Lonely The Brave – The Day’s War

De uit Cambridge afkomstige rockers van Lonely The Brave hebben zich in een paar jaar behoorlijk op de kaart gezet. Na een daverende show tijdens het Eurosonic festival eerder dit jaar, zijn ook in Nederland de ogen op deze heren gericht. Het debuutalbum, The Day’s War,  kwam begin deze maand uit.

Ondanks dat hun eerste EP Backroads maar vier nummers bevatte, heeft de band al grote optredens op hun naam staan. Menig festival werd in Europa aangedaan, zoals Reading & Leeds en Rock Am Ring. In 2009 werd de band opgericht en ze brachten hun EP in 2010 uit. In de tussentijd heeft de band vooral achter de schermen aan hun sound gewerkt, wat ze in 2013 een deal opleverde bij Hassle Records. Zij brachten in oktober van dat jaar een nieuw opgenomen versie van Backroads uit. Nadat ze getourd hadden met Deftones en Bruce Springsteen werd aan het eind van dat jaar de studio ingegaan met Mark Williams. Mede door hun internationale deal bij Colombia Records werd de release van de nieuw plaat opgeschoven naar september dit jaar. Het vijftal maakt lekkere epische indie-rock met een licht emo randje. Invloeden van onder andere Biffy Clyro, Deftones en Pearl Jam klinken door in de muziek.

Na een intro-track waarbij een wat dromerige sfeer wordt gecreëerd trapt de band echt af met “Trick Of The Light”. Direct vallen de vocalen van David Jakes op. Hij beschikt over een karakteristiek stemgeluid. Het spel is strak en de instrumentale partijen zijn doordacht. Ook hoor je dat er tijd is gestoken in het vinden van de juiste gitaar instellingen. Pas tegen het einde worden alle registers open getrokken. “Backroads” doet denken aan een mengeling van Kings Of Leon en You Me At Six. Met “Island” knalt de band er tot dan toe het stevigst in. Up-tempo drumwerk en zwaarder gitaarwerk hebben de overhand in dit nummer. De gitaarsolo tegen het einde van het nummer pakt goed uit. Het gitaarspel in “Dinosaurs” lijkt op dat van de instrumentale intro. Het neigt zelfs naar melancholische sferen, waarbij de stem van Jakes goed tot zijn recht komt. De vertellende manier van zingen past prima bij dit nummer. “Deserter” laat zich kenmerken door een distorted baslijn, doordacht drumwerk en wederom sterke gitaar hooks. Ook in dit nummer wordt toegewerkt naar een climax waarbij de zanger met zijn uithalen laat horen behoorlijk wat in zijn mars te hebben. Tijdens de outro van “Victory Line” wordt de luisteraar naar epische hoogtepunten gebracht. Het akoestische “The Day’s War” klinkt als een mix van Pearl Jam en The Gaslight Anthem. De plaat besluit met “Call Of Horses”.

Beoordeling: 8
De plaat ontvangt een hoge beoordeling vanwege het feit dat het hier om een debuut gaat. Lonely The Brave klinkt als een band met kilometers ervaring in de muziekindustrie. De productie is geweldig te noemen. Ieder instrument is afzonderlijk te horen in de mix wat voor de luisteraar een genot is. Muzikaal gezien is er weinig aan te merken op deze mannen. Wel moet gezegd worden dat alles behoorlijk binnen de lijntjes blijft waardoor het nooit echt zal scheuren. Daarnaast is ook de zang van David Jakes, ondanks de pluspunten, na een heel album eentonig te noemen. Hij bevat over een breder bereik dan de voornamelijk vertellende wijze van zingen, maar laat dat helaas te weinig horen. Desalniettemin kunnen we spreken over een prima start van een waarschijnlijk grote carrière.

Releasedatum: 01-09-2014
Label: Hassle Records/Colombia Records
Verkrijgbaar via: Bol.com