#TBT: Avril Lavigne – The Best Damn Thing

Door Koen van Meijel op 13 april 2017 in #TBT, Album reviews, Specials

Het is inmiddels exact tien jaar geleden, maar 2007 staat nog steeds te boek als een van de beste muziekjaren in de scene. Om alle nostalgische gevoelens weer even aan te wakkeren en als eerbetoon naar al die geweldige platen die dit jaar hun tienjarig jubileum vieren, zet DutchScene elke maand een ander album uit 2007 in het zonnetje. Deze maand lichten we ieders favoriete pop-punk prinses uit: Avril Lavigne met haar derde studio-album The Best Damn Thing.

Aah… Avril Lavigne. Wie is er niet opgegroeid zonder ooit van haar gehoord te hebben? De zangeres die jarenlang bekend stond van haar “eerlijke” jongensachtige punk-imago maakte tien jaar geleden de switch naar roze. Tracks als “Complicated” en “Losing Grip” van Let Go en “My Happy Ending” en “Nobody’s Home” van Under My Skin waren véél te negatief. Het moest allemaal vrolijker worden. Als een cheerleader die Blink-182 aanmoedigt. De Canadese zangeres maakte een sprong van rebellerende tiener met boze grungenummers naar de vrolijke pop-punk prinses zoals we haar lang gekend hebben. Zelfs de hele backing band is tussen Under My Skin en The Best Damn Thing eruit geknikkerd.

Voor sommige fans was het in die tijd toch nog veel te poppy geworden. Hoewel Avril Lavigne allang tot de mainstream behoorde, in de tijd dat MTV en de Nickelodeon Kids’ Choice Awards nog echt iets was, zorgde de eerste single “Girlfriend” toch voor verbaasde gezichten. En hoe poppy het album toen ook werd, in retrospect zijn er nog enorm veel punk-invloeden op het album te vinden. Sum 41’s frontman Deryck Whibley, met wie de zangeres in die tijd getrouwd was, speelde een grote rol als producer. Enkele tracks die nooit als single zijn uitgebracht, zoals “Everything Back But You” en “One Of Those Girls” barsten van het gitaarwerk. En wist je al dat Blink-182’s Travis Barker op enkele nummers drumt? Met Sum 41 en Blink-182 op je plaat, twee van de grootste pop-punk bands uit die tijd, is de punkheid toch best wel legit. De release van het album was één van de hoogtepunten van haar carrière, mede te danken aan haar monsterhit “Girlfriend”. De leadsingle stond wekenlang wereldwijd bovenaan in de hitlijsten en werd zelfs vertaald naar het Japans, Spaans, Frans, Italiaans en nog een paar andere talen. Het wereldwijde succes zette haar in de top 10 meest verdienende Canadezen van het jaar. Avril Lavigne’s eerste stap naar een volwassenere sound werd beloond.

In de jaren die erop volgden werd de zangeres ook volwassener. Op een track of twee na was er op Goodbye Lullaby weinig punk meer te vinden. En dat mag. De hele hype was na bijna een decennium wel voorbij. Avril Lavigne en Deryck Whibley gingen scheiden en het album dat uitkwam werd een van haar meest persoonlijke platen. Vervolgens sloeg ze Nickelback-zanger Chad Kroeger aan de haak in 2012 en daarna ging het voor veel fans bergafwaarts. Ze bracht haar bijzonder aparte album Avril Lavigne in 2013 uit, met daarop de beruchte tracks “Hello Kitty” en “Bad Girl”, een samenwerking met shock rocker Marilyn Manson.

Vandaag de dag staat ze weer alleen in het leven, en vorige maand kondigde ze aan bezig te zijn met haar vijfde album. Voordat het jaar ten einde is, moet het album er zijn. Eerder dit jaar stond de zangeres ook op het nieuwe album van de Japanse rock band ONE OK ROCK, waar ze het duet “Listen” zingt. Welke richting Avril Lavigne opgaat dit jaar moeten we afwachten. De punkstijl van The Best Damn Thing krijgen we misschien niet meer terug, maar, man, het was toch wel echt het beste verdomde ding dat ze ooit heeft uitgebracht.

Releasedatum: 17 april 2007
Label: RCA Records
Verkrijgbaar via: bol.com en iTunes.