Beatsteaks – Beatsteaks

Door Hannah van Rhee op 26 augustus 2014 in Album reviews, Muziek

In augustus 2012 viel drummer Thomas Götze ten offer aan een auto-ongeluk. Dit heeft de nodige problemen opgeleverd voor Beatsteaks. Het was zelf voor lange tijd onduidelijk of er überhaupt een toekomst was voor de groep uit Berlijn. Het laten genezen van de blessures en het trainen in het drummen achteraf kan een hoop tijd in nemen. Het was daarom ook helemaal niet de bedoeling dat Beatsteaks uit zou komen. Het was eerder de samenloop van omstandigheden die dit album tot stand hebben gebracht. Oefenen met de band en het proberen van nieuwe dingen kan een hoop leuke resultaten geven. In dit geval waren er zelfs zo veel gave demo’tjes dat er maar meteen een album van gemaakt moest worden.

Met een enthousiast “Good Morning” blazen de Duitsers er in. In album opener “A Real Paradise” klinkt het alsof ze de energie er uit laten die ze in de pauze op hebben gespaard. Het nummer bevat een laag frustratie maar daar onder een hoop geruststelling dat er weer gespeeld mag worden. De afkomst van de groep is te horen maar de accenten niet meer dan bij een gemiddelde Nederlandse act. Tijdens “Be Smart and Breath” is het hoorbare accent en de goedkope tekst om je tanden bij te knarsen, maar op de rest van de plaat valt het nog mee. Nieuw op dit album is dat er geen Duitstalige (bonus-)track bij zit.

Dat het album bestaat uit een verzameling probeersels is terug te horen. Er wordt een hoop uit geprobeerd met Indie-achtige gitaar loopjes. Zo doet “Make a Wish” sterk denken aan Editors, heeft “I Never Was” wat weg van The Vaccines en had “Everything Went Black” zonder enige moeite een nummer van Young the Giant kunnen zijn. De punk uit de begindagen hebben de heren allang achter zich gelaten. Beatsteaks klinkt in het algemeen een stuk minder agressief dan zijn zes voorgangers. Deze agressiviteit is vervangen voor een stijl waarbij de stem van zanger en gitarist Arnim Teutoberg-Weiß een stuk beter bij uit de verf komt.

Het grootste nadeel van deze plaat is het ontbreken van diepgang. De teksten zijn redelijk strandaard. Zo laten ze “Drastic” met “fantastic” rijmen, om maar een voorbeeld te noemen. In het bijzonder in het eerder genoemde “Be Smart and Breath” als in “Gentleman of the Year”. Daarnaast zijn de nummers ver van origineel, opvallend of uniek.

Beoordeling: 6

Zo een impulsieve plaat is leuk maar niet bijzonder. Het halfuurtje aan relatief korte nummers blijft oppervlakkig. Het uitproberen van verschillende zaken heeft wat betreft de stijl van het vijftal een paar positieve resultaten geboekt, laat dat niet ongezegd blijven. Het album is echter helaas niet bijzonder op wat voor manier dan ook. Uiteraard kan het zo nu en dan fijn zijn om naar te luisteren maar in het algemeen stelt Beatsteaks niet veel voor.