We hebben ze gezien in het voorprogramma van Awolnation en Gerard Way. Dit festivalseizoen stonden ze o.a. op paaspop en in een uitpuilende tent op LowLands. 2015 Zou het jaar van Nothing But Thieves zijn. Dankzij hun fenomenale debuutplaat is zowel de avond in Rotown als het opvolgende concert in Amsterdam terecht uitverkocht. Het is afwachten hoe de aprês-albumrelease Nothing But Thieves op de bühne staat.

De indruk die de jongens op voorgaande optredens achter hebben gelaten: kaneelbroodjes tegoed voor deze wereld. Vol enthousiasme, oprechtheid en vriendelijkheid. Wat daar van over is gebleven is een vijftal hardwerkende muzikanten. Onlangs heeft de band nog optredens af moeten zeggen omdat de stem van frontman Conor Mason het hevige toeren niet meer aan kon. Daar is vanavond in Rotterdam weinig van terug te horen, niet alleen omdat de vocalen prima hersteld schijnen te zijn, maar ook omdat de frontman uitstekend met zijn stembereik om kan gaan, waardoor eventuele narigheid omzeild wordt.

Het publiek is bekend met de band. Omver geblazen jonge fans die ze eerder gezien hebben en overige geïnteresseerden die door de plaat van Nothing But Thieves binnen zijn gehaald en nu komen kijken waar de heisa rondom die gasten uit Essex vandaan komt. Het publiek is enthousiast genoeg, maar ook geïnformeerd genoeg om de tekst te kennen en mee te zingen als er gevraagd wordt. Tevens wordt er vol overgave mee geklapt en gezwaaid.

Toch zijn er vanavond wat steken laten vallen. Het geluid is bijvoorbeeld niet optimaal afgesteld en komen de harde werkers op het podium soms vermoeid over. Toch proberen de jongens er niet minder om te doen. Met een verzameling verse tracks op zak zet het vijftal een prima show neer. Het is hoogst indrukwekkend hoe goed de songs aanslaan. Van de lage stemmen die bij “Trip Switch” het basintro mee deunen tot hoge stemmen die de falset van Mason imiteren, en het impulsieve telefoonlicht wat als moderne aanstekers RoTown verlicht tijdens “If I Get High”.

Dat het vijftal nog maar net tegen het volle tourschema is opgewassen, is geen verrassing. Des te indrukwekkend is het om te zien hoe hard de Britten er tegen aan gaan. Dit gecombineerd met het verbijsterde, gefascineerde publiek en de geweldige opvoering van het studiomateriaal kan er voor zorgen dat Nothing But Thieves binnen de kortste keren ook de HMH kan vullen.