Navarone in Vera

Afgelopen vrijdag stonden de heren van Navarone in de Vera club te Groningen. Het was de aftrap van de clubtour voor het in mei verschenen album Vim And Vigor. Na een aantal shows op het Reeperbahn Festival in Duitsland en een niet onverdienstelijk optreden in het televisieprogramma De Wereld Draait Door was het nu toch echt tijd voor een bezoek aan de popzalen van ons eigen land.

De avond wordt geopend door het uit Groningen afkomstige Ministry of Mudd. Het alternatieve rock-power trio komt over als een geoliede machine dat invloeden van bands als Soundgarden en Alice In Chains duidelijk laat doorklinken in hun sound. In 2012 brachten de heren hun eerste demo uit en op dit moment worden voorbereidingen getroffen voor het opnemen van het eerste album.  Nummers als “Dogs Raving”, “Witch” en “Super People” komen voorbij in het dikke half uur dat Ministry of Mudd op het podium staat. De stonerrock wordt met veel overtuiging gespeeld en vooral de solo’s van Francesco Bonardi zijn messcherp. De band is zeker klaar om de provincies beneden Groningen aan te gaan doen.

Ondertussen is de zaal behoorlijk vol gelopen en na wat ombouw werkzaamheden is het aan Navarone om hun tour af te trappen. Na een filmische intro start de band met “Highland Bull” afkomstig van het eerste album A Darker Shade Of White  uit 2012. Het vijftal maakt progressieve en alternatieve rock met invloeden van The Black Crowes en Wolfmother. Ook de jaren 70 zijn terug te horen in het geluid van de band waarbij gedacht kan worden aan Led Zeppelin. Gooi daar een psychedelic sausje overheen en het geheel is compleet. Verder heeft de band ondertussen heel wat kilometers gemaakt met optredens op onder andere Eurosonic/Noorderslag, Zwarte Cross en Sziget.

Vanaf de eerste minuut staat Navarone met veel bravoure op de planken. Het speelplezier spat eraf en met zanger Merijn van Haren beschikken ze over een charismatische zanger met een eigen geluid. Daarnaast is ook het bereik van de beste man niet mis. Zowel voor het oog als voor het gehoor is Navarone een genot. De uitstraling is sterk en komt niet gemaakt over. Met de soundscapes, zoals ze het zelf noemen, creëert de band een sfeer waar je door wordt gepakt en niet meer los gelaten wordt. Vooral de gitaristen Kees Lewiszong en Roman Huijbreghs zorgen voor veel muzikale lagen die goed doordacht zijn. De muzikaliteit in het algemeen is buitengewoon en perfect op elkaar afgestemd. Ook de harmonische samenzang is zuiver waarbij ook, de technische drummer, Robin Assen van zich laat horen die overigens met bassist Bram Versteeg een uiterst solide basis neerlegt. Ondanks al het epische geweld is er ook ruimte voor een kleinere track. “Devil’s Ferry” zorgt voor kippenvel in de Groningse popzaal. Volledig akoestisch en niet versterkt vertolken Merijn, Roman en Robin op schitterende wijze het nummer waarna een groot applaus losbarst.

Gedurende de set speelt Navarone een gezonde mix van oud en nieuw werk. Tracks als “The Red Queen Effect”, “Smash ’n Grab It” en “Murder & Misery” passeren de revue.  Tijdens het knallende “Wander” laat het publiek enthousiast van zich horen tijdens de gewenste participatie in het refrein. Met “Time”en “Black & Blue” wordt de avond uiteindelijk afgesloten. Al met al is het duidelijk dat de start van de tour geslaagd is. De band beschikt over een natuurlijke internationale uitstraling en ook muzikaal is alles tot in de puntjes verzorgd. Navarone is wellicht commercieel gezien nog niet de grootste band van ons land, maar muzikaal gezien stiekem wel de beste.