Het is maandag 24 maart 2014. Voor velen is het een doodnormale maandag, met een fijn zonnetje aan de hemel. Maar naast internationale wereldleiders komen ook de heren van You Me At Six en Deaf Havana een bezoekje brengen aan ons kleine landje. Al vroeg in de middag staat er al een hoopje fans in de wachtrij voor het uitverkochte concert. Dat een rockband nog zijn concerten uitverkoopt is een zeldzame zaak, laat staan op een maandag, maar het is de pop rockers toch gelukt.

Ik als twintigjarige jongen voel me snel in de minderheid als ik kijk naar het overige publiek. De bands trekken veel jonge meisjes aan die hun favoriete band voor het eerst zien. Voor sommigen zal dit misschien het eerste concert ooit zijn. Zodra de deuren open gaan, stormt iedereen de zaal van de Dynamo binnen.

Om kwart over 7 begint dan ook het voorprogramma, de band Jasper Mook, zoals frontman Jasper Mook hen voorstelt. De rest van Europa krijgt alleen Deaf Havana als support, maar in Eindhoven speelt voorafgaand de ex-I’ll Pick You Up zanger, die beter bekend staat als kandidaat van De Beste Singer-Songwriter van Nederland, een paar van zijn nummertjes. De broekies hebben geen enkele moeite met het eenvoudige publiek warm te spelen. Elk trucje dat ze uitvoeren is genoeg voor een hoop gillende en springende meisjes, maar zodra een bandlid van You Me At Six zichtbaar is in de backstagedeuren, verliezen ze alle aandacht. De band lijkt, in verhouding tot de overige acts, nog veel minder ervaring te hebben, maar dat weerhoudt ze er niet van om plezier te maken op het podium. Met lachende gezichten vrolijken ze de zaal op en in een klein half uurtje is het publiek opgewarmd voor de volgende acts.

Over opwarmen gesproken, de zaal begint langzaam te broeien zodra Deaf Havana het podium betreedt. Ik ken deze band al jaren, toen ze nog hardcore nummers met southern metalriffs speelden. Hun allereerste single “Oh Howard, You Crack Me Up” – Google het – staat al een jaar of twee op nummer één in mijn persoonlijke iTunes Top 25. Maar na het vertrek van hun screamer is er in de sound van de band veel veranderd. Post-hardcore werd vervangen door folk-geïnspireerde alternatieve rock. Als het niet aan de tattoo-bedekte armen lag, waren ze niet meer terug te herkennen. Vorig jaar brachten ze hun derde studio-album Old Souls uit, waar veel materiaal van de avond vanaf komt. Na set- en albumopener “Boston Square” merken zowel het publiek als de band hoe ontzettend heet en benauwend het is in de zaal. De band heeft hierdoor niet de energieke performance zoals we het gewend zijn. Ze spelen een set van 10 nummers, allemaal afkomstig van hun laatste twee albums, op één gloednieuw nummer na. Tijdens het op één na laatste nummer, “I’m A Bore, Mostly” valt zanger James Veck-Gilodi bijna van zijn stokje, waardoor de zang van het laatste nummer “Mildred (Lost A Friend)” grotendeels door zijn broer Matthew wordt overgenomen. Het publiek lijkt, ondanks de kwaliteit van de muziek, minder onder de indruk te zijn van Deaf Havana. Het kan komen door de mindere naamsbekendheid, de taalbarrière, of de hitte in de zaal. Wie zal het zeggen?

Na de twee voorprogramma’s is het dan eindelijk tijd voor het hoogtepunt van de avond, niemand minder dan You Me At Six. In november stonden ze nog in het voorprogramma van Thirty Seconds To Mars, maar met hun nieuwe album Cavalier Youth op zak zijn ze klaar om Europa alleen te veroveren. Ondertussen zijn alle deuren van de Dynamo wagenwijd opengegooid voor ventilatie en halverwege de set begint security met flesjes water te gooien om te voorkomen dat de mensen vooraan bij het podium flauwvallen van de hitte. Of de jongens.

Met albumopener “Too Young To Feel This Old” beginnen ze knallend aan hun set. Het publiek zingt en gilt oorverdovend hard mee. Zanger Josh Franceschi rent als een dolle over het podium heen en entertaint iedereen van voor tot achteren. Muzikaal gezien klinkt de band optimaal, zoals het zou moeten bij een liveoptreden, hoewel de microfoon aan de zachte kant stond. Veel zang was niet te verstaan, maar dat weerhoudt absoluut niemand om nieuwe hits als “Fresh Start Fever” en klassiekers als “Stay With Me” mee te zingen. De nieuwere nummers zijn nog niet bij iedereen bekend, maar daar weet de band perfect mee om te gaan. Tijdens “The Swarm” krijgt Josh Franceschi de hele zaal op hun knieën en bij “Forgive And Forget” kan hij binnen enkele seconden iedereen het refrein mee laten zingen. Nummers van het debuutalbum Take Off Your Colours komen niet meer aan bod, helaas, maar nummers van hun andere albums, zoals “Underdog” en “Loverboy” worden hard door de grote menigte meegezongen.

Na de partyknaller “Liquid Confidence”, hun opkomende single “Cold Night”, en de onverwachts spectaculaire meezinger en albumsluiter “Wild Ones” verlaat de band even het podium. Luid wordt er gegild voor een toegift en het duurt nog geen twee minuten voordat de band weer terug op de planken staat. Niet vreemd, aangezien ze een paar van hun grootste hits nog niet gespeeld hebben.

Je zou bij You Me At Six niet snel grote moshpits verwachten, als je kijkt naar de muziekstijl, de temperatuur in de zaal en de gemiddelde leeftijd van het publiek, maar achterin de zaal, waar de grote jongens staan, ontstaat er regelmatig een bescheiden moshpit. Zweterige omstandigheden zorgen ervoor dat elke activiteit snel tot vermoeiing en uitdroging leidt. Tot “Bite My Tongue” gespeeld wordt. Tijdens de introductie van het nummer ontstaat er een enorm gat achterin de zaal voor een enorme wall of death die tijdens het refrein losbarst. In de brug, waar normaal Bring Me The Horizon-frontman Oliver Sykes een gastverschijning doet, laat zanger Josh horen dat hij meer talenten heeft dan alleen zingen en schreeuwt hij vlekkeloos door de brug heen. Om de set definitief af te sluiten speelt de band nog de leadsingle “Lived A Lie”, waarbij een meisje op het podium wordt uitgenodigd om de brug, helaas ook minder goed verstaanbaar, mee te zingen, maar daarna is het feest ook echt afgelopen.

Na een set van vijftien nummers heeft You Me At Six weer enkele harten veroverd. De kleine jongens worden langzaam groot en weten moeiteloos een uitverkochte zaal plat te spelen. Het is een band die met de jaren langzaam meer en meer ervaring opbouwt. Ze weten zelfs ondanks de hoge temperaturen er nog een groot feest van te maken in Dynamo.

You Me At Six’s Cavalier Youth en Deaf Havana’s Old Souls zijn verkrijgbaar via bol.com.

Fotogalerij