Tame Impala – Currents

Het idee achter Tame Impala was duidelijk: heel veel dromerige psychedelische rock. De opnames voor de eerste twee platen vonden dan ook plaats met de volledige rockband formatie. Voor Currents werkt dat anders. Frontman Kevin Parker heeft zichzelf de afgelopen tijd in zijn studio opgesloten en alleen aan de plaat geknutseld. Dit gaat zo ver dat wanneer hij in interviews zijn collega’s Jay Watson, Dominic Simper, Cam Avery en Julien Barbagallo er bij betrekt, hij het niet heeft over Tame Impala, maar over de Tame Impala Live Band. Uiteraard brengt dit op de plaat ook de nodige veranderingen met zich mee.

Het meest opvallende verschil is de verandering in stijl. Waar op Innerspeaker (2010) en Lonerism (2012) de sound werd vergeleken met de latere jaren van The Beatles, lijkt Parker nu zijn inspiratie uit een decennium later te halen. De albumopener “Let it Happen”, net als de tracks “The Moment” en “Disciples”, schreeuwt disco. Daarbij is over het album als geheel de gitaar naar de achtergrond verdwenen en zijn de synthesizers naar voren getreden. Dit geeft als resultaat dat Tame Impala meer dansbaard is dan ooit tevoren.

Tekstueel komt deze metamorfose ook naar voren. Alle songs hebben op een manier te maken met oude persoonlijkheidskwaaltjes of verandering. De indruk wordt gewekt door titels als “Yes I’m Changing”, “Past Life” en “New Person, Same Old Mistakes”, maar vervolgens ook bevestigd door lyrics als: “Another version of myself I think I found, at last” wat Currents uiteindelijk tot een fascinerend conceptalbum maakt.

Voor de fans van nummers als “Bold Arrow of Time” en “Half Full Glass of Wine” zal de plaat vies tegen vallen. De meeste rock op de plaat zit hem in de main riff van “The Less I Know, the Better”, en zelfs dan blijft het beperkt tot een bescheiden loopje. Bovendien is in de manier van songwriting te merken dat Parker zich zelf van de rest van de band heeft afgesloten bij het maken van de plaat. Niet alleen omdat “’Cause I’m a Man” de enige track met een couplet-en-refrein opbouw is, maar ook omdat het eerder een singer-songwriter achtig gevoel achterlaat. Bijvoorbeeld omdat Parker zelf een totaal andere stijl van drummen heeft, dan Jay of Julien. Vergelijk “Desciples” maar eens met “Desire Be, Desire Go”. Daar staat echter tegenover dat, ondanks het gebrek aan gitaren, de effecten vrijwel het zelfde zijn gebleven. Tame Impala heeft nog steeds de dromerige vibe waarmee de band is door gebroken, zei het in een net even andere verpakking.

Beoordeling: 9

Tame Impala is vanaf de grond opnieuw opgebouwd, maar heeft nog steeds Kevin Parker als brein achter de hele organisatie. Dit heeft er voor gezorgd dat het gevoel dat er naar een band geluisterd wordt, is verdwenen, maar de dromerige psychedelica is gebleven. Currents is, ondanks het missen van de gitaren, een majestueus album.

Releasedatum: 17 juli 2015
Label: Modular Recordings
Verkrijgbaar via: Bol.com en iTunes

 Tracklist: 

1. Let It Happen
2. Nangs
3. The Moment
4. Yes I’m Changing
5. Eventually
6. Gossip
7. The Less I Know The Better
8. Past Life
9. Disciples
10. ‘Cause I’m a Man
11. Reality in Motion
12. Love/ Paranoia
13. New Person, Same Old Mistakes