The Deaf – The Deaf

Het in 2007 opgerichte The Deaf brengt binnenkort een nieuw album uit. In 2011 verscheen Toot, Whistle, Plunk, Boom!, dat een succesvol debuut bleek waarbij werd terug gegrepen naar de beatmuziek uit de jaren ’60. Nu is de band onder aanvoering van gitarist en zanger Spike van Zoest terug met een tweede langspeler genaamd The Deaf, die begin december zal verschijnen.

De plaat trapt af met “Go Loose Yourself”, waarbij direct de productie opvalt. Een vintage geluid zorgt ervoor dat het totaal niet gepolijst overkomt. Je waant je als het ware in de jaren ’60, wat zorgt voor een interessante belevenis. Dit heeft mede te maken met de manier van opnemen in de Electric Monkey studio te Amsterdam, waarbij gebruik is gemaakt van een taperecorder. Het nummer zelf kent een bluesy riff in de intro met daarnaast het herkenbare uptempo werk in het refrein. Tijdens de intro van “Isolator” horen we het hammond orgeltje van Mau heerlijke noten spelen. Het zorgt voor een solide basis in deze track. Het meezing-gehalte in de bridge leent zich goed voor de energieke liveshows waar de band om bekend staat.

“Sin City” is het meest radiovriendelijke nummer op het album en ligt heerlijk in het gehoor. Met “Ridels In,  Rolls Out” neemt The Deaf gas terug. Een luisterliedje met een jazzy feel. De samenzang met bassiste Miss Fuzz komt bovendien sterk over. Bij tijden doet de sound denken aan de soundtrack van een Tarantino film. “Not Your Man” brengt de energie weer helemaal terug. Een lekkere knaller waarbij vernuftige toetspartijen een heerlijke vibe meegeven aan het nummer. Tegen het einde wordt daadwerkelijk alles uit de kast gehaald met een korte doch lekkere solo. Ook slaat drummer Kit Carrera er weer strak en doordacht op los. Dit nummer doet terug denken aan de debuutplaat. Want gezegd moet worden dat op die plaat iets meer gescheurd werd dan op de nieuwe. De gitaarsound is nog wel vulgair, maar met wat minder distortion. Dit maakt deze tweede plaat echter niet zwakker. Er zit namelijk wat meer dynamiek in de verscheidene nummers waardoor iedere track wel iets eigens heeft. Daarnaast laat Spike horen meer te kunnen dan enkel zijn strot open trekken.

In “Lonely Knife” zingt hij in een lager bereik van zijn stem, wat zorgt voor een totaal ander geluid. Het geheel komt overtuigend over. Met “Lay Down Honey” sluit de band af. Een track waarvan we misschien iets meer nodig hadden moeten hebben. Het is een geweldige knaller geworden waarbij alles waar de band goed in is naar voren komt. Scheuren, beuken en schreeuwen tot je erbij neervalt moet het idee geweest zijn bij het schrijven ervan.

Beoordeling: 7,5
De plaat krijgt een dikke voldoende. Aan de ene kant zullen fans van de debuutplaat wellicht wat worden teleurgesteld. Over het geheel gezien wordt er wat vaker gas teruggenomen dan voorheen. Ondanks dat gegeven laat  The Deaf horen over muzikale diversiteit te beschikken. Zowel de begeleiding als de zang laat duidelijk meer variatie horen. Daarnaast worden de roots uit de beatmuziek niet vergeten. Het heeft geresulteerd in een plaat die je zeker meer dan één keer zal opzetten. Verder is er voor iedere gemoedstoestand wel een geschikte track op dit nieuwe schijfje te vinden. En dat is een groot compliment waard.

Releasedatum: 1-12-2014
Label: V2 Records
Verkrijgbaar via: Bol.com en iTunes