Skinny Lister in Sugarfactory

Afgelopen vrijdagavond stond Sugarfactory te Amsterdam in het teken van Britse folkmuziek met Skinny Lister en Beans On Toast. De kans is groot dat de bezoekers een waar feest staat te wachten.

De avond valt te onderscheiden in twee vormen van het genre. Te beginnen met Jay McAllister, beter bekend onder de liefhebbers van het genre als Beans On Toast. Met enkel zijn, naar eigen woorden, van het roken en drugsgebruik rauwe stem, een gitaar en een goed gevoel voor humor weet hij het publiek behoorlijk goed te entertainen. De zaal zingt uit volle borst mee met zijn nummers waarin hij zijn mening deelt over drugs, drank en de staat van de wereld. Jay is heel zijn optreden interactief met het publiek en heeft zeker drie verzoekjes aangenomen, wat resulteerde in veelzijdige setlist. Wanneer het gedaan is met zijn tijd, belooft Beans On Toast snel terug te zijn. Hij vertelt dat hij van alles verkoopt op podium 2, dat dienst doet als merch stand. Heel de avond is hij er te vinden, waar hij converseert met fans. Schitterend hoe down to earth deze artiest is.

Dan is het tijd voor de hoofdact van de avond en de  tweede vorm van Britse folkmuziek. Skinny Lister is een band die je niet zomaar in een hokje kunt plaatsen. De band, afkomstig uit Greenwich, London komt het podium op met een flink aantal instrumenten. Twee gitaren, waarvan één akoestisch en één elektrisch, een accordeon en contrabas maakt dat ze een flink geluid hebben. Ze openen met “Wanted”, wat ook de openingstrack is van het meest recente album. Hiermee weet het publiek meteen waar het aan toe is: een waar feestje van fantastische folkmuziek.

Dan en Lorna wisselen elkaar af op het gebied van de vocalen, wat ook zorgt voor afwisseling tussen uptempo nummers en, zoals de charismatische Lorna ze zelf noemt, klassieke nummers. Wanneer zij niet hoeft te zingen of rond danst op het podium, doet ze dit wel in het publiek, waar ze meerdere malen in verdwijnt. Net als Beans On Toast is dit vijftal fantastisch op het gebied van interactie.

Maar het publiek laat hen ook versteld staan. Totdat het nummer voorbij komt in de setlist, blijven ze tussendoor zingen. “I heard, I heard the old man say, John Kanaka-naka, two rye ay!’ Hier moet de band telkens om lachen en wanneer het dan eindelijk zover is, kunnen ze het hoogstwaarschijnlijk in de Melkweg aan de overkant van de straat horen. Ook speelt de band “Thing Like This”, een nieuw nummer van de deluxe editie van het laatste album The Devil, The Heart & The Fight dat op die dag uitkomt vandaag is uitgekomen. Al met al was dit een ontzettend memorabele avond en ging het dak eraf.