Afgelopen zaterdag stond er een waar female-fronted symfonische metal avond op het programma in De Oosterpoort. Xandria en Epica stonden deze avond op de bühne om de Groningse zaal in vuur en vlam te zetten.

Om 20:00 uur worden de lichten gedoofd als Xandria hun opwachting maakt. De uit Duitsland afkomstige band werd in 1994 al opgericht door Marco Heubaum die nog steeds tot de line-up behoort. Door de jaren heen zijn er vele bandleden gekomen en gegaan. Sinds 2014 is er ook een Nederlands vleugje toegevoegd. Zangeres Dianne van Giersbergen is nu de frontvrouw en heeft ook de laatste plaat Sacrificium ingezongen.

Onder een filmische intro komen de bandleden één voor één het podium op om vervolgens “Nightfall” in te zetten. Direct valt op dat al het symfonische geweld op band staat en dat doet toch een beetje afbreuk. Op een klein missertje na, tijdens de eerste solo, is er verder weinig mis met deze formatie. Vooral drummer Gerit Lamm zet zijn partijen met een souplesse weg waar je u tegen zegt. Verder maakt Dianne een geweldige indruk met haar loepzuivere klassieke opera zang. Met veel plezier en uitstraling bespeelt ze met alle gemak het publiek. Na een kleine veertig minuten besluit Xandria de set met “Valentine”. Dat het publiek is opgewarmd voor de hoofdact blijkt uit de enthousiaste reactie.

Even later is het tijd voor Epica. De Nederlandse band werd in 2002 opgericht door gitarist en componist Mark Jansen nadat hij was vertrokken bij After Forever. Ondertussen staat de band onder contract bij het grote Nuclear Blast Records en is gebleken dat Epica uiterst succesvol is. Met het huidige album The Quantum Enigma werd Zuid-Amerika en Europa al aangedaan. Nu is de band terug in eigen land tijdens de tweede reeks aan optredens in Europa. Na deze shows zal Epica op vele festivals staan de komende zomer.

De set wordt geopend met het instrumentale “Originem” waarna er vol wordt ingeklapt met “The Second Stone”. Epica is een band die bekend staat om hun verschillende invloeden uit de metal hoek. Het is symfonisch, maar daarnaast is er ook plaats voor powermetal en gothic. Duidelijk is wel dat ze een stevigere variant zijn in vergelijking met het voorprogramma. Vele tempowisselingen en technisch spel zorgen voor een sterk geheel. Het dubbele bassdrum werk van Ariën van Weesenbeek is iets om je vingers bij af te likken. Ook in zijn drumsolo laat hij horen over enorme kwaliteiten te beschikken. Samen met de gitaarpartijen van Mark Jansen en Isaac Delahaye zorgen zij voor de metal feel. Daarnaast laat de mooie Simone Simons een uiterst solide indruk achter. Met haar hoge uithalen en controle blijkt ze zich sterk te hebben ontwikkeld door de jaren heen. Tracks als: “Design Your Universe”, “Sensorium” en “Reverence” komen voorbij. Tijdens het laatste nummer “Consign To Oblivion” ontstaat er een ware mosh-pit waarmee het optreden compleet wordt gemaakt.

Naast het muzikale geweld is er ook goed nagedacht over de lichtshow en verschillende pyro-effecten. Wie de shows van Rammstein kent ziet gelijkenissen in de opzet ervan. Ondanks dat de band geen gebruik maakt van een backdrop zorgen de effecten voor een tot in de puntjes uitgewerkte show. Vlammen en vuurwerk zetten de zaal letterlijk in vuur en vlam. Het past goed bij de grootse symfonische klanken van Epica. De band laat daarmee zien dat ze onze landsgrenzen terecht zijn ontgroeid.