Review: The Maine en This Century in Sugarfactory

Door Stanley van Heusden op 16 september 2012 in Live reviews

Op zaterdag 15 september stond The Maine samen met This Century in het Amsterdamse Sugorfactory. Voor The Maine was dit al de vierde keer in Nederland, maar ze waren nog steeds even enthousiast. Hoewel er in de week voor het concert nog kaarten beschikbaar waren, raakte het concert op het laatste moment toch nog uitverkocht.

Zoals een paar weken geleden bekend gemaakt werd, zou The Maine voor een aantal Europese shows ook een geheime show spelen. Hierbij mocht maar een selecte groep fans aanwezig zijn, op voorwaarde dat zij de CD hadden aangeschaft. Omdat het hele tijdschema iets was uitgelopen speelde de band echter maar twee nummers, waaronder een cover. Hierna was het tijd voor de meet & greets. Iedere fan kreeg een handtekening en mocht met de mannen op de foto. Vervolgens had The Maine een aantal interviews, waaronder één met DutchScene. Deze zal binnenkort online verschijnen, dus houd de site goed in de gaten!

Later die avond was de normale show, evenals de geheime show eerder die dag, in de Sugarfactory. Toen This Century het podium betrad, wisten zij ons totaal niet te boeien. Aan deze band was niets bijzonder of uitzonderlijk. Elk bandlid was heus goed in wat hij deed, maar indruk maakten zij zeker niet op ons.

Het kan zo zijn dat This Century niet echt los kon gaan omdat er praktisch geen ruimte op het podium was, maar toch hadden wij wat meer energie verwacht. Een pluspunt aan de show was wel dat de band hun cover van Mia’s ‘Paper Planes’ speelde, een nummer waar iedereen luidkeels kon meezingen en een enkele fan wat gekke dansjes deed. Door het gebrek aan een bassist hadden wij minder het idee bij een concert te staan, doordat het meer achtergrondmuziek leek en niet echt tot ons doordrong.

Zodra The Maine het podium betrad sloeg de sfeer echter om: de zaal werd enthousiast en gaf de band een warm onthaal. De band opende met ‘Identify’, wat ook de opener is voor het album “Pioneer (& The Good Love)”. Wat zeer irritant was aan dit optreden, was dat het geluid ronduit ruk was. Het leek er op dat de microfoon van zanger John O’Callaghan een breuk in het snoer had waardoor er alleen maar gekraak en ruis te horen was. Gelukkig was dit niet de hele tijd het geval, maar bleef dit wel telkens terug komen. Ook werd er soms vergeten de juiste microfoon op het juiste moment in te schakelen door de geluidsman. Zo zong O’Callaghan een paar nummers later een stuk door zijn tweede microfoon, die uit bleek te staan.

Behalve de zang – John liet de meeste uithalen helaas achterwege, maar blijft een fijn stemgeluid houden -, klonk de band even goed als op de albums en zat er veel energie in de show. De band speelde een aardige set met o.a. de nummers ‘My Heroin’, ‘Listen To Your Heart’, ‘While Listening To Rock and Roll’, ‘Don’t Stop Now’, ‘Into Your Arms’ en hun laatste single ‘Like We Did’. Er werd een goede mix gemaakt tussen materiaal van de oudere albums en de nieuwe nummers.

Wat ook leuk was, was dat de band het publiek wel echt bij de show betrok. Soms mocht een fan of het hele publiek door de microfoon zingen en tussendoor gingen de mannen een kort gesprek aan met het publiek. Ook vertelde de zanger hoe blij hij was hier weer te zijn en, als hij nog meer zou drinken, hij nog wel eens emotioneel kon worden. Bassist Garrett Nickelsen en gitarist Jared Monaco hebben ook laten zien hoe ‘goed’ zij zijn in imitaties, gelukkig komen hun eigen nummers er beter uit!

De volgende keer dat The Maine naar Nederland komt hoop ik dat de band weer in de Oude Zaal mag staan. Het nadeel deze avond in de Sugarfactory is namelijk dat er door de rook geen foto’s te maken waren en het geluid niet erg fraai klonk.

Gallerij: