Angels And Airwaves – The Dreamwalker

Angels And Airwaves – The Dreamwalker

Afgelopen maand was er regelmatig iets te lezen over het nieuwe album van Angels And Airwaves. De band, die ook wordt aangeduid als AVA, keerde daarmee terug in de hitlijsten van iTunes in vele landen. Het vijfde studioalbum The Dreamwalker mag dan ook niet zonder slag of stoot aan je voorbij gaan.

De band werd al in 2006 opgericht door Blink-182 gitarist en zanger Tom DeLonge vanwege het stoppen van één van de grootste pop-punk bands uit de jaren ’90. Intussen is Blink-182 natuurlijk weer bij elkaar, maar dat heeft de frontman niet doen besluiten te stoppen met zijn side-project. DeLonge zegt zelfs dat het veel meer is dan dat en dat AVA zijn prioriteit heeft. Niet alleen maakt de band muziek, maar bijvoorbeeld ook films en stripboeken. Het is een compleet multi-media project geworden dat wordt gerund door twee bedrijven van Tom Delonge, namelijk To The Stars en Modlife.

Genoeg over alle bijzaken. Nu is daar eindelijk de opvolger van Love: Part II. The Dreamwalker is het eerste album waarop nieuwe drummer en multi-instrumentalist Ilan Rubin te horen is. Hij is onder meer bekend van Paramore, Nine Inch Nails en The New Regime. De laatste plaat van de band was nogal voorspelbaar en kende weinig vernieuwende elementen. Dat alles anders moest op het nieuwe album lijkt de rode draad te zijn geweest, want de muzikale invulling in al zijn facetten is uitgewerkt door alleen Tom DeLonge en Ilan Rubin. Gitarist David Kennedy en bassist Eddie Breckenridge hebben geen invloed gehad op het creatieve proces.

De keuze lijkt een juiste te zijn geweest. Vanaf het eerste nummer klinkt de plaat als een frisse wind. “Teenagers and Rituals” start met een pianopartij en de welbekende synthesizer effecten. Vervolgens vallen de diep klinkende drums van Rubin in en komt de stem van Tom DeLonge om de hoek kijken. Waar deze in het verleden vaak als vervelend werd beschouwd, is ook hij door de jaren heen een betere zanger geworden. Een catchy uptempo refrein zorgt voor een interessante openingstrack.

De nieuwe single “The Wolfpack” kent een compleet nieuwe feel en is totaal anders dan alles wat de band in het verleden heeft gedaan. De baslijn en het synthesizer werk zijn onheilspellend en ook de productie zorgt voor een nieuw geluid. Verder beschikt het nieuwe geluid over meer dynamiek. In het verleden leek de spacerock van AVA alleen maar te gaan om het groots willen klinken. Daarbij stonden de delay pedalen vaak op stand oneindig. Dat het ondanks dat toch aardige tracks heeft opgeleverd bleek niet afdoende te zijn.

Met “Tunnels” grijpt de band terug naar het verleden en neigt het naar een track als “Call To Arms”. Maar ditmaal klinkt het meer doordacht en laat DeLonge horen over behoorlijke vocalen te beschikken in zowel laag als hoog bereik. Tekstueel gezien gaat de zanger in op het overlijden van zijn vader. De opbouw en het refrein zorgen voor het uplifting gevoel waar de band bekend om staat. De samenzang met Rubin zorgt voor een prettig en voller geluid. Het sterke “Kiss With A Spell” is een vooral electronisch nummer waarbij de invloed van nieuwkomer Rubin duidelijk hoorbaar is. Her en der klinkt een gitaarriffje door zoals we dat kennen van The Cure.

Het radiovriendelijke “Bullets In The Wind” is een indie rock track waarbij DeLonge bijna op schreeuwende wijze de coupletten afwerkt. De rustige pre-chorus zorgt voor een prima overgang naar het toegankelijke refrein dat goed in het gehoor ligt. De band besluit met een akoestisch nummer. “Anomaly” laat een vrij simpele gitaarriff horen en samen met de hogere zang van DeLonge zorgt het geheel voor een dromerig effect. Het is even wennen, maar dat DeLonge en Rubin experimenteel bezig zijn geweest kunnen we enkel toejuichen.

Beoordeling: 7,5
Het geheel kan gezien worden als een sterke opvolger van al het eerdere werk dat AVA heeft laten horen. Het duo DeLonge en Rubin heeft ervoor gezorgd dat deze nieuwe plaat meer is dan een logisch vervolg. Ondanks het feit dat de sound van het verleden niet volledig is weggepoetst is het toch volledig anders en dat is knap gedaan. De muziek kent meer diepgang en er is sprake van een grote vooruitgang. De simpele akkoorden en manier van schrijven waar DeLonge bekend om staat in Blink-182 werkten niet echt goed meer voor AVA. Rubin heeft ervoor gezorgd dat de nummers instrumentaal meer dynamiek hebben en ook voor de luisteraar interessanter zijn. Ondanks de vele electronische invloeden is het nergens te veel en is het vaak van toegevoegde waarde. Voor AVA is het nu zaak een vaste identiteit te creëren en door te gaan op ingeslagen weg. De combinatie DeLonge en Rubin smaakt in ieder geval naar meer.

Releasedatum: 09-12-2014
Label: To The Stars
Verkrijgbaar: iTunes

Verstuur met WhatsApp

Blijf op de hoogte van het laatste nieuws over je favoriete bands!

Volg DutchScene op Instagram, X of Facebook!

Sluit inlogvenster
Beveiligde Verbinding Beveiligde verbinding