Lonely The Brave in Hedon

Afgelopen vrijdag was het de beurt aan Lonely The Brave om het podium van Hedon te betreden in Zwolle. De kleine zaal in het mooi verbouwde Hedon was de plek waar het moest gaan gebeuren. De Engelse rockband staat bekend als grote belofte en ook buiten de landsgrenzen zijn de heren bezig naam te maken. Onlangs verscheen hun debuut album The Day’s War waarmee de band nu flink aan het touren is.

Om klokslag 21:00 uur start Lonely The Brave met hun set. Er is deze avond geen voorprogramma aanwezig in de gezellig gevulde zaal. Gekleed in het zwart wordt er afgetrapt met “Call Of Horses”. Direct is helder dat muzikaal gezien een ieder zijn instrument goed beheerst. De onderlinge afstemming is perfect en ook het geluid is goed te noemen. Zanger David Jakes staat wat meer op de achtergrond. In interviews van de band geven zij ook aan dat Jakes liever niet de aandacht opeist en geen frontman is die echt contact maakt met het publiek. Dat is ook vanavond even wennen. Als je naar een band kijkt staat de zanger vaak in het middelpunt van de belangstelling. Dat hoef je bij Lonely The Brave dus niet te verwachten. Na een paar nummers is dat gegeven echter ook naar de achtergrond verdwenen en ga je op in de muziek.

Want zoals gezegd staat het vijftal als een huis. Vooral gitaristen Mark Trotter en Ross Smithwick stelen de show met hun energieke en strakke spel. Het mooie aan deze intieme show is ook dat je als bezoeker goed kunt zien wat men daadwerkelijk speelt. Nummers als “Backroads”, “Trick Of The Light” en “Islands” passeren de revue. Maar ook het kleinere “Dinosaurs” wordt sterkt vertolkt. Verder komt “Deserter” live, net als op het album, naar voren als één van de sterkere nummers. De rustige opbouw naar de climax tegen het eind met de uithalen van Jakes komen ook nu goed uit de verf. Sowieso bewijst Jakes over een goede stem te beschikken en legt hij echt zijn hart en ziel in de lyrics. Geen alcohol voor hem op het podium, maar een kopje thee voor het smeren van de keel. Dat maakt de band ook bijzonder. Het gaat niet om sterallures of het doen voorkomen als rebelse rockband, maar puur om de muziek. En dat is iets wat we tegenwoordig steeds minder zien.

Na een klein uur verlaat de band zichtbaar tevreden het podium. Het publiek staat zeker open voor een toegift, maar men beschikt nou eenmaal niet over een groter repertoire. Wie de mogelijkheid heeft deze band live eens te zien moet dat zeker gaan doen. Men staat aan het begin van een mogelijk grote carrière. De kleine zaaltjes zijn geschikt om naam te gaan maken in Engeland en daarbuiten, maar de muziek is absoluut geschikt voor de grotere podia. Met een grootse lichtshow is de kans groot dat Lonely The Brave je nog meer naar de strot grijpt en zal daarnaast de verlegen zanger op de achtergrond helemaal doen vergeten.