De jaarlijstjes zijn het er weliswaar niet mee eens, maar als we de cijfers van onze album recensies erop na trekken, heeft Touché Amoré toch echt het beste album van 2016. Stage Four is een eerbetoon aan de overleden moeder van frontman Jeremy Bolm, een uitlaatklep voor de zanger en staat bomvol muzikale hoogtepunten. Vanavond komt het vijftal uit Los Angeles bewijzen of deze songs live ook net zo sterk zijn.

Vanaf de eerste noot is het hommeles in de zaal. Het moge duidelijk zijn dat opener Angel Dust geen onbekende is met het publiek. Het moshen, pogoën en meeschreeuwen laat het fanatieke clubje vooraan zich geen moment ontnemen. En geef ze eens ongelijk. De energieke post-hardcore met een vleugje skate-punk leent zich er perfect voor. Handige bijkomstigheid is dat als de zanger moeite krijgt met zijn gebrom, hij eenvoudig voor hele nummers de microfoon uit handen kan geven.

Het concert vindt plaats in de kleinste zaal die de Melkweg te bieden heeft: de theaterzaal Upstairs. Dit betekend dat het geluid niet perfect is, maar dat werkt in dit geval alleen maar in het voordeel van deze intieme show. Kleine zaal of niet, het concert is stijf uitverkocht. Dit dankzij de trouwe fanbase die de band sinds 2008 op heeft weten te bouwen en dan dat overdonderende brok emotie van een album waarmee Touché Amoré naar nieuwe hoogtes is gestegen.

Dat overweldigende verdriet van de plaat komt ook terug op het podium. Alle zware onderwerpen waar Bolm in de laatste jaren over heeft geschreven, worden met alle kracht uit zijn longen geforceerd. Als het de zanger toch te zwaar wordt, staat er altijd wel een fanatieke concertbezoeker klaar om een zinnetje in te vallen. Dit gevoel van saamhorigheid, van herkenbaarheid in alle pijn, rouw en overige problemen schept een connectie tussen de band en publiek wat geen enkele andere vorm van crowd-engagement kan evenaren. Met als gevolg een toename van alle plezier en energie van een geweldige punk show.

Pijnlijke onderwerpen of niet, er moet een optreden gespeeld worden en dat laat Touché Amoré weten. De oprechtheid vanaf het podium, de open armen van het publiek, alle chemie en energie die daar bij vrij komt. Alles lijkt vanavond te kloppen. Bolm laat weten dat hij nog steeds niet over de dood van zijn moeder heen is en dat is OK. De serieuze noot speelt een constante rol vanavond, maar het is het amicale gevolg daarvan wat de boventoon voert. En aan het zweterige eind van de avond, had een groepsknuffel misschien niet zo misplaatst geweest als je zou denken.