Er is een druk programma voor vanavond. De maart 2017 editie van het door Paradiso georganiseerde show-case festival Indiestad biedt maar liefst zeven bands in één avond. Van fascinerende, ietwat eigenaardige Ambient producers, tot zonnige indie rock. Gemakshalve beperken we het even tot de grote zaal van de Amsterdamse poptempel waar ons drie acts staan te wachten: Apostille, Surfer Blood en Cloud Nothings.

Die eerste is dus die eigenaardige dj/producer. Apostille klinkt als een soort The Cure meets Oneohtrix Point Never. Zijn experimentele, maar fascinerende muziek heeft wat moeite om bij het vroeg aanwezige publiek aan te slaan, maar gelukkig weet deze Brit daar handig op in te spelen door ook zalf aan te geven dat zijn show niet al te serieus genomen moet worden.

Daarop volgt het kwartet Surfer Blood, uit Florida. Deze indie-rock formatie verloor in 2016 hun gitarist Thomas Feteke op veel te jonge leeftijd aan kanker en dat is ook op het in februari uitgebrachte album Snowdonia terug te horen. Dit komt echter tijdens de show helemaal niet terug. Uiteraard passeren de nieuwe songs ook de revue, maar dit doet niet onder aan de zomerse vibe van de songs en de energie van de show. Zo staat zanger John Paul Pitts plotseling in het publiek en klinken de songs strak, dansbaar en altijd even interessant.

De show van Cloud Nothings bestaat uit de snelle songs in hun repertoire, waaronder publieksfavoriet “Wasted Days”. Deze veilige songkeuze werkt uiteraard live het beste, resulterend in een klein, maar volhardend mosh-pitje voor in de zaal en voorzichtige stagedivers aan het eind van het optreden. Toch is de songkeuze eigenlijk best jammer want aan het eind van de show blijkt dat de langzamere nummers als “Realize My Fate”, met de gelaagde, maar stevige opbouw, toch hun beste songs zijn. Ook is het jammer dat de echt enthousiaste fan het onderspit delven, qua geluid. Voorin de zaal is zanger Dylan Baldi nauwelijks te horen. Desalniettemin laat dit viertal een sterk staaltje musiceren zien. Zowel de oudere als nieuwe songs worden strak en kundig letterlijk de zaal in geblazen.

Uiteindelijk lost Indiestad de belofte in, die je van een showcase festival mag verwachtten. De headliner lokt het publiek, maar het zijn de acts die daaraan voorafgaan die de meeste indruk achter laten. Hoe tof het ook was om Cloud Nothings weer in actie te zien, met alleen Surfer Blood had het concertbezoek al de moeite waard geweest.