Jera On Air 2016

Het weer begint langzaam op te klaren rond het avondeten, en na een portie friet en een vegan burger is het tijd voor August Burns Red. De technische metalcore band is zeker geen onbekende naam in de muziekscene. Ongeveer een jaar geleden bracht de band alweer hun zevende studio-album uit, met de titel Found In Far Away Places. De creativiteit van de band zorgt al jarenlang voor veel innovatie, die ook live zijn vruchten afwerpen. Met veel materiaal van het meest recente album weet de band hun fans op te warmen, maar voor de old school fans ontbreken enkele wat oudere hits tijdens de setlist. De muzikaliteit van de band ligt in ieder geval erg hoog en van “Martyr” tot “White Washed” weet de band de tent te vermaken.

Dat Beartooth een album uitbrengt genaamd Aggressive zegt al een heleboel over die band, maar als er één band op het festival is die de titel meest agressieve band verdient, dan is het wel de Britse metalcore band While She Sleeps. De band mag als laatste band van het festival de Second Stage bespelen en de furie van de band zorgt er bijna letterlijk voor dat alles gesloopt wordt. Vanaf het moment dat de band de set aftrapt met “Brainwashed” barsten de vele pits los en wordt er overal geheadbangd. De pompende energie van de band tijdens zowel oude nummers, zoals “This Is The Six” en “Seven Hills”, als bij de nieuwe nummers geven een krachtige respons vanuit de tent. Fans schreeuwen stuk voor stuk alle anthematische teksten mee. Tijdens de set duikt gitarist Mat Welsh bovenop het publiek om daar verder te spelen, en frontman Lawrence Taylor klimt zelft bovenop het podium, bij de lichtstellage, waar hij vervolgens zijn teksten verder schreeuwt, om even later van een toren van versterkers af te springen. De intensieve, chaotische performance wordt afgesloten met het nummer “Four Walls”, waarbij de band aan iedereen in de zaal vraagt om op de schouders van iemand anders te klimmen. Iets wat toch wel aardig lukt. Het laatste hoopje agressie van de Britten wordt eruit gegooid als de frontman de set eindigt met het kapot rammen van zijn microfoonstandaard. While She Sleeps is als een aardbeving die gevoeld mag worden.

Bij de laatste band van het festival moeten we de afweging maken tussen Burning Down Alaska in de Punkbrockbar en Pennywise in de grote tent. Aangezien Burning Down Alaska voorafgaand aan hun set enkele logistieke probleempjes hadden, was er na afloop geen tijd meer over om iets van Pennywise mee te pikken. Burning Down Alaska maakt al het wachten de moeite waard, echter. Vanaf het moment dat ze alleen al aan het soundchecken zijn gaat het publiek in de bar al los. De kleine tent is tot aan de rand gevuld met fans die wel zin hebben in het allerlaatste feestje van de dag. Burning Down Alaska opent hun set met het nummer “Monuments”, wat meteen luidkeels door iedereen meegezongen wordt, tot verwondering bij de band zelf. Enkele crowdsurfers maken de zaal onveilig maar de sfeer zit er erg goed in. Ook het nieuwste nummer van de band, “Blossom”, het eerste nummer met de nieuwe toevoeging aan de band – zanger Kassim Auale – wordt goed ontvangen. Zo goed zelfs dat zanger Tobias Rische besluit zelf mee te crowdsurfen. De microfoon wordt vaak uit handen gegeven aan de fans, die alles woord voor woord meeschreeuwen. Nummers als “Phantoms” en “Saviour” zorgen live voor een extreem goede beleving. Helaas kan de band de gevraagde toegift niet spelen, maar deze set heeft eigenlijk niet veel meer nodig om uitgeroepen te worden tot meest intensieve set van het hele festival.

Met deze highlights is het Jera On Air 2016 avontuur afgelopen. Ongetwijfeld zijn er met een festival van zo’n hoog kwaliteit nog een hoop highlights die we gemist hebben, maar vooral de gezelligheid van Jera On Air 2016 is wat het tot zo’n goed festival maakt. Ondanks de zware regenval op zaterdag, ondanks welke technische problemen dan ook, overal werd een passende oplossing voor gezorgd. Tot volgend jaar, zullen we maar zeggen.

Fotogalerij