Drie jaar na het debuut van Sleeps Society is het eindelijk tijd voor het langverwachte zesde studioalbum van de Britse metalcoreband While She Sleeps. Afkomstig uit Yorkshire, Engeland, maken ze hun glorieuze comeback met het album SELF HELL. Met een gevoel van anticipatie dat doet denken aan hun beginjaren, benadert de band dit album met een mix van opwinding en zenuwachtige energie, alsof het hun eerste stap in de muziekscene is.

Het openingsnummer “PEACE OF MIND” wordt gekenmerkt door een energieke opbouw die de toon lijkt te zetten voor het hele album. Deze aanvang wekt een krachtige en dynamische sfeer op, wat de spanning en thematiek van angst, het verlangen naar vrijheid, zelfreflectie en de zoektocht naar identiteit suggereert, allemaal in de context van het streven naar innerlijke vrede.

“LEAVE ME ALONE” is een krachtig nummer dat de frustratie en vermoeidheid van het leven treffend weergeeft. Het nummer onderstreept de strijd met valse mensen, herhalende situaties en innerlijke conflicten, waardoor een diep verlangen naar isolatie en rust ontstaat. Met de herhaalde tekst ”Leave me the fuck alone”, weerspiegelt het nummer een diepe behoefte om te ontsnappen aan de stress en irritaties van het dagelijks bestaan.

In ”RAINBOWS” komen diverse existentiële thema’s aan bod, waaronder de menselijke worsteling met het leven en de zoektocht naar betekenis. Met teksten als “If the phoenix doesn’t rise we got energy” en “If the truth never lies we’ve all got enemies” wordt de onzekerheid van het bestaan en de strijd tegen obstakels treffend uitgedrukt. Tegelijkertijd wordt een verlangen naar mystiek en ontsnapping benadrukt door herhaalde verwijzingen naar levitatie en het najagen van regenbogen. Deze symbolen suggereren een dieper verlangen naar spirituele of emotionele vervulling te midden van de alledaagse chaos. Tot slot benadrukt het nummer contrasten tussen licht en duisternis, hoop en wanhoop, wat de complexiteit van de menselijke ervaring verder onderstreept.

De titel track ‘’SELF HELL’’ lijkt thema’s te verkennen als zelfbewustzijn, innerlijke worstelingen en de universele ervaring van het navigeren door persoonlijke demonen en uitdagingen. De term Self Hell lijkt de interne conflicten en complexiteiten te vertegenwoordigen waarmee elk individu binnen zichzelf wordt geconfronteerd. De tekst behandelt onderwerpen als impostersyndroom, verslaving en het gevoel geïsoleerd te zijn ondanks de aanwezigheid van anderen. Er is een gevoel van opstandigheid en acceptatie bij het erkennen van deze strijd, terwijl ook wordt gepleit voor zelfliefde en lof. De herhaalde nadruk op “Let’s praise the love inside of us” suggereert een oproep om de eigen capaciteit voor liefde te omarmen.

“WILDFIRE” verkent de dieptes van menselijke emoties en relaties door metaforen. De tekst reflecteert een verlangen naar erkenning en begrip, zoals blijkt uit de zin “If I were a ghost, Would you still look through me?” beschrijft een relatie die vol drama en problemen is, aangeduid als een car-crash romance, maar ondanks alles blijft het verlangen naar liefde aanwezig, zelfs als het uiteindelijk teveel wordt.

“NO FEELING IS FINAL” is een instrumentaal nummer dat een vertrouwd kalmerend gevoel opwekt, waardoor jij je even helemaal zen kunnen voelen. De rustige melodieën en zachte klanken nodigen uit tot een moment van innerlijke rust en kalmte, en bieden een gevoel van ontspanning en sereniteit.

