Thrice – To Be Everywhere is To Be Nowhere

Thrice


Thrice – To Be Everywhere is To Be Nowhere

Het is misschien wel de emo plaat aller emo platen: The Artist in the Ambulance van Thrice. Dit album wat, in tegenstelling tot veel andere vroege 2000’s muziek, de test der tijd heeft doorstaan, kan nog steeds door menig alternatieveling meegezongen worden en heeft een speciaal plekje in de muziekgeschiedenis. Er is echter veel gebeurd sinds het verschijnen van deze plaat in 2003. Thrice is inmiddels vijf albums en een tijdelijke breuk verder. Die pauze doet hopen dat de band op To Be Everywhere Is To Be Nowhere weer in topvorm is, maar dat kan te veel gevraagd zijn.

De opener roept al de nodige vraagtekens op. De dynamieken in “Hurricane” zijn wederom ijzersterk en zanger Dustin Kensrue trekt zijn mond ouderwets ver open, maar verder klinkt de track naar stadium-rock a la U2. Een andere terugkerende tegenvaller is het tempo. Uiteraard hoeven acts niet aan de behoefte naar sneller en harder te voldoen, maar de hoeveelheid mid-tempo op To Be Everywhere… is wel degelijk te veel om de hele plaat interessant te blijven. Gelukkig is het gematigde tempo nog wel voorzien van vette gitaar en bas-grooves.

Toch laten de heren zien dat de energie van dertien jaar terug er nog wel in zit. Vooral “Blood On The Sand” roept het nostalgische gevoel van The Artist in the Ambulance weer even op. Ook in “Black Honey” en “Death from Above” laat het Californische viertal zichzelf weer helemaal gaan met explosieve refreinen, baggervette gitaren, ruige en schreeuwerige vocalen. Helaas valt wel op dat het fascinerende, uiteenlopende samenspel van bassist Eddie Breckenridge en gitarist Teppei Teranishi is vlak gestreken tot beperkte grondnoten en de plaat kalmpjes met “Salt and Shadow” uitdooft.

Muzikaal dus gemengde gevoelens. Gelukkig kan Kensrue tekstueel veel goed maken, wat deels dan ook gebeurd. “Blood on the Sand” behandelt bijvoorbeeld gevoelige thema’s zoals Amerikaanse oorlogsmissies, racisme en politiegeweld terwijl “Whistleblower” geïnspireerd is door Edward Snowden. Onder de gemiste kansen valt o.a. het instrumentale “Seneca”, vernoemd naar een Romeinse filosoof, van wie een citaat als albumtitel fungeert. Juist een filosoof en auteur als deze had tekstueel kunnen compenseren voor poëtische tegenvallers als “The Window”.

Beoordeling: 7

Dat een nieuwe The Artist in The Ambulance te veel gevraagd zou zijn, was gelukkig al te verwachten. Zo zijn de grootste teleurstellingen uitgebleven. Toch doet Thrice met hun geoliede gitaren, sociaal geëngageerde teksten en ruige vocalen een prima gooi naar hun voorhoedepositie van weleer. De mannen weten dondersgoed dat het tempo omhoog moet om deze ook te behalen, maar doen dit niet om wille van hun muzikale post-hiatus kwaliteit. Als Thrice in 2003 de lat niet zo hoog voor zichzelf had gelegd, had dit album een acht gekregen.

Releasedatum: 27 mei 2016
Label: Vagrant
Verkrijgbaar via: Bol.com en iTunes


Tracklist:thrice-to-be-everywhere-is-to-be-nowhere

  1. Hurricane
  2. Blood on the Sand
  3. The Window
  4. Wake Up
  5. The Long Defeat
  6. Seneca
  7. Black Honey
  8. Stay With Me
  9. Death From Above
  10. Whistleblower
  11. Salt and Shadow
Verstuur met WhatsApp

Blijf op de hoogte van het laatste nieuws over je favoriete bands!

Volg DutchScene op Instagram, X of Facebook!

Sluit inlogvenster
Beveiligde Verbinding Beveiligde verbinding