Parkway Drive in 013
Donderdag 11 december is de headbangersavond in Tilburg. In de 013 van het Brabantse stadje spelen maar liefst vier bands uit de moderne metalscene die garanderen voor een hard feestje. De show is onderdeel van een co-headline tour van Parkway Drive en Heaven Shall Burn, waarbij Parkway Drive de leiding op deze avond geeft. De twee bands nemen nog wat vrienden als extra support, namelijk Northlane en Carnifex. Keihard knallen dus.
De avond begint echter nogal rommelig. Op de dag van het concert meldde 013 dat het hele feest een half uur vervroegd werd. Daarbovenop gingen de deuren ook nog eens pas vrij laat open. Conclusie? De eerste band van de avond, Carnifex, speelde bij aanvang voor misschien een kleine honderd man. En hoewel het publiek langzaam begon toe te stromen, kon slechts een klein deel echt genieten van Carnifex’ death metal/deathcore nummers. Het nieuwe album Die Without Hope werd verwelkomd met een magere slam pit. De band speelde muzikaal gezien een vrij strakke set, maar het enthousiasme was er niet van af te lezen.
Vervolgens komen de Australische jongens van Northlane. De huidige tour is een speciale tour voor de experimentele metalcore band; het is namelijk de eerste tour met de gloednieuwe frontman Marcus Bridge. Van zenuwen is weinig te merken, want de jonge heren zetten een dynamisch contrast tegenover de podiumaanwezigheid van de voorgaande band neer. Een klein minpuntje aan de set is dat de microfoons van het drumstel erg slecht afgesteld stonden waardoor de technische polyritmes van Nic Petterson minder impact kregen. Vooral de intro van setopener “Genesis”, waarbij de drums een hoofdrol spelen, lijkt nog diepte te missen. Desalniettemin zorgt de rest van de band ervoor dat het nummer als een bom inslaat op het publiek. Ook onder andere de nieuwe track “Rot” en de bekende “Quantum Flux” zijn enkele hoogtepunten van de set. Frontman Marcus Bridge heeft laten zien en horen dat zijn plek in de band meer dan verdiend is.
Na een half uurtje Northlane gaan we over naar onze oosterburen uit Heaven Shall Burn. De snoeiharde Duitse metalcore/deathcore wordt met een brullend gejoel op het podium verwelkomd. Als een echte Duitse veldmeester heerst frontman Marcus Bischoff over de zaal terwijl de band de set in knalt met “Counterweight”. De band voelt zich duidelijk enorm op zijn gemak en weet daarom ook goed met het publiek te spelen. Ten aanvang van het derde nummer van de set, “Voice Of The Voiceless” vraagt de frontman om een wall of death, die uiteindelijk de hele vloer van de 013 beslaat. Hoewel de muziek van Heaven Shall Burn na een tijdje eentonig begint te raken, valt het niet te ontkennen dat de band hier een ongetwijfeld strakke en vermakelijke show neerzet, ongeacht je muzieksmaak.
Als kers op de taart wordt het publiek getrakteerd op een spectaculaire show van de hoofdact. Niemand minder dan de Australische heren van Parkway Drive maken na de Europese Warped Tour van 2013 een terugkeer naar ons koude hagelland. Met een show die grootser is dan ooit tevoren. Zodra gitarist Jeff Ling in zijn eentje het podium betreedt en de eerste noot van het nummer “Wild Eyes” aanslaat gaat het publiek al als een dolle tekeer en onder luid applaus betreden de andere bandleden het podium. Vanaf het moment dat het nummer erin kickt, wordt het publiek verrast door een explosie van confetti. Tijdens “Karma”, het derde nummer van de set worden we ook nog verrast door vlammende pyrotechnieken. De band, onder leiding van frontman Winston McCall, speelt binnen no time de hele zaal plat. Opvallend is dat de band naast materiaal van hun meest recente album Atlas ook vrij veel oud materiaal speelt, waaronder de oude, stevige “Mutiny” en “Romance Is Dead”, waarbij de zaal meerdere malen verandert in één grote moshpit. De hardcore-momenten gaan hand in hand met de melodieuze lijnen, waarbij het publiek als een koor met de band meebrult.
Na een set van ongeveer een uurtje sluit Parkway Drive hun set nog af met een toegift van twee van hun grootste nummers, “Horizons” en “Carrion”. Parkway Drive laat met hun energieke en vooral erg strakke performance horen waarom ze momenteel tot één van de favorieten in de hedendaagse metalcore wereld behoren. De vlammende, zweterige show is een verwarmend geschenk voor de fans. Liefhebbers van de band hoeven niet lang meer te wachten om de band terug te zien, want tijdens de show lieten de heren weten terug te keren naar Nederland in juni voor het FortaRock-festival.