Jera On Air 2016

Het heerlijk Limburgse dorpje Ysselsteyn wordt de dag voor het jaarlijkse Jera On Air festival geteisterd door één van de krachtigste type stormen, met in de omgeving hagelstenen zo groot als je vuist. Even zat de schrik erin dat het festival, net als bijvoorbeeld Rock Am Ring, gecanceld zou worden, maar zo ver is het gelukkig niet gekomen. Het team van Jera On Air heeft er vanaf 5 uur ’s ochtends aan gewerkt om het hele festivalterrein weer op te knappen en alle schade te repareren. Zo werd bijvoorbeeld het modderige terrein bedekt met houtsnippers en werden bussen ingezet om bezoekers van de nieuwe parkeerplaats (zonder modder) naar het terrein te brengen. Het feest kon gewoon doorgaan dankzij de strakke organisatie. En natuurlijk de fans, die in grote getalen zijn afgereisd naar het regenachtige zuiden om de nationale en internationale hardcore en metal bands te aanschouwen. Met een ongezonde mix van hypothermie en “haha yolo”, zijn hier onze highlights van Jera On Air 2016.

Een van de eerste bands die het podium mag bespelen, is de Amsterdamse metal band For I Am King. Jera On Air-fans kennen deze bands misschien nog van de 2014-editie van het festival, waarbij deze band de Guts & Glory-wedstrijd won. De melodische death metal band heeft ondertussen hard aan de weg getimmerd en heeft eerder deze maand het debuutalbum Daemons uitgebracht. Hoewel het voor festivaltermen nog niet erg druk is, zijn de vele fans van de band wel al aanwezig en wordt er ontzettend veel geheadbangd. Zangeres Alma – overigens de enige vrouwelijke muzikant op het festival, als we ons niet vergissen – weet met haar brute vocals het publiek aan te sturen, terwijl de band zowel nieuwe als oude nummers speelt. “The Beast Within” is een erg populaire track bij de fans. Tijdens het laatste nummer “We All Have Demons” besluit de zangeres zelf nog het publiek in te springen, om samen met de fans te headbangen terwijl de rest van de band het nummer afsluit.

Bury Tomorrow heeft voorafgaand aan hun set een rompslomp van technische problemen, waardoor ze pas 25 minuten later dan gepland hun show kunnen starten. De band krijgt van de festivalorganisatie gelukkig wel gewoon de mogelijkheid om hun complete set te spelen, en grijpen deze kans dan ook met man en macht. Al beukend opent de Britse metalcore band hun set met het nummer “Memories”, waarbij al meteen de benodigde moshpits ontstaan. Geluidstechnisch gezien is de mix aan het begin van de show nog niet perfect, maar langzamerhand klinkt de band precies zoals het moet: hard en stampend. Nummers van het nieuwe album Earthbound, dat eerder dit jaar uitkwam, zitten al goed bij het publiek erin gebakken, nummers als “301” zorgen voor de benodigde circle pits.

Niet veel later is het de beurt aan de beruchte formatie Deez Nuts om het aanwezige publiek te verwarmen. De Australiërs weten hoe ze een feest moeten bouwen met hun anthematische nummers die vrijwel altijd over drank, drugs, of allebei gaan. Een band met een reputatie waar Lil Kleine “U” tegen zegt. Met hun interessant combinatie tussen hardcore, metal en rap spelen ze in een sneltrein tempo het ene nummer na het andere. Geen tijd om het feest te onderbreken als de band nummers als “Shot After Shot” en “Like There’s No Tomorrow” speelt, met taglines die door de hele zaal meegezongen worden. Het hoogtepunt van de set is ongetwijfeld het nummer “Band Of Brothers”, waarbij de hele tent als één grote massa het refrein meeschreeuwt. Broederschap op zijn best.

De headliner van de vrijdagavond is niemand minder dan The Amity Affliction. De Australische post-hardcore/metalcore band speelde twee jaar geleden al voor het eerst op Jera On Air maar is ondertussen uitgegroeid tot een ware headliner. De show wordt geopend met het nieuwe nummer “I Bring The Weather With Me” van het aankomende album This Could Be Heartbreak, dat al uit volle borst wordt meegezongen door het publiek. Zanger Joel Birch en bassist Ahren Stringer combineren hun geschreeuwde en clean vocals tot een mooi en emotioneel eindresultaat. Tijdens de set wordt er veel aandacht gegeven aan nummers van het meest recente album Let The Ocean Take Me, maar ook een verrassende performance van het wat oudere nummer “I Hate Hartley” kleurt de setlist. Een hele storm aan crowdsurfers mogen er dan ook niet aan ontbreken. Na het nummer “Shine On” lijkt het er even op dat de vrijdagavond er alweer op zit, maar de band keert gelukkig nog terug voor een toegift, bestaande uit “Pittsburgh” en “Don’t Lean On Me”. Beide nummers worden vanzelfsprekend door de hele zaal meegezongen, maar vooral het refrein van “Pittsburgh” zorgt voor kippenvel, als de grote massa in de tent de emotioneel geladen teksten meezingt.

Klik hieronder op “Volgende pagina” om naar de tweede dag te gaan.