stage. Muzikanten én doorgewinterde festivalbezoekers stonden wellicht met een kleine kater op het podium. Of dat de reden was waarom de vocals van zanger Maurice Bolier niet helemaal boven de instrumenten uitkwamen, is onzeker. Voor de festivalgangers in de tent maakte het weinig uit; die pit en het luidkeelse meezingen werden toch wel geregeld. House of Protection brak de tent bijna af met hun explosieve optreden op de Vulture Stage. Een band bestaande uit ex-leden van FEVER 333 brengt chaos mee als hun bekendste showelement. Op muzikaal gebied klonk het nog niet helemaal lekker, maar de hoeveelheid pits en een gitarist die halverwege de show in een mast klom, laat je dat snel vergeven en vergeten. House of Protection is zonder twijfel een band die we in de toekomst graag terugzien.

De Britten van Caskets, die na hen het podium opkwamen, helaas voor hen spelen voor een toch wat lege tent met vocals die amper boven de band uitkwamen. Het mocht de pret van de voorste rijen niet drukken en er was zelfs ruimte voor een paar pits. Zanger Matthew Floor, gekleed als de gemiddelde voetbalhooligan liet zijn dankbaarheid meermaals blijken alvorens het podium te verlaten. Waar de levendigheid en sfeer tekortschoten bij Nothing More op de Eagle Stage, was deze in veelvoud aanwezig bij de gotische rockers van Creeper, die op hetzelfde moment speelden op de Hawk Stage. Een beweeglijke show met veel geluid en zelfs een paar crowdsurfers lieten de show bijna te snel voorbij gaan.

Ook op de Nederlandse grond mag Braces niet onopgemerkt blijven. Zij stonden op de overvolle Sparrow Stage, waar het zo druk was dat de menigte tot buiten de tent doorliep. Met hun energieke performance bewezen ze waarom ze momenteel een vaste waarde zijn in de Nederlandse metalcore. Braces is zonder twijfel een band om in de gaten te houden en verdient bij een volgende editie zeker een plek op een grotere stage. Op de Eagle Stage was het één groot feest voor de liefhebbers van goede, harde riffs, die vroeg op de middag begonnen met Northlane, die de mix uit de speakers helaas niet helemaal lekker voor elkaar kreeg. Jammer, want de band had veelbelovend kunnen klinken als de setlist iets meer tempo had gehad en het geluid beter had geklonken.

Toen Stray from the Path hetzelfde podium betrad voor hun laatste keer dat ze dit festival spelen, de band stopt ermee maar komt gelukkig nog op zondag 9 november naar 013 voor een allerlaatste show, brak eigenlijk gelijk de chaos uit. Hoe kan het ook anders bij deze uitgesproken band? Het publiek was misschien nog wel interessanter om te kijken dan de stage performance, omdat de hoeveelheid pits en surfers zó aanwezig was. Als zanger Andrew Dijorio richting het eind van de set vraagt om niet 100 maar 250 crowdsurfers over de barricade, gaat het publiek nóg harder los. Zo hard als het publiek ging, zo strak was deze set, en zo groot gaat het gemis van deze band in de scène zijn.

De volgende die het podium mocht betreden waren de Fransen van Landmvrks. De hype rondom deze band is de laatste maanden steeds groter geworden, en terecht, want ze spelen live strak en de vocals klinken altijd precies passend. Onder luid gejuich werd deze band ontvangen om vervolgens toch een beetje gevloerd te worden door audioproblemen halverwege de set. Jammer, want het is zichtbaar dat ze er alles aan doen om een goede show neer te zetten. Gebaseerd op het luidkeelse gezang en verschillende pits van het publiek, werd er ruimschoots genoten van het optreden. Als klap op de vuurpijl (en precies de juiste goedmakers) kwamen Andrew Dijorio en Mat Welsh van While She Sleeps voor hun features tijdens “Death” en “A Line in the Dust”. Het was duidelijk dat er eigenlijk gewoon een ijzersterke set was neergezet.

