All Time Low, Blink-182, Rise Against. Zomaar een selectie van bands die SWMRS als voorprogramma hebben gehad, en niet onterecht. De scherpe songs op het in 2016 uitgebrachte Drive North zijn geproduceerd door Fidlar’s Zac Carper en leverde de band uit Oakland, CA, een platencontract op bij Fueled By Ramen. Belangrijker nog, de fan schare van de band begint langzaam maar zeker steeds meer toe te nemen. Wij gingen kijken in het uitverkochte Bitterzoet hoe de band het als hoofdact er vanaf brengt.

“Er was toch ook een opneningsact?” klinkt er links en rechts door de zaal, als er om een uur of halfnegen slechts een enkele roadie op het podium staat. De deuren zijn inmiddels een uur open en de bezoekers worden ongeduldig. Des te verlossend werken de eerste noten die SWMRS een klein half uurtje later het publiek in stuurt. Het lange wachten lijkt binnen luttele seconden weer vergeten.

Want wat een energie, zowel op de bühne als in de zaal. De band heeft duidelijk last van de beperkte bewegingsruimte op het kleine podium, terwijl in het publiek de crowdsurfers als paddenstoelen uit de grond schieten. Zelfs voor het ambitieuze, maar karig uitgevoerde idee om in Bitterzoet een circle-pit te starten zijn de gemiddeld jonge maar onuitputtelijke bezoekers niet bang.

Ondertussen zetten de jonge honden uit Oakland een solide show neer, met toch genoeg achteloosheid om die Californische punk-scene eer aan te doen. Zo tracht de bassist meermaals om het publiek met een specifiek ritme mee te laten klappen, zonder succes. De slimme surf-punk van het viertal bevat echter alsnog genoeg eigenzinnigheid om het ook voor de band leuk te houden: een scala aan meezingmomenten, een grote middelvinger naar Trump (en een naar Wilders), het klapperen van zanger Cole’s wangen tijdens “Miley”, en alles zonder ook maar enigszins gedwongen of geroutineerd over te komen.

Ergens voelt het raar om SWMRS niet op een podium van The Max formaat te zien. Niet alleen hebben ze bewezen grote locaties aan te kunnen, het staat ze ook. SWMRS is de frisse wind die de dertien-in-een-dozijn poppunk van dit decennium goed kan gebruiken, en terwijl we nagenieten van deze ietwat korte, maar intense show, tellen we de dagen tot deze Amerikanen de grotere zalen van de bekende poppodia ook op eigen kracht uitverkopen.

wow… what a show to kick off a tour. sweaty night in Amsterdam… you all were so friendly and had so much incredible energy. shout out to the kid who dove off the balcony. Thank you. thank you. thank you. day off tomorrow then saturday and sunday in Switzerland & Milan. thnx for photo @alexandertomlins

Een bericht gedeeld door SWMRS (@swmrs) op 14 Sep 2017 om 1:59 PDT