The Blackout en The Red Jumpsuit Apparatus in de Melkweg

Er is twee jaar voorbij gegaan sinds de co-headline tour met Funeral For A Friend, maar op zaterdag 12 oktober keerden de Welshe rockers van The Blackout terug naar de Melkweg. De tour, die een dag daarvoor van start ging in België, bracht support met zich mee in de vorm van The Red Jumpsuit Apparatus.

De heren uit laatstgenoemde band betraden het podium en warmden het publiek op met een mix van nieuwere en oudere nummers van bijvoorbeeld Don’t You Fake It. De band wist het publiek echter niet goed vast te houden. Meer dan enkele bedrukte danspasjes kwamen er dan ook niet uit, toen de band hun hits “Your Guardian Angel” en “Face Down” speelde. De stem van zanger Ronnie Winter stelde teleur en zijn performance kwam over als ietwat arrogant, omdat zijn zonnebril pas af ging tijdens het laatste nummer.

Toen hoofdact The Blackout het podium betrad, begon het feest pas echt. Gelijk toen Sean Smith het podium op kwam, pakte hij zijn microfoon en sprong hij het publiek in. De band startte hun set met “I’m A Riot? You’re A Fucking Riot!”, een nummer dat afkomstig is van de EP The Blackout. Smith bleef in de mosh-pit tijdens de eerste vier nummers en midden in het publiek schreeuwde hij zijn stukken uit.

De energie van de band werd overgenomen door het publiek, een groot deel sprong constant door de zaal heen en veel mensen mengden zich in de mosh-pit. Naast dat The Blackout goede muziek ter gehore brengt, zijn de bandleden ook erg grappig. Één van de hoogtepunten was toen de band een jongen uit het publiek pikte, hij vond de show zogezegd maar matig. De band speelde hier op in door deze jongen het middelpunt van een grote groepsknuffel te laten worden. Vervolgens werd “Hope” aan hem opgedragen, ‘because hope is all he has now’.

De quote van de avond kwam ook van deze onbekende jongen. De enige manier om de show beter te maken, was volgens hem: “Make better mosh”. Dit lukte blijkbaar aardig; hoewel het begon met een drie, beoordeelde de jongen de show later met een tien.

The Blackout speelde een set van 18 nummers, waaronder “I Don’t Care (This Is Why We Can’t Have Nice Things)”, “Higher And Higher”, “Radio” en “It’s High Tide Baby!”. Het optreden werd afgesloten met “Start The Party” en het publiek ging aardig los. Vervolgens verliet de band het podium zonder terug te komen voor een toegift, wat best zeldzaam is tegenwoordig.

The Blackout’s goede show compenseerde het ietwat slome begin van de avond. Het is duidelijk dat deze band live één van de betere is.

Tekst door: Tara Weiss en Janneke Stam