Interpol in De Oosterpoort

Afgelopen week stond de, uit New York afkomstige, band Interpol in een goed gevulde De Oosterpoort in Groningen. Op dit moment is de band met een uitgebreide tour bezig vanwege het vijftienjarig bestaan van het album Turn On The Bright Lights.

In het voorprogramma staat deze avond Pip Blom uit Amsterdam. Eerder dit jaar stond zij nog op Eurosonic Noorderslag. Ze begon als singer-songwriter, maar staat ondertussen met een voltallige band op het podium.  Het bijzondere aan deze dame is, is dat ze alles zelf doet van spelen, schrijven en produceren tot het uitbrengen van haar eigen muziek. De Blur achtige stijl komt helaas niet helemaal goed uit de speakers vanavond. De mix van het geluid is niet bepaald prettig en komt als één brij over het publiek heen. Daarom komen de speelse riffjes en samenzang niet over vanavond, waardoor Pip helaas niet helemaal kan overtuigen.

Het is even wachten, maar na bijna drie kwartier zijn de gitaren eindelijk goed gestemd volgens de roadie in kwestie. De lampen worden gedoofd en Interpol trapt af met “Untitled” van Turn On The  Bright Lights dat tijdens deze tour integraal wordt gespeeld.  De band werd in 1998 opgericht door gitarist Daniel Kessler, bassist Carlos Dengler en zanger/gitarist Paul Banks. De drumpartijen werden ingespeeld door Sam Fogarino. Ondertussen maakt alleen Dengler geen deel meer uit van Interpol. Hij is vervangen door Brad Truax. Momenteel wordt er gewerkt aan nieuw materiaal en dat zal waarschijnlijk komend jaar uitgebracht gaan worden.

Het album dat vanavond wordt gespeeld staat bekend om zijn melodieuze en complexe aanpak. Daarnaast klinkt het ook nog eens melancholisch door de veelal mineur gestemde akkoorden en lage zang van Paul Banks. Geen makkelijke kost, maar de combinatie van somberheid en genialiteit zorgden destijds voor positieve kritieken. Zo zijn bijvoorbeeld de tracks “Obstacle 1”, “Say Hello To The Angels”, “Hands Away” en “Roland” gewoon steen goede indie rock songs. Helaas laat ook nu het geluid het behoorlijk afweten waardoor alle vernuftigheid totaal niet naar voren komt. Daarnaast valt de, belangrijke, zang van Banks behoorlijk weg in het geheel. Ook is hij hier en daar niet helemaal zuiver. Verder valt het op dat de presentatie van de mannen niet sfeer verhogend werkt. Onderlinge interactie is er eigenlijk niet en ook is er weinig sprake van publieksparticipatie.

Aan de andere kant zijn het natuurlijk wel goede muzikanten en zijn de maatpakken goed opgeleverd door de plaatselijke stomerij, maar nergens wordt het echt spannend. Alleen bassist Brad Truax verdient met zijn penoza achtige look en strakke baspartijen een pluim deze avond. Tijdens de toegift speelt Interpol nog eens zeven nummers. “Not Even Jail”, “Slow Hands” en afsluiter “Evil” zorgen voor iets meer enthousiasme bij het publiek. De band lijkt tijdens die laatste nummers ook met wat meer energie te spelen waardoor het geheel beter staat dan voor het toegift. Het is jammer dat Interpol dit niet vanaf het eerste nummer heeft kunnen geven.