Lower Than Atlantis en Blitz Kids in Sugarfactory

Op zaterdag 23 februari stopte de eerste Europese headline tour van Lower Than Atlantis in de Sugarfactory in Amsterdam. De Britse band namen hun landgenoten van Blitz Kids mee en gaven ook de Nederlandse band The Minority een plek als opener op de avond. Of dit een goede keuze is geweest, lees je hieronder.

Bij binnenkomst viel meteen op dat er grasmatten op de grond liggen van de Amsterdamse zaal. Is er de avond ervoor een raar feestje geweest, of is de Helemaal Melkweg set van Jungle By Night in de Sugarfactory? Ik betrapte mezelf er in ieder geval wel op dat de grasmatten mijn aandacht beter wisten vast te houden dan The Minority, het eerste voorprogramma. Bands omlaag halen in reviews is totaal niet mijn stijl, maar naar mijn mening kon de band beter optreden tijdens een lokale battle of the bands voor een kratje bier.

Gelukkig wisten de heren van Blitz Kids mij, en duidelijk ook de rest van de zaal, een stuk beter te vermaken. Met de nieuwe EP Never Die op hun repertoire, knalt de set lekker door de speakers. De band opent met “You’re Dead To Me”, wat ook het eerste nummer is op de EP. Naast deze nieuwe nummers laat de band ook oude nummers voorbij komen en het publiek zingt zo nu en dan mee. Tijdens het optreden waren er kort wat problemen met de Macbook van de drummer, deze was leeg en moest dus snel opgeladen worden. De gitarist van de band wist dit goed te verhullen door het gitaar intro van “Warrior” een stuk te verlengen, waarna de backingtrack weer aangezet werd. De band pakte de draad al snel op en speelde tot slot het nummer “Never Die”, waarna zij plaats maakten voor Lower Than Atlantis.

Duidelijk is dat de meerderheid van de zaal is gekomen voor Lower Than Atlantis. Vrij logisch, aangezien zij de headliner zijn. Frontman Mike Duce werkte me een beetje op mijn zenuwen toen hij vertelde dat hij zo’n hekel heeft aan de standaardpraatjes tussen de nummers door, maar vervolgens het standaardpraatje toch maar opdreunde. De band speelde onder meer de nummers “Go On Strike”, “If The World Was To End” en “Another Sad Song”.  Wat wel weer grappig was, was dat Duce vertelde wat elk bandlid deed voordat zij in de band zaten. Zo bezorgde de drummer Chinees eten, werd de bassist regelmatig stoned en at hij datzelfde Chinese eten vervolgens op. Gelukkig ziet hun toekomst er nu iets rooskleuriger uit. Hoewel de band strak speelde, had ik op een gegeven moment het gevoel dat ze al aan hun vijfendertigste nummer waren begonnen, er kwam maar geen einde aan. Het publiek bleef over het algemeen bescheiden, maar klapte en sprong enthousiast mee wanneer de band daarom vroeg.

Kortom: dit concert was geen daverend succes. Blitz Kids speelde de beste set van de avond en liet de overige twee bands daarmee achter zich. Volgende keer beter!