”DOPESICK” belicht de complexe relatie tussen emotionele pijn en het verlangen naar ontsnapping. Met zinnen als “I’m getting high on feeling low” en “I’m depressed, I need deep rest”, wordt de paradox van het ervaren van verdriet en depressie terwijl men tegelijkertijd troost of verlichting zoekt, benadrukt. De tekst verkent diepe gevoelens van eenzaamheid en innerlijke strijd, waarbij de donkere gedachten van de persoon worden geïllustreerd. De uiteindelijke boodschap lijkt te zijn dat hoewel depressie en pijn aanwezig zijn, er ook een verlangen is naar bevrijding.

In “DOWN” wordt symbolisch gestreefd naar gewichtloosheid en vrijheid, met een diep verlangen om betere gevoelens te krijgen. Ondanks de hoop op genezing en verlossing, wordt de moeilijkheid om los te komen van de pijn en het trauma erkend. De referenties naar stikken en de wens om vernietigd te worden, weerspiegelen een diepgaande innerlijke strijd en een dringende behoefte aan bevrijding, zelfs als dat samen gaat met destructieve impulsen.

‘’TO THE FLOWERS’’ verkent thema’s van zelfreflectie en innerlijke strijd, waarbij er een mix van angst en onzekerheid uitdrukt. Er is een gevoel van isolement en een verlangen naar rust. Het nummer benadrukt ook de ups en downs van het leven. Er is een gevoel van berusting en acceptatie van een neerwaartse spiraal, met de herhaling van de zin “We’re all going down to the flowers”. Het lied reflecteert op het gemis van een optimistischer perspectief op het leven, in contrast met de huidige negatieve staat van het leven. De herhaalde regel “Let’s take it all for granted, I know nothing’s gonna change at all” vat de gevoelens van hopeloosheid en berusting samen.

Het volgende instrumentale nummer op dit album ”OUT OF THE BLUE” omarmt niet alleen de kenmerkende geluiden van de vroege jaren 2000, maar voegt ook een vleugje Britpop toe aan zijn muzikale palet. Met subtiele hints van de levendige Britse muziekscene uit die tijd.

Teleurstelling en desillusie in ”ENEMY MENTALITY”, een wereld waarin materiële bezittingen niet de leegte kunnen vullen die mensen voelen. De tekst bekritiseert het gebruik van valse emoties en stelt vragen over waar het mis is gegaan in relaties en de samenleving als geheel. In het nummer heerst een grimmige sfeer van vijandigheid en wantrouwen, terwijl tegelijkertijd wordt benadrukt dat pijn en lijden soms noodzakelijk zijn voor persoonlijke groei. Over het geheel genomen biedt het nummer een reflectie op de menselijke ervaring.

“RADICAL HATRED/RADICAL LOVE” lijkt een kalme afsluiter te zijn, vergelijkbaar met het nummer “DN3 3HT” van het album “Sleeps Society”. Het verkent een complexe en potentieel destructieve relatie, waarin een persoon zich aangetrokken voelt tot de pijn en het lijden die inherent zijn aan de relatie. De tekst benadrukt de extremen van emoties, met zinnen als “Radical hatred, radical love”. Het refrein onthult een innerlijke strijd tussen het besef dat ze elkaar zouden moeten haten, maar dit niet kunnen. Ondanks het besef dat ze zouden moeten loslaten, klampen ze zich vast aan de pijn, omdat het lijkt te zorgen voor een soort plezier of voldoening.

‘’SELF HELL’’ vormt de basis van de band’s kijk op de wereld, waarin de unieke aard van subjectieve ervaringen en de gedeelde menselijke conditie van lijden worden belicht. While She Sleeps daagt vooroordelen uit en bevordert empathie, waarbij luisteraars worden aangemoedigd om zich te onthouden van onbewuste handelingen die bijdragen aan het collectieve leed van het leven.

Beoordeling: 7.5/10

Releasedatum: 29 maart 2024

Label: SpineFarm Records

Verkrijgbaar via: Bol.com, Impericon en Large