Review: Attack Attack! (USA)

Bij aankomst in de Melkweg was iedereen al binnen. In het begin was het heel erg rustig. Mensen stonden overal wat te praten en te drinken. Toen Haribo Macht Kinder Froh de eerste noten uit de speakers liet komen stond er een heel groot publiek voor en rondom het podium. Vanaf het eerste nummer tot het laatste nummer van Haribo Macht Kinder Froh kon het publiek niet stil staan en bleef er veel gemoshed worden. Ik heb ook wat meningen van random mensen uit het publiek gevraagd over deze band. De een vond ze beter dan een andere keer de andere vond dit een minder optreden dan dat zij van Haribo Macht Kinder Froh gewend zijn…. 

Na hun optreden ben ik naar de zanger van de band geweest om hem te vragen hoe hij het optreden vond gaan. “Het was een lekkere drukke zaal, het publiek was erg enthousiast en lekker druk. Het optreden ging goed, het klonk wel oke. Ik heb net het cd’tje gehad van de geluidsman en het klinkt allemaal oke.” Aldus de zanger van Haribo Macht Kinder Froh. Toen Attack Attack! opkwam rende iedereen van de wc’s, merchstands en garderobe weg en gingen naar de zaal. Voordat de eerste zin van Caleb Shomo, de zanger, gezongen waren stond weer de hele mosh-pit vol te moshen en te dansen. Hoewel er bij de eerste paar nummers toch minder werd gemoshed als bij Haribo Macht Kinder Froh. Toen het nummer “Smokahontas” gespeeld werd ging iedereen hard te keer. Ook werd er gestagedived. Alleen ging dit niet echt goed, volgens mij was er te weinig publiek om netjes te stage diven. Nadat de zanger zei dat iedereen moest klappen gingen meteen alle handen de lucht in en werd er hard mee geklapt door de hele zaal.

Toen de nummers afgelopen waren stond ook meteen iedereen stil, daarna kwam weer een nieuw nummer en meteen begon iedereen weer te springen en te moshen, dansen en zingen. Ook bij het nummer “Sexual Man Chocolate” ging de hele zaal hard! Bij de house/electronic stukken van de band gingen ook de mensen dansen die hiervoor alleen stonden te kijken. Zodra de screams er weer bij kwamen werd er door deze mensen niet meer gedanst, maar werd er wel weer gemoshed door de mensen in de mosh. Nadat Attack Atack! van het podium afging en klaar was riep iedereen “We want more, we want more!” En iedereen kreeg ook more. Attack Attack! kwam ook weer het podium op. Op het moment dat de hele band weer op het podium stond werd er door veel man gezongen “Bier en tieten, lalalalala!” en aangezien de band hiervan niets begreep sprak de zanger de wijze woorden “Thank you.” Het nummer dat zij toen speelden was toch wel een van hun meest bekende nummer, “Stick Stickly” en ook bij dit nummer gingen veel meer mensen naar de mosh om mee te beuken.De band ging weg, het concert was af en de ”tusendoor DJ” speelde een plaatje van Bring Me The Horizon waar ook veel mensen bij begonnen mee te zingen. Hierna ging de zaal al snel leeg en bleven veel mensen nog even gezellig met elkaar praten in de garderobe en buiten voor de Melkweg.

Dus in het kort samengevat, was het een toffe avond met goede muziek en lekker bier.

De foto’s zijn gemaakt door Nienke! Nienke, super bedankt hiervoor.