PVRIS – All We Know of Heaven, All We Need of Hell

Zoals bekend zijn festivals een constant aaneenschakeling van lastige keuzes. Overlappingen in het blokkenschema kunnen je persoonlijke ideale planning maken of breken. Zo is ondergetekende op Lowlands moedwillig niet naar PVRIS ben geweest, omdat hun set deels overlapte met die van niemand minder dan Sean Paul. Voor nu heb ik daar geen spijt van, misschien dat All We Know Of Heaven, All We Need of Hell daar verandering in kan brengen.

Waar het debuut White Noise nog werd omschreven als “stevige rock met hier en daar een pop randje”, lijkt dat op album twee andersom. Lyndsey Gunnulfsen en haar mannen voelen minder de drang om de stevige gitaren en stompende drums de boventoon te laten voeren. Deze synthpop voor mensen die denken te cool te zijn voor synthpop heeft daardoor aan hit potentie toegenomen, zonder dat de band te veel aan eigenheid inlevert.

Deels zou deze subtiele stijlwijziging door Lynn Gunn’s stem kunnen komen. De zangeres is meer naar haar stem gaan luisteren, waardoor de ruigere momenten minder aangezet hoeven worden en de kalme zang een stuk beter uit de verf komt. Of het gebruik van effecten en soms hoorbare autotune een noodzaak of een stijlkeuze is, laten we in het midden. Wat zeker is, is dat de verschillende lagen van vocalen uitzonderlijk sterk bijdragen aan de dramatische en theatrale sfeer die het drietal op het album aan houdt.

Het is deze duistere, dramatische insteek die het album een coherent geheel maakt. Het trio uit Massachusetts heeft hun best gedaan om hun zwart-wit esthetiek naar de muziek te vertalen. Dit doen ze dan ook niet onverdienstelijk. Niet alleen de persoonlijke teksten van Gunnulfsen en de effecten op de vocalen dragen bij aan de sfeer, ook in het kundige gebruik van dynamiek onderscheidt PVRIS zich van hun collega’s. Zowel in de kalme coupletjes als in de refreinen van stadium formaat laat de band een imposante indruk achter.

Beoordeling: 8

Het lijkt alsof PVRIS meer zichzelf durft te zijn. Ze hebben zich altijd als een alternatieve band geprofileerd, maar zijn nu niet meer bang om ook de pop te omarmen. Dit heeft geresulteerd in een natuurlijker klinkend album, zonder aan de kracht of authenticiteit van White Noise onder te doen. Misschien moet ik toch maar een kaartje voor hun club-show in november zien te bemachtigen.

Releasedatum: 25 april 2017
Label: Rise Records
Verkrijgbaar via: Bol.com en iTunes

Tracklist: 

1. Heaven
2. Half
3. Anyone Else
4. What’s Wrong
5. Walk Alone
6. Same Soul
7. Winter
8. No Mercy
9. Separate
10. Nola 1