Wouter Hamel in de Oosterpoort

Slechts een paar maanden geleden stond Wouter Hamel in de Oosterpoort met zijn theatertour. Op woensdag 19 november keerde hij terug, maar dit keer met een optreden ter promotie van zijn laatste album Pompadour.

Om stipt acht uur begon de show met supportact Iris Penning. Als finaliste van De Grote Prijs Van Nederland mocht ze met Hamel mee naar Groningen om zich te bewijzen. Doodstil was het zittende publiek, toen Penning begon met haar lieve stem. Bij het derde nummer brak er een snaar, maar dat maakte de show zeker niet minder. Sterk ging ze door met liedjes over vooroordelen over onder andere zwervers en junkies. In tegenstelling tot veel andere concerten, waren er amper mobieltjes te zien. De zaal luisterde aandachtig naar de muziek. Als laatste bracht Penning het nummer “Door De Nacht” ten gehore, waarvoor ze haar gitaar weglegde en verder ging door te klappen en stampen. Waar het publiek tijdens de set erg stil was, kreeg de muzikante een luid applaus bij het aftreden van het podium.

Hamel kwam op als een soort heilige met een spotlight op hem gericht en opende met het nummer “Pompadour”. In het begin zitten er nog veel mensen, maar bij het tweede nummer verplaatste een aantal fans zich naar voren om te kunnen dansen. Hamel entertaint het publiek alsof hij nooit anders heeft gedaan. Dansen met zijn microfoon, op zijn lip bijten en grapjes maken over zijn eigen nummers, hij doet het allemaal. Steeds meer mensen gaan naar voren om te dansen. Opmerkingen als “Er mag niet getwerkt worden”, “Sometimes I feel like Whitney Houston” en “Dit is een beetje een sletterig nummer” deden het goed in het publiek en toverden hier en daar een lach tevoorschijn. Het publiek was een variatie van jong en oud. En ook de mensen met grijze haren dansten er op los bij het nummer “Hollywood”. Uiteindelijk kwamen we aan bij het laatste nummer, dat volgens Hamel gaat over Bill Clinton en zijn romantische affaire met zijn stagiaire. Hij sloot de avond spectaculair af. Het publiek bleef meerdere minuten klappen, fluiten en jubelen.

Zowel Penning als Hamel hebben zich bewezen deze avond. Het publiek hing aan hun lippen en had makkelijk nog uren door kunnen gaan. Hoewel een clubtour niet heel geschikt was voor deze zaal met zitplaatsen gingen Hamel, de band en het publiek uit hun dak.