De volgende band op deze stage was While She Sleeps, die ook met de hete temperaturen van vandaag vuur meenamen. En wat was die show warm! Niet alleen door het vuur, de riffs die uit de speakers knalden, de constante pits en de stroom aan crowdsurfers waren dat ook. Er was amper ruimte om adem te halen tijdens deze keiharde show, en dat is geheel in lijn der verwachting bij deze band. De Amerikaanse band HEALTH uit Los Angeles, Californië, liet op de Vulture Stage horen waarom zij na 18 jaar nog steeds een stijgende lijn kennen in populariteit. Hun mix van industriële rock, noise en elektronica wordt steeds breder omarmd, mede dankzij de 2023 support tour met Sleep Token en samenwerkingen met Bad Omens en The Neighbourhood. Hun laatste album RAT WARS werd zeer goed ontvangen en bood een krachtige setlist die de fans meenam langs zowel nieuw als oud materiaal. Een van de absolute hoogtepunten van hun show was het nummer “Major Crimes”, dat vooral bekend is geworden doordat het te horen is in de populaire videogame Cyberpunk 2077. HEALTH maakte met deze set duidelijk dat ze niet alleen hun status als underground cultband verstevigen, maar ook een steeds groter publiek aan zich weten te binden.

Daarna verplaatste het feest zich naar de Raven Tent, waar het mysterieuze duo Volviers het podium betrad voor een verrassend optreden. Niemand weet eigenlijk wie er achter dit bijzondere gezelschap zit, want de DJ’s stonden met balaclavas op, terwijl de twee rappers zich hadden verkleed als lompe opa’s. Met hun vunzige liedjes zorgden ze voor de broodnodige afleiding van de alledaagse sleur en stimuleerden ze onvoorwaardelijk het gelukshormoon van jong en oud. Hoewel Jera On Air vaker interessante artiesten boekt, was Volviers zeker een raar maar goed feestje. Op de Eagle Stage stond Frank Carter, die samen met de legendarische Sex Pistols wordt gezien als een van de grondleggers van Punk. De gemiddelde festivalbezoeker kent Frank Carter goed, terwijl de oudere generatie vooral de invloed van Sex Pistols herkent. Tijdens zijn show zorgde Carter met zijn rauwe energie voor een moshpit die letterlijk om de tent ging, en daarmee een van de absolute hoogtepunten van het festival werd. Het was een krachtige mix van punk historie en hedendaagse intensiteit die het publiek volledig meesleepte en ons allemaal een goede herinnering gaf waarom momenten zoals dit veel waarde hebben.

Een van de headliners op vrijdag was Pendulum Live, die het publiek gedurende maar liefst 75 minuten meenamen in een knallende drum and bass-rave-ervaring. Met een energie die het deed voelen alsof je midden in een club stond, dansten mensen uitbundig, deden crowdsurfers hun werk en werden de indrukwekkende visuele effecten een perfecte aanvulling op de krachtige show. Ondanks dat hun elektronische sound een duidelijke afwijking is van het overwegend harde gitaargeweld op het festival, leek er niets te missen, de sfeer was intens en het publiek ging volledig op in de show. Naast dat verraste Pendulum met een aantal unreleased nummers van hun aanstaande album: ‘’Inertia’’. Deze nieuwe tracks bevatten samenwerkingen met onder andere WASGASM (UK) en Bullet For My Valentine, wat de spanning voor het album alleen maar laat stijgen. Pendulum bewees hiermee dat ze niet alleen een gevestigde naam zijn, maar ook volop blijven vernieuwen en verrassen met hun sound.

De vrijdag van Jera On Air was er weer een om niet snel te vergeten. Onder een genadeloze zon werd het terrein opnieuw tot leven geblazen door een publiek dat hongerig was naar meer muziek. Van de eerste harde riffs op de Buzzard Stage tot de laatste drum and bass geluiden van Pendulum, de energie bleef onafgebroken hoog. Nederlandse bands als I’ll Get By en Braces bewezen hoe sterk de lokale scene is. Internationaal werd er uitgepakt met favorieten als While She Sleeps, Stray From the Path en Landmvrks, die het publiek volledig lieten losgaan. HEALTH wist indruk te maken met hun genre-overschrijdende show vol duistere elektronica en industriële metal, en pendelde moeiteloos tussen cultstatus en mainstream aantrekkingskracht. Zelfs als de techniek even hapert, bewijst het publiek zijn toewijding door keihard te blijven feesten. De mix van genres, van metalcore tot rave en obscure hiphop zorgde voor verrassende overgangen, zonder dat er iets miste. En als dit slechts dag twee was, belooft de laatste dag alleen maar beter te worden..

Foto’s: Liza van de Ven