Orgaanklap – Kwarktassen
Vroeger bestond de Nederlandse alternatieve muziek scene uit Doe Maar, Herman Brood en zijn band, Di-Rect, en nog meer van dat soort bandjes. Alternatieve muziek in Nederland is toen weer terug onder de grond gekropen en heeft plaatsgemaakt voor DJ’s als Armin van Buuren, Afrojack en nog meer namen waar ik nog nooit van gehoord heb. Het jaar is nu 2014, en ergens in het koude Haarlem klinkt oproer. De publieke orde wordt muzikaal verstoord. Een viertal naakte mannen met afgetapete tepels laat de humor van de New Kids uit Maaskantje lijken op een aflevering van Ernst, Bobbie & de Rest. Zelf noemen ze het ultra progressieve alternatieve indie new post-garage pop sentimentele Christelijke Duitse glam rock, maar de mannen van Orgaanklap zijn het best te beschrijven als gewone recht-voor-zijn-raap punk. Ze hebben dertien van hun nummers bij elkaar geplakt voor hun debuutalbum onder de originele naam Kwarktassen.
Muzikaal gezien is Orgaanklap niet de meest interessante band. Veel nummers zijn, zoals de punk van bijna 40 jaar geleden, 3 of 4 akkoorden die elkaar steeds afwisselen. Wat de band uniek maakt zijn de teksten die ze gebruiken. Nederlandstalig, dus makkelijk te verstaan. Regelmatig vrouwonvriendelijk, maar af en toe ook hilarisch. De vergelijking met New Kids die ik eerder maakte, is dan ook snel gemaakt.
In de eerste vijf minuten hoor je al teksten over masturberen, orgasmes, “wat kun je dan met een harde pik?”, en meisjes imponeren met spieren langskomen. De platte, zwarte humor van de band zal uiteraard niet iedereen aanspreken, maar als je het begin overleeft dan kun je je wel vermaken met de rest van deze plaat. Track 5 van dit album, “Lazer”, neemt een klein stapje weg van de standaard punk akkoorden en vertelt ons een diep emotioneel verhaal in de trend van “je kent het wel, je hebt een krantenwijk en het regent. Helemaal kut. / Maar van het geld van mijn krantenwijk neem ik haar mee uit laser gamen! / Poew! Piew! Piew!” om het niveau aan te geven.
Track 7 van het album, genaamd “Francoise” begint met een rustig jazz-momentje voordat de gevoelige vocalen van zanger Tom Snowflake Smeets met typische Orgaanklap-achtige teksten als “trek it uit, trek it off” verschijnen. Na twee minuten rust begint de harde punk weer met “Ik ben een DJ”, waarin de band overduidelijk maakt wat ze vinden van arrogante DJ’s.
Na “Ik ben een DJ” komt het nummer “I’m fuck, punk you”. Deze halve minuut-durende track is een vloedgolf aan ouderwetse hardcore punk, vergelijkbaar met bands als Minor Threat en Black Flag. Helaas is dit maar van korte duur en gaat het snel weer over naar dezelfde muziek waar de rest van Kwarktassen mee gevuld is.
Aan het einde van het album komen we nog de track “Indiepoprocksong” tegen. Een lekkere tegendraadse track met de minst correcte teksten ooit, zoals “our love is an ocean, an ocean of prettig”. De hilarische video die bij dit nummer zit, maakt het nummer wel de moeite waard om naar de luisteren, maar buiten de humor om is het niet echt een nummer om te beluisteren. Het hele album eigenlijk. Luister niet naar dit album als je niet van deze humor houdt.
Beoordeling: 6
Nog veel fouter dan Orgaanklap met Kwarktassen kan waarschijnlijk niet. De band heeft met hun extreem zwarte humor een plaat van nog geen 24 minuten op de markt gebracht die je beter niet kunt beluisteren als je moeder erbij zit. Of je zus. Of je vriendin. Muzikaal gezien is het album niet erg creatief en veel van hetzelfde, dezelfde standaard punk die al jaren bestaat. Alleen een track als “I’m fuck, punk you” springt er muzikaal gezien nog bovenuit. Toch moet ik echt waardering tonen voor de creativiteit en lef die de band hiermee toont. Het zal waarschijnlijk geen twaalf punten krijgen op het Eurovisie Songfestival, maar een zesje voor de moeite hebben ze nog wel verdiend.
Releasedatum: 9 mei 2014
Label: Suburban Records
Verkrijgbaar via: bol.com