The Cure in Ziggo Dome
Het lijkt een prima deal: de ouders droppen hun kinderen bij de Heineken Music Hall voor een show van Bring Me The Horizon, om zelf een aantal meter verder, bij The Cure in de Ziggo Dome, hun eigen jeugd te herleven. Het is vanavond namelijk de eerste keer sinds de jaren ’80 dat Robert Smith en de zijnen onze hoofdstad aandoet. In de tussentijd week de legendarische New Wave band nog weleens uit naar Pinkpop of het Rotterdamse Ahoy, maar nu maken de Britten hun langverwachte terugkeer in Amsterdam.
Het is aan de charmante Schotten van The Twilight Sad om de spits af te bijten. Dit vijftal heeft zich overduidelijk niet alleen laten inspireren door The Cure zelf, maar ook door diens tijdgenoten Joy Division. Het meest opvallende is de uitstraling van de band. Op het podium lijkt de band wel een zanger, maar geen echte frontman te hebben. Daar komt bij dat de zang relatief ver achter in de mix ligt, wat een verfrissend geluid oplevert.
De set van The Cure bevat alles wat de band in de afgelopen 40 jaar bij elkaar heeft gespeeld. Allereerst zijn daar de zware en donkere songs van het album Disintegration en later, gevolgd door een collectie songs uit hun begindagen waaronder het verrassende “Three Imaginary Boys”, doorbraak hit “A Forest” en het strakke “Shake Dog Shake”. De band werkt zich maar liefst door drie toegiften heen, om de show van twee uur en drie kwartier af te sluiten met hun grootste hits als “Friday, I’m in Love” en “Why Can’t I Be You”.
De bassist van The Cure, Simon Gallop, lijkt bij het verkeerde optreden te zijn. Waar zijn vier collega’s zo stijf als hun met hairspray vereeuwigde kapsels op het podium staan, huppelt Gallop continue de bühne over. Iets wat soms ten koste gaat van de anders nagenoeg perfecte visuals, ware het niet dat de energie van de bassist een welkome toevoeging is, om maar niet te spreken over de fantastische en stevige baslijnen die Gallop gedurende het optreden neerlegt.
Officieel is deze show van The Cure de eerste in Nederland sinds Pinkpop 2012 en het derde optreden sinds er voor het laatst nieuw materiaal van de band verscheen in 2008. Toch is de zaal volledig uitverkocht. Voor veel aanwezigen zal het optreden een prettig weerzien zijn geweest, voor anderen misschien een langverwachte kans om de legende eindelijk in actie te zien, maar hoe het ook zij: de band bewijst hun status als kopstuk van de New Wave, met een indrukwekkende show en een verrassende set.
Beveiligde verbinding