Interview: Lonely The Brave over de nieuwe redux-plaat en hun (bijna) tienjarig bestaan

Lonely The Brave bestaat over een paar maanden tien jaar. Een mijlpaal, zou je kunnen zeggen. Afgelopen vrijdag kwam de band met een redux-versie van hun laatste LP, Things Will Matter. Wij spraken met gitarist Ross Smithwick over de transitie die de band heeft doorgemaakt en natuurlijk over de nieuwe plaat.

Redux

In de filmindustrie is de term redux bekend. Het gaat om bestaande films waarvan een nieuwe versie is uitgebracht. Precies dat deed Lonely the Brave met een aantal nummers van hun eerste full-length release: The Days War. Toen deed de band dat bij enkele nummers. Dat beviel eigenlijk zo goed dat de bandleden besloten het volledige laatste album om te zetten naar een redux-versie. “Dat is een zalig, uitdagend en creatief proces. Het omvat alles wat ik zo mooi vind aan muziek maken”, vertelt Smithwick. “We hebben ieder nummer volledig uit elkaar gehaald en zijn weer opnieuw begonnen. We houden van het idee dat een nummer nooit écht af is.”

De ideeën voor nieuwe composities ontstaan nooit spontaan. Dat is een proces: “Mark, Bush en ik sluiten onszelf dan op in ons opnamekot. We kiezen een nummer uit en beginnen te brainstormen over nieuwe arrangementen. Dit hebben we zo een paar weken lang gedaan: we begonnen met een nummer, begonnen vervolgens met een ander nummer en kwamen weer terug bij het eerste nummer en begonnen zo een nieuw album te bouwen.” Andere nummers, zoals ‘What if You Fall in’, beginnen als kiem in het brein van Smithwick en worden geboren in zijn thuisstudio.

De redux-plaat is echt een testruimte voor nieuwe geluiden: “We hadden veel apparatuur om mee te klooien. Dat hebben we gedaan totdat het goed klonk. We hebben echt alles gebruikt: van synthesizers tot violen. De mogelijkheden zijn tegenwoordig eindeloos. Waarom zou je jezelf begrenzen?” De band houdt van veel genres en dat komt op het nieuwe werk beter dan ooit naar voren.

Buiten de nummers die we al kennen van de band, is het intro-nummer vervangen door een compleet nieuw nummer: ‘Things Will Matter’. Het is een persoonlijk verhaal van frontman Dave over hoe dingen in het leven invloed op je hebben van de dag dat je geboren wordt tot de dag dat je overlijdt. Het past bij de persoonlijke thema’s die op het album voorkomen. Het nummer bestond al, maar stond niet op de originele versie van het album, omdat het volgens de gitarist qua vibe veel beter aansluit op de toon van de nieuwe versie.

De ontwikkeling van de band

“Is het alweer tien jaar? Weet je: we hebben hier echt nog niet aan gedacht. Goh, dat klinkt echt als een lange tijd. Vanaf dag één was onze sound er al. We hebben eerder een evolutie doorgemaakt. Onze nummers werden volwassener en onze schrijfvaardigheid werd beter.”

Ross was er niet vanaf die eerste dag bij. Sterker nog: het was nooit de bedoeling dat hij lid zou worden van de band. Hij was toevallig goede vriendjes met de manager. De band begon in 2014 aan hun eerste tour onder het Sony-label, toen hun vorige gitarist er plots geen zin meer in had: “De manager belde me op: ‘Wat doe je aanstaande donderdag? Wil je op tour met Lonely The Brave? Ik antwoorde: ‘Tuurlijk, waarom niet.’ Dezelfde week dat Ross voor het eerst de handen schudde met de bandleden, ging hij mee op tour. Na de tour mocht hij zich meteen lid noemen.

Hij kwam terecht in een band die zich in een stroomversnelling bevond: ze kregen een contract bij een groot label, stonden op de mainstage van Reading en hun release uit dat jaar, A Days War, kreeg driemaal platina in hun thuisland. Dat album werd overspoeld met lovende kritieken en ook wij waren enthousiast: een 8,5 kreeg de schijf van ons.

Een jaar later verlieten ze Sony. Ze voldeden niet aan de verwachtingen van het label. De contractbreuk gaf de band lucht, ruimte om te doen wat ze zelf wilden. “Ik weet zeker dat als we nog aan het contract gebonden waren, dat dit redux-album niet zo had geklonken”, vertelt de gitarist.

Het waren turbulente jaren en drie-en-een-half  jaar na dat ene belletje, was het tijd voor rust. De band had het nodig: “Als we door waren gegaan op dit tempo, had het zomaar het eind kunnen betekenen. Het was een wijze beslissing om wat vrije tijd te nemen en over dingen na te denken. Dat is goed voor iedereen.” Het heeft de vijf Britten de rust gegeven die ze nodig hadden.

Wat ze gaan doen om de tien jaar te vieren? De band gaat door waarmee ze bezig waren. De volgende stap wordt een derde album. “We willen daar echt wat speciaals van maken. We willen geen album uitbrengen omdat het moet, omdat het hetgeen is wat mensen van ons verwachten. Als we iets uitbrengen, moet dat goed zijn